فینچ، هنری (1626ـ1558 م)
هنری فینچ (Henry Fince) صهیونیست غیریهودی است که پوشش مسیحی را به کار گرفت. عضو پارلمان بریتانیا و حقوق دان بود. در فراگیری علوم دینی بسیار جدی بود و علوم عبری را عمیقاً فرا گرفت. از تألیفات غیرحقوقی او کتاب تفسیر غزل غزل ها (1615) است که در آن درباره "اورشلیم جدید" به بحث و گفتگو پرداخته است.
هنری فینچ در سال 1621 میلادی یکی از آثار کلاسیک صهیونیسم مسیحی را به نام استعاره بزرگ جهانی یا دعوت از یهود پدید آورد، که در آن از یهودیان خواسته بود به حق خود در بازگشت به سرزمین موعود متوسل شوند و از پادشاهان مسیحی خواست تا به خواسته های یهودیان گوش فرا دهند و آنان را به سرزمین موعود بفرستند. او تحقق این همه را مشروط به گرویدن یهودیان به مسیحیت کرده بود. فینچ تفسیری لفظی و ظاهری از نصوص عهد عتیق و نیز تعریفی دوباره از اسرائیل ارائه کرد و تفسیر مسیحی از اسرائیل که آن را مفهومی معنوی و روحانی می دانست کنار گذاشت و مفهومی خونی و نژادی از اسرائیل طرح کرد ("اسرائیلی که از صلب یعقوب پدید آمده است").
این آرا، انتقادهای زیادی را به دنبال داشت و به زندانی شدن او و ناشر کتابش انجامید. هر دو از این آراء دست برداشتند و به خطای خود اعتراف کردند. پادشاه انگلستان، جیمز اول این کتاب را اهانتی به ذات ملوکانه تعبیر کرد.
باید در نظر داشته باشیم که بنیان افکار فینچ به کلی کابالایی است و درباره چگونگی نجات دادن عالم از یهود برای پدید آوردن عالمی جدید و زمینه سازی برای بازگشت مسیح و آغاز دوره هزار ساله دوم بحث می کند.
مأخذ:
- المسیری، عبدالوهاب: دایره المعارف یهود، یهودیت و صهیونیسم، ترجمه مؤسسه مطالعات و پژوهش های تاریخ خاورمیانه، دبیرخانه کنفرانس بین المللی حمایت از انتفاضه فلسطین، جلد ششم، چاپ اول، پاییز 1382.
