سندات اسرائیل

اوراق مالی است که حکومت به طرفداران و اتباع خود در جهان با سود کمتر از (5/3% تا 4%) و با اعتبار 10 تا 15 سال به فروش می رساند.

حقیقت مطلب آن است که این اسناد، شواهدی گویا هستند بر این مسئله که در اساس قانون صهیونیستی بر پایه تهیه پول و دارایی از خارج، و نیز براساس اعتماد بر یهودیان جهان از سویی و برهم پیمانی با امپریالیزم از جهت دیگر است، زیرا رژیمصهیونیستی نمی تواند روی پای خود بایستد و اصولاً تشکیل آن بر پایه بیرون راندن عرب ها از فلسطین و دشمنی با امت عرب است که ماهیتی استعمارگرانه و غاصبانه بدان داده است که فاقد نیرو و توانایی واقعی است. این نقشه را بن گوریون در نشستی که در قدس با سرمایه داران یهودی ایالات متحده داشت، مطرح کرد و به این منظور که فروش اسناد با همکاری سازمان جهانی صهیونیسم، منظم گردد.

با وجود اینکه این اوراق در اختیار 30 کشور قرار گرفت، ولی تأمین کننده اصلی این اعتبار، ایالات متحده آمریکا (85%) بود به طوری که تقریبا به صورت اجباری به وسیله سازمان بنی بریت بین یهودیان آن کشور توزیع شد و سود حاصل از فروش آن در سال های 1952 تا 1967 حدود 992 میلیون دلار بود مدت زمان کوتاهی که جنگ ژوئن برپا شد به 175 میلیون دلار رسید. در بسیاری از موارد این اوراق تبدیل به سهام هایی در قراردادها و استثمارهای اسرائیلی شد.

مأخذ:

1. کیالی، عبدالوهاب: موسوعة السیاسة، مؤسسة للدرات و النشر، جلد سوم، 1983.