بن الیعزر، بنیامین

وی در سال 1936 در عراق به دنیا آمد. در سال 1950 به اسرائیل مهاجرت کرد. تحصیلاتش را در دانشکده ارتش به انجام رساند و از دانشکده فرماندهی و ستاد و دانشکده امنیت ملی فارغ التحصیل شد. در سال 1954 وارد ارتش شد.

در سال 1967 فرماندهی یگان شناسایی را درجنگ سینا به عهده گرفت. در سال 1970 به دنبال یک مأموریت نظامی و امنیتی به سنگاپور رفت. در سال 1973 معاونت لشکر عمل کننده در جنگ را بر عهده داشت. در سال 1974 فرماندهی لشکر مستقر در شمال اسرائیل را عهده دار بود و در سال 1977 به عنوان اولین فرمانده اسرائیلی در جنوب لبنان مشغول به کار شد. در همان زمان وی مسئولیت ارتباط با مسیحیان را در خلال جنگ داخلی لبنان بر عهده داشت تا این که در سال 1978 فرماندهی ارتش در کرانه باختری به وی واگذار شد.

در سال 1983 به عنوان هماهنگ کننده فعالیتهای دولت در سرزمینهای اشغالی فعالیت می نمود. وی از کنست یازدهم، عضو پارلمان اسرائیل بوده است. در سال 1984 از سوی جنبش یاحد (به رهبری عزر وایزمن) و حزب کار به کنست یازدهم راه یافت و به عضویت کمیسیونهای امور خارجه و امنیت، امور پارلمانی و کار و رفاه اجتماعی در آمد. در سال 1988 و در جریان کنست دوازدهم وی به عضویت کمیسیونهای امور خارجه و امنیت و امور پارلمانی در آمد و در کنست سیزدهم به عنوان وزیر مسکن و شهرسازی در کابینه اسحاق رابین و شیمون پرز به ایفای نقش پرداخت.

در سال 1996 و در خلال انتخابات کنست چهاردهم وی از سوی حزب کارگر به کنست راه یافت و به عضویت کمیسیون امور خارجه و امنیت در آمد. بن الیعزر که 26 سال سابقه حضور در ارتش را دارد و به درجه سرلشکری نیز نایل آمده است در سال 1999 به کنست پانزدهم راه یافت و در کابینه ایهود باراک تصدی پست وزارت ارتباطات را بر عهده گرفت.

او در پی استعفای اسحاق لِوی از وزارت مسکن و شهرسازی موقتا سرپرستی این وزارتخانه رانیز عهده دار شد و در حالی که تنها دو روز از انتصابش به وزارت دفاع در کابینه شارون نگذشته بود هدف تیراندازی یک نوجوان فلسطینی قرار گرفت که در این حادثه آسیبی به وی نرسید.

بن الیعزر در کابینه قبلی شارون، تصدی پست وزارت دفاع را برعهده داشت. وی پس از ائتلاف حزب کارگر و لیکود به وزارت زیرساختهای ملی اسرائیل منصوب شد. بن العیزر در زمینه این ائتلاف اعتقاد دارد که "حزب کارگر برای اصلاح مسائل اقتصادی و اجتماعی به دولت ملحق نشده، بلکه صرفا برای امیدبخشی به نسل آینده دست به این ائتلاف زده است."

برنامه بن الیعزر در مورد مسائل مربوط به طرح تخلیه و فرآیند صلح، حکایت از آن دارد که وی به انجام مذاکره با طرف فلسطینی امیدوار و معتقد است که "هیچ راه حل نظامی برای رسیدن به صلح وجود ندارد و تنها راه حل خروج از بحران، نشستن بر سر میز مذاکره است.

مآخذ:

1. بولتن رویداد و گزارش اسرائیل، مؤسسه تحقیقات و پژوهشهای سیاسی ـ علمی ندا، 30/4/1384، شماره 256.
2. بولتن رویداد و گزارش، مؤسسه تحقیقات و پژوهشهای سیاسی ـ علمی ندا، ضمیمه ویژه شماره 58.