آلتالِنْ، کشتی

پس از اعلام پیدایش اسرائیل در نیمه ماه مه1948، میان رهبران سازمانهای نظامی صهیونیستی اختلاف درگرفت و در آغاز، مناخیم بگین با انحلال سازمان اِرگون تزوای لئومی ـ و پیوستن آن به هاگاناه ـ مخالفت ورزید و سپس از نظر خود بازگشت و در 2/6/1948 موافقتنامه ای با فرماندهی ارتش امضاء کرد که به موجب آن، اِرگون می بایستی از خرید مهمات جنگی برای نیروهای خود، خودداری کند.

پیش از مه 1948، بگین، برای حمل و نقل 150 قبضه ضدهوایی و ضد زره پوش، 5 تانک، 300 قبضه مسلسل، 5000 قبضه تفنگ، 4 میلیون ـ نام فشنگ، چندین هزار بمب و نارنجک و 900 داوطلبآموزش دیده، قراردادی برای اجاره یک کشتی به نام آلتالِن (Atlalene)مستعاری که ولادیمیر ژاپوتنسکی در زیر برخی مقالات خود می گذاشت ـ بسته بود.

آلتالن که یکصد و چهل و یکمین کشتی حمل و نقل غیرقانونی یهودیان به فلسطین بود در ماه ژوئن بندر پوردوبوک را در فرانسه به مقصد تل آویو ترک کرد.

در اثنای عزیمت کشتی، بگین، با دیوید بن گوریون نخست وزیر وقت، بر سر چگونگی تقسیم اسلحه و مهمّات بین نیروهای هاگاناه و اِرگون، اختلاف پیدا کرد. بن گوریون، این اختلاف را فرصتی یافت تا یکی از رقبای خود را از سر راه بردارد. از این رو، تصمیم گرفت چنانچه بگین بر نظر خود در مورد تقسیم محموله کشتی پافشاری کند، به زور متوسل شود.

در20/6/1948 آلتالن به تل آویو رسید و پس از این که جنگجویان مهاجر از آن پیاده شدند، بن گوریون دستور داد زیر آتش توپخانه قرار گیرد. کشتی آتش گرفت و منفجر شد و در این بین 15 تن کشته شدند. بگین، بن گوریون را متهم کرد که دستور شلیک به آلتالن داده است تا خود او را به هنگامی که در حال تخلیه محموله بر روی عرشه بوده است، به قتل رساند.

این واقعه، به انحلال نهایی سازمان اِرگون انجامید و به اختلاف میان احزاب اسرائیل دامن زد، به گونه ای که برخی از آنها اقدام بن گوریون را مورد تأیید قرار دادند و برخی دیگر این شیوه را رد کردند.

مأخذ:

1. درژی، ژاک و کرمل، هیزی: تاریخ اسرائیل السری (1917ـ1977)، ترجمه شده، دمشق 1979.