کارنی، یهودا (1949ـ1884)

یهودا کارنی (Yehuda Karni) شاعر و روزنامه نگار روسی یهودی و عبری نویس است که در مینسک به دنیا آمد و در جوانی به جنبش صهیونیسم پیوست. در چند کنگره صهیونیسم به عنوان نماینده جنبش کارگران صهیون شرکت کرد. در 1921 به فلسطین رفت و فعالیت های ادبی و صهیونیستی اش را ادامه داد. از 1923 تا پایان عمرش نیز عضو هیأت تحریریه روزنامه هاآرتس بود.

نخستین شعرهایش غالبا انتزاعی و متأثر از شعرهای بیالیک و چرنوفسکی بودند، اما چکامه های بعدی اش سرشار از اندیشه های صهیونیستی و دلبستگی به تحقق آرزوهای صهیونیستی درباره برپایی حکومت در "سرزمین موعود" است. مجموعه های پنجره ها (1923)، میهنی در پنجره هایت (1935) و ترانه های قدس (1948) دارای همین ویژگی اند. در "ترانه های قدس" و بسیاری از دیگر چکامه هایش قدس را نماد جاودانگی یهود و سرنوشت محتوم آن معرفی می کند. اما آخرین مجموعه اش به نام ترانه ها و اشک ها (1948) سوگ سروده ای برای یهودیان قربانی نازیسم است.

مقالات کارنی هم جنبه رثایی دارد؛ زیرا بخش عمده ای از آنها را به گریه بر وضعیت یهودیان اسکان داده شده در فلسطین اختصاص داده است؛ چرا که ناگهان با این واقعیت روبه رو شد که این جامعه، همان جامعه ایده آل که یهودیان مهاجر به فلسطین در خیال خود می پروراندند نیست.

مأخذ:

1. المسیری، عبدالوهاب: دایره المعارف یهود، یهودیت و صهیونیسم، ترجمه مؤسسه مطالعات و پژوهش های تاریخ خاورمیانه، دبیرخانه کنفرانس بین المللی حمایت از انتفاضه فلسطین، جلد سوم، زمستان 1382.