سالوادور، ژوزف (1896ـ1873)
ژوزف سالوادور (Joseph Salvador)پزشک و متفکر فرانسوی با پدری اصالتاً یهودی اسپانیایی و مادری کاتولیک و فرانسوی است. در مون پلیه متولد شد و در همانجا علوم پزشکی را فرا گرفت، اما در پاریس مستقر شد و در تحقیق و پژوهش در تاریخ ادیان شهرتی به هم زد.
"سالوادور" از روش نقد تاریخی در بیشتر پژوهش های دینی خود به ویژه در پژوهش تاریخ مسیح استفاده می کرد. سالوادور در دو پژوهش خود به نام های پاریس و رم و قدس و نیز مسائل دینی در قرن 19 کوشید تا با پی افکندن اندیشه ای آشتی جویانه یهودیت و مسیحیت را در یک نظام دینی اصلاح طلبانه پیشرو جمع کند. ولی کلیسای کاتولیک هر دو کتاب او را تحریم کرد. سالوادور آرزو داشت که قدس مرکز این دیانت تلفیقی شود.
تأکید او بر اهمیت قدس و مرکزیت آن موجب شد که شماری از صهیونیست ها، مثل ناحوم سوکولف و دیگران، او را نیاکان صهیونیسم به شمار آورند. به ویژه سالوادور معتقد بود که در قدس معنویتی آسمانی وجود دارد و آن شهر مرکزی دینی برای فرهنگ و تمدنی جهانی است و نه کانونی برای تجمع ملتی منفور و مطرود و در عین حال برگزیدهسالوادور از افکار سن سیمون تأثیر پذیرفته بود.
کتاب های دیگر سالوادور عبارتند از: شریعت موسی یا نظام دینی و سیاسی عبرانیان (1882) و تاریخ تسلط رومیان بر یهودیه و ویرانی قدس (1846).
مأخذ:
- المسیری، عبدالوهاب: دایره المعارف یهود، یهودیت و صهیونیسم، ترجمه مؤسسه مطالعات و پژوهش های تاریخ خاورمیانه، دبیرخانه کنفرانس بین المللی حمایت از انتفاضه فلسطین، جلد ششم، چاپ اول، پاییز 1382.
