دولت اسرائیل، روابط ـ سازمان جهانی صهیونیسم

بعد از تشکیل کشور اسرائیل و تداخل مسئولیتها و اختیارات حکومت اسرائیل و سازمان جهانی صهیونیسم، کنفرانس بیست وسوم صهیونیستی که در سال 1951 منعقد گشت بر ضرورت اجازه دولت اسرائیل به سازمان جهانی صهیونیسم به عنوان نماینده قانونی یهودیان در تمام مسائل مرتبط با یهودیان جهان، برای توسعه سرزمین و ایجاد امکان اسکان یهودیان مهاجر ـ که از دیگرنقاط جهان به فلسطین اشغالی می آیند ـ تأکید کرد.

در 24/11/1952 پارلمان (مجلس) قانون شرعی که اختیارات سازمان جهانی صهیونیسم را تعیین می کرد تصویب کرد و در آن آمده است که حکومت اسرائیل اعتراف می کند که سازمان جهانی صهیونیسم آژانس یاری کننده مقامات اسرائیل است و به زودی کارش را در کشور اسرائیل برای اسکان یهودیان و توسعه و پیشرفت کشور و توجیه مهاجرین پراکنده در جهان و نیز هماهنگی فعالیتهای وابسته به سازمانها و جمعیتهای یهودی دست اندرکاران جهان در این زمینه، در اسرائیل ادامه خواهد داد.

موسیس لاسکی رابطه بین این کشور (اسرائیل) و سازمان جهانی صهیونیسم را چنین خلاصه می کند:

تمام یهودیان جهان امتی واحد را تشکیل می دهند و کشور اسرائیل نماینده قانونی این تعداد از جمعیت مقیم در اسرائیل است. و سازمان جهانی صهیونیسم نماینده جهانی و یاری رسان مقامات برای یهودیانی است که در خارج از اسرائیل و در سایر نقاط جهان زندگی می کنند. و هر دو از نظر رتبه و اهمیت برای یهودیان مساوی هستند. بدین خاطر می توانند پیمانها و معاهدات همکاری با یکدیگر را برای هدف مشترکی امضا کنند.

اگر سازمان جهانی صهیونیسم نماینده منافع یهودیان جهان از جمله یهودیان فلسطین به شمار می رفت ولی این امر در پی تشکیل کشور اسرائیل تغییر یافت. به طوری که رابطه بین سازمان جهانی صهیونیسم و رژیم اشغالگر فلسطین به دلیل تداخل اختیارات این سازمان با اختیارات رهبری جدید بحرانی شد. و از شدت تشنج بین آن دو تا سال 1968 که کنفرانس 27 صهیونیستی، کاهش اختیارات سازمان را به نفع کشور اسرائیل تصویب کرد، کاسته نشد. و این امر باعث کناره گیری ناحوم گولدمان رهبر تاریخی این سازمان از منصبش گردید.

مأخذ:

1. کیالی، عبدالوهاب: موسوعة السیاسة، الکیان الصهیونی، مؤسسة العربیة للدراسات و النشر، جلد پنجم، 1990.