پلنگان سیاه، جنبش

از دانشنامه صهیونیسم و اسرائیل
نسخهٔ تاریخ ‏۱۷ ژوئیهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۲۱:۱۴ توسط Wikiadmin (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)


موج حرکت مهاجران صهیونیست از نقاط مختلف جهان به سوی فلسطین، بعد از رانده شدن ساکنان عرب از خانه و کاشانه خود، موجب بروز یک سری تضادهای اجتماعی دامنه دار گردید. علت پیدایش این تضادها، اختلاف محیط اجتماعی و سطح فرهنگ خصوصا بین یهودیان شرقی و یهودیان غربی مهاجر از اروپا و ایالات متحده بود. یهودیان شرقی تبعیض آشکاری را بین خودشان و یهودیان غربی در رابطه با مسأله اشتغال، پیشرفت شغلی و نوع خدمات دولتی که از آن بهره مند بودند احساس کرده و متوجه شدند که از نظر اجتماعی نسبت به همنوعان غربیشان در محرومیت واقع شده اند.

در نتیجه بروز این تضادها یک جنبش شورشی در بین برخی از یهودیان شرقی به ویژه یهودیان مقیم شهر بیت المقدس ظاهر گردید و در سال 1971 خود را "پلنگان سیاه" نام گذاری نمود.

این گروه بعد از ثبت نام در وزارت کشور به عنوان یک جمعیت قانونی فعالیتش را با صدور نشریه ارگان جنبش به نام "پیام پلنگان سیاه" آغاز کرد.

بارزترین رهبران این جنبش، کوخابی شمیس و حاییم ترحمان می باشند. آنها تأکید نمودند که هدف جنبش برپایی یک انقلاب اجتماعی و بنای جامعه ای چپگرا که نظیر آن تا به امروز در جهان وجود نداشته و همکاری و همدردی با اعراب و فقرای محروم و تشویق آنان برای براندازی رژیم حاکم می باشد.به همین لحاظ جنبش با تکیه بر حمایت حزب راکاح درصدد برگزاری یک انتخابات برآمد.

بعد از شکل گیری جنبش مذکور، حکومت اسرائیل از شیوه های خشونت آمیز آن به وحشت افتاد به همین علت تصمیم گرفت با استفاده از نیروهای امنیتی خود از فعالیت جنبش کاسته و اعضای آن را در تنگنا قرار دهد. علاوه بر این احزاب صهیونیستی نظیر حزب حیروت و حزب کار برای مهار نمودن فعالیت جنبش، از طریق دادن وعده پولی به اعضای آن به تلاشهایی دست زدند.

در اثر این تلاشها طولی نکشید که فعالیت پلنگان سیاه رو به ضعف گذاشت و بین آنها دو دستگی پدید آمد. تا این که در تاریخ 26/8/1973 ارتباط بین جنبش پلنگان سیاه و جنبش دموکراتیک اسرائیل به رهبری شالوم کوهین از هم گسست و دو گروه در تاریخ 21/2/1973 تشکیل جنبش جدیدی را به منظور از بین بردن تبعیض نژادی، مبارزه با فقر و ایجاد همکاری مسالمت آمیز با ملت فلسطین و کشورهای عربی اعلام نمود. ولی ضعف استقامت و پشتکار در بین جوانان جنبش موجب رکود فعالیت آن و پراکندگی اعضای جنبش گردید.

مآخذ:

  1. المسیری، عبدالوهاب: موسوعة المفاهیم و المصطلحات الصهیونیه، قاهره 1975.
  2. الکتاب السنوی للقضیة الفلسطینیة 1972 و مابعدها.
  3. محارب، عبدالحفیظ: ظاهرة الفهود السود فی اسرائیل، مجله شؤون فلسطینیه، شماره 4، ایلول 1971.