ریگف، میری

از دانشنامه صهیونیسم و اسرائیل
نسخهٔ تاریخ ‏۱۷ ژوئیهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۲۱:۱۹ توسط Wikiadmin (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)


سرهنگ میری ریگف (Miri Regev) در سال 1965 در شهر کریات گات (Kiryot-Got)از شهرهای یهودی نشین واقع در اراضی اشغالی 1948 به دنیا آمد. دوره آموزش ابتدایی و متوسطه خود را نیز در زادگاهش سپری کرد.

وی فارغ التحصیل رشته مدیریت بازرگانی (در مقطع کارشناسی ارشد) از دانشگاه حیفا بوده و دوره فرماندهی عالی و فرماندهی ستاد را نیز در دانشکده افسری ارتش به پایان رسانده است.

وی در سالهای آغازین دهه 1980 به عرصه فعالیتهای نظامی وارد شد و فعالیت نظامی خود در ارتش اسرائیل را در سال 1983 با ورود به گدناع (Godna) (گردان جوانان) آغاز نمود و طی سه سال خدمت خود (1986ـ1983) در این گردان، پستهای مختلف آموزشی نظیر آموزش نظامی جوانان روستاها و همچنین فرماندهی گردان را عهده دار بود.

وی در جریان انتفاضه اول (در سال 1987) به عنوان نماینده واحد سخنگوی ارتش در ستاد فرماندهی این واحد در منطقه جنوب، به فعالیت پرداخت. در سال 1989 نیز وی به ریاست دپارتمان روابط عمومی ستاد فرماندهی ارتش دست یافت.

ریگف بین سالهای 1990 تا 2002 ریاست بخش اطلاع رسانی ستاد عملیاتی و بخش اطلاع رسانی در دفتر سخنگوی نظامی ارتش اسرائیل را برعهده گرفت، تا اینکه در سال 2002 به مقام معاون سخنگوی رسمی ارتش اسرائیل ارتقاء یافت.

ریگف تنها سه ماه در این مقام باقی ماند و بهدلیل اختلاف با رئیس خود (روث یارون، سخنگوی ارتش اسرائیل) از مقام خود استعفا داده و در بخشهای دیگر این واحد (سخنگوی ارتش) فعالیت نظامی خود را ادامه داد.

ریگف پس از فعالیت چندین ساله در بخش اطلاع رسانی نظامی، به دستور دفتر نخست وزیری و از سوی IDF در جریان حمله آمریکا به عراق در سال 2003 به عنوان هماهنگ کننده فعالیتهای تبلیغاتی و اطلاع رسانی به ملت اسرائیل تعیین شد.

انتصاب ریگف به سمت رئیس بخش کنترل اخبار و اطلاعات نظامی در IDF(سانسور اخبار)، یکی دیگر از مهمترین پستهای وی در گذشته می باشد.

وی در ژوئن 2005 از سوی سرلشکر دان هالوتس رئیس ستاد مشترک ارتش رژیم صهیونیستی به عنوان سخنگوی جدید ارتش اسرائیل منصوب گردید و به درجه سرتیپی ارتقاء یافت.

مآخذ:

  1. بولتن رویداد و گزارش اسرائیل، مؤسسه تحقیقات و پژوهش های سیاسی ـ علمی ندا، شماره 244، 5/2/1384.