هیلل، شلومو

در سال 1923 در بغداد متولد شد. در سال 1930 به فلسطین مهاجرت کرد. در دانشکده "هرتزل" به تحصیل پرداخت. در خلال جنگ جهانی دوم از طریق یک شبکه صهیونیستی در امر انتقال یهودیان عراق به سرزمین فلسطین مشارکت داشت [در سالهای 53 ـ 1946]. وی رئیس هیأت محرمانه اسرائیل بود که برای تسهیل انتقال یهودیان عراق به فلسطین اشغالی با حکومت نوری سعید در سال 1950 به مذاکره پرداخت. در خلال جنگ 1956، در عملیاتی به ریاست "آریه الیاف" با هدف ترتیب مهاجرت برخی از یهودیان مصر به فلسطین اشغالی مشارکت داشت.

در اوایل دهه 60 عضو مجلس [دوم و سوم از سوی ماپای] بود. سفیر اسرائیل در کشور گینه [61 ـ 1959] و بعدا در ساحل عاج نیز عضو هیأت نمایندگی دائم اسرائیل در سازمان ملل بود. در سالهای 1969، 1973 [از سوی گروه معراخ]، 1977، 1980 و 1984 مجددا به نمایندگی مجلس انتخاب شد، وزیر پلیس در دولتهای گلدا مایر (15 دسامبر 1969 ـ 3 ژوئن 1974) و اسحاق رابین (3 ژوئن 1974 ـ 20 ژوئن 1977) بود. به عنوان رئیس مجلس یازدهم (1988 ـ 1984) نیز انتخاب شد.

دیگر مسئولیتهای وی عبارتند از: رئیس اداره آفریقایی وزارت امور خارجه، سفیر در وُلتای عُلیا، نیجریه و داهومی، عضو هیأت نمایندگی دائم اسرائیل در سازمان ملل 67 ـ 1964، معاون مدیر کل وزارت امور خارجه 1969، هماهنگ کننده تماسهای سیاسی با رهبران عرب سرزمینهای اشغالی 1970 ـ ، رئیس فدراسیون سِفاردیهای اسرائیل 1967 ـ ، رئیس کمیته وزارتی امور رفاه اجتماعی 1974، وزیر کشور 1977، رئیس جهانی "استیناف اسرائیل متحده" (کرِن هایسود) 1989 ـ .

مأخذ:

1. شریدة، محمّد: رهبران اسرائیل، بیژن اسدی و مسعود رحیمی، انتشارات کویر، 1378.