قطعنامه های شورای امنیت در مورد تجاوزات نظامی اسرائیل به جنوب لبنان

دولت لبنان همواره در دورانهای مختلف به جای بسیج ارتش و نیروهای مردمی برای مقابله با تجاوزات رژیم صهیونیستی به جنوب لبنان، راه شورای امنیت را در پیش گرفته و سعی کرده تا از این طریق تجاوزات صهیونیستی را محکوم کند. این است که جنوب لبنان از زمان تأسیس دولتصهیونیستها تاکنون همواره در معرض تاخت و تاز نظامیان رژیم صهیونیستی بوده و سرزمین جنوب چندین بار مورد تهاجم گسترده نظامی ارتش صهیونیستی قرار گرفته است و در تهاجم سال 1982 بخشی از این سرزمین تحت اشغال دائمی صهیونیستها درآمد.

ناگفته نماند که دولت لبنان در توجیه این سیاست مکررا اعلام کرده است که قصد دارد اسرائیل را در تنگنا قرار داده و به عنوان قانون شکن در برابر افکار عمومی رسوا سازد. شورای امنیت در پاسخ به شکایت نامه های دولت لبنان در فاصله سالهای 1968 تا 1980 هفده قطعنامه در محکومیت تجاوزات رژیم صهیونیستی صادر کرده است. در قطعنامه 262 که در تاریخ 31/12/1968 صادر گردید و نخستین قطعنامه در این رابطه به شمار می آید، شورای امنیت تهاجم رژیم صهیونیستی به فرودگاه بیروت را محکوم کرد.

برجسته ترین این قطعنامه ها، قطعنامه 445 است که در تاریخ 19 مارس 1978 صادر گردید. قطعنامه ها شورای امنیت در این رابطه به ترتیب به نحو زیر است: (262) (270) (279) (280) (285) (313) (316) (332) (425) (426) (427) (444) (450) (459) (467) (474) (483). به دنبال تهاجم صهیونیستها به لبنان، شورای امنیت در فاصله بین 4 ژوئن 1982 تاریخ آغاز این تهاجم و 19 سپتامبر یعنی پس از اجرای کشتار صیدا و شاتیلا در بیروت، جمعا ده قطعنامه در محکومیت تهاجم رژیم صهیونیستی که علاوه بر ویرانی و تخریب بسیاری از خانه ها، به کشته شدن هزاران تن از غیر نظامیان انجامید صادر کرد.

در تمامی این قطعنامه ها که سه تای آن با وتوی آمریکا روبرو شد از رژیم صهیونیستی خواسته شده است که نیروهای خود را از خاک لبنان خارج کند. این هفت قطعنامه ها با شماره های (508) (509) (512)(513) (516) (520) و (521) صادر گردید. در تاریخ 26 ژوئن 1982 نیز مجمع عمومی سازمان ملل طی قطعنامه ای که با اکثریت 127 رأی موافق و 14 رأی ممتنع به تصویب رسید ضمن محکوم ساختن رژیم صهیونیستی از این رژیم خواست که ارتش خود را از خاک لبنان خارج کند.

مأخذ:

1. کتان، هنری: فلسطین و حقوق بین الملل، غلامرضا فدایی، انتشارات امیرکبیر، 1364.