طرح صهیونیستی

"طرح صهیونیستی" (Zionist Project) عبارتی است که در گفتمان سیاسی اعراب به کار می رود و گهگاه منظور از آن، اشغال فلسطین و راندن صاحبان آن و تسلط بر آنان است (و گاهی نیز منظور از آن، توطئه پایان ناپذیر یهودی است).

می توان گفت که طرح صهیونیستی، نمونه ایده آل صهیونیسم (یعنی آن چه که باید باشد) است و همه ویژگی های ساختار غیرطبیعی ـ که بعدا به واسطه عملکرد صهیونیسم آشکار شد ـ با این طرح، ظهور پیدا می کند. این طرح، در زمان و مکان، تحقق می یابد؛ یعنی تناقض میان آن چه که باید باشد و آن چه که هست، رفته رفته رخ می نماید. با وجود این، بسیاری از اعراب بر این باورند که طرح صهیونیستی، یک برنامه از پیش طراحی شده است که تحقق کامل آن، شروع شده است؛ به عنوان مثال، هرتزل پیش بینی کرده بود که دولت صهیونیستی پس از پنجاه سال بر پا خواهد شد و این پیش بینی وی عملاً تحقق یافت. آن چه که بسیاری از آن غفلت می ورزند این است که شمار پیش بینی های تحقق نیافته صهیونیستی بسیار بیشتر از شمار آن چیزی است که تحقق یافته است.

هرتزل در سال 1904 پیش بینی کرد که این آلمان است که دولت صهیونیستی را زیر بال و پر خود می گیرد؛ یعنی سی سال پیش از آن که دولت نازی، اعضای گروه های یهودی را در اروپا (البته به شیوهجهنمی خاص خود)، زیر پر و بال بگیرد. بن گوریون پیش بینی کرده بود که دو یا سه سال پس از تأسیس دولت اسرائیل، همه کشورهای عربی تسلیم خواهند شد و معاهده های صلح، با دولت صهیونیستی، به امضا خواهد رسید و اعراب فلسطینی در جستجوی ثروت و در نقاط دیگر جهان عرب برآمده و زمین های خود را ترک خواهند کرد.

اما مهم تر از همه اینها، تناقضات عمیقی است که بعدا پدید آمد و غیرطبیعی بودن ساختار رژیم صهیونیستی را بیشتر آشکار کرد. به عنوان مثال، صهیونیست ها برای تأسیس یک دولت خالص یهودی برنامه ریزی کرده بودند و گمان می کردند که همه یهودیان جهان یا اکثر آنان، به سوی آن بشتابند و قرار بود که این دولت، مستقل و بر پای خود استوار باشد و یهودیان را از حالت سرباری درآورد. لازم به گفتن نیست که هیچ یک از اینها تحقق نیافت و هنوز اعضای گروه های یهودی، در میهن های اصلی و حقیقی خود زندگی می کنند؛ لذا ملتی بدون سرزمین نیستند و یهودی بودن دولت یهودی را زیر سؤال می برند و بدتر آن که اعراب نیز هنوز در برابر رژیم صهیونیستی و طرح آن مقاومت می کنند و غیرطبیعی بودن ساختار آن را آشکار می سازند و تأکید می ورزند که فلسطین، سرزمین بدون ملت نیست.

مأخذ:

1. المسیری، عبدالوهاب: دایره المعارف یهود، یهودیت و صهیونیسم، ترجمه مؤسسه مطالعات و پژوهش های تاریخ خاورمیانه، دبیرخانه کنفرانس بین المللی حمایت از انتفاضه فلسطین، جلد هفتم، چاپ اول، 1383.