حولا، کشتار ـ 1948
از جمله کشتارهای انجام شده در مرز لبنان و فلسطین توسط رژیم صهیونیستی، کشتار حولا است که در تاریخ 31/10/1948 در چارچوب عملیات صیرام انجام گرفت. روستای حولا از استان مرجعیون کاملاً در مرز لبنان با فلسطین واقع شده است و دارای یک موقعیت استراتژیک است، زیرا از طریق تپه های عباد بر دشتهای حوله و این عامر و از نظر چشم انداز بر یک سوم جنوب اشراف است.
اهالی حولا در بیشتر نبردها و قیامها و کشورشان به ویژه در لبنان، فلسطین و سوریه شرکت داشته اند. آنها در نبرد مالکیه نیز سهم داشتند و دهها تن از آنان به ارتش نجات بخش عرب پیوستند. این ارتش توسط افراد داوطلب از کشورهای عرب و به فرماندهی فوری قاوقجی شهروند لبنانی تشکیل شده بود.
در سال 1947 وقتی که نتایج توطئه علیه فلسطین خود را نشان داد و یهودی سازی آن شروعشد، بسیاری از مردم فلسطین مجبور شدند به منظور در امان ماندن از کشتار و شکنجه، شهرکها و روستاهای خود را ترک کرده و در کشورهای همجوار پراکنده شوند. تعدادی از شهروندان فلسطینی به شهرک حولا آمدند و با توجه به سابقه دوستی که با اهالی آن داشتند، در خانه های حولا مستقر شدند؛ زیرا بعضی از ساکنان حولا در حیفا مشغول به کار بودند و یا از طریق تجارت که در دشت حولا رواج داشت، با فلسطینیان آشنایی دیرینه داشتند. بقیه خانواده ها نیز باغهای زیتون و انجیر ساکن شدند و مورد عنایت اهالی حولا قرار گرفتند.
این وضعیت صهیونیستهای متجاوز را ناراحت ساخت، لذا خواستند تا مانع از بازگشت آنها شوند و در نهایت، آنها را از مرز شمالی فلسطین دور نمایند. آنها برای اولین بار در 15 مه 1948 به بهانه دور ساختن فلسطینیان، حولا را مورد یورش قرار دادند که در نتیجه شیخ عبدالخالق مزرعانی، عبد شبیب شریم و محمد یاسین (ابوعباس) شهید شدند. ارتش نجات بخش در ماه اوت 1948 وارد حولا شد و در تپه العاد مستقر گردید.
ساکنان روستا در حد امکان کمک کردند و تعدادی از جوانان روستا به افراد داوطلب پیوستند و در کنار آنها در چندین نبرد شرکت کردند که از جمله می توان به نبرد هوئین اشاره کرد که طی آن، یکی از جوانان حولا یعنی حسن مصطفی غنوی شهید شد. صهیونیستها صبح 22/1/1948 چند روز قبل از آغاز عملیات صیرام، از المناره یکی از شهرکهای خود در شمال فلسطین با استفاده از توپخانه، مواضع اترش نجات بخش در حولا را مورد حمله قرار دادند.
ارتش نجات بخش به مدت سه ماه به حضور خود در تپه های العباد ادامه داد، ولی ناگهان پنجشنبهشب 27 اکتبر 1948 از آن جا عقب نشست. پس از عقب نشینی نیروهای ارتش نجات بخش صهیونیستها، انتقامجویی از حولا و ساکنان آن را آغاز نمودند؛ البته در این ارتباط به نیرنگ متوسل شدند. صهیونیستها در 31 اکتبر 1948 با به تن داشتن لباس ارتش نجات بخش از داخل سرزمینهای لبنانی یعنی از سمت شمال حولا در موازات دو روستای لبنانی طلوسه و مرکب وارد حولا شدند و از آن جا که اهالی در انتظار آمدن نیروهای عرب بودند تا جایگزین نیروهایی شوند که عقب نشینی کرده اند، به همین دلیل تصور کردند که ارتش در حال آمدن همان ارتش عرب است؛ به همین دلیل به استقبال آن شتافتند.
همین امر به صهیونیستها کمک کرد تا بیشترین تعداد ممکن را در میان استقبال کنندگان که از جوان، پیر و زن و بچه تشکیل می شدند بازداشت کنند.
35 پیر و جوان به همراه تعدادی زن و بچه به اسارت گرفته شدند، سپس مردان را براساس سن شان به سه گروه تقسیم نموده و هر گروهی را در منزلی جای دادند. پس از آن، دشمن به سوی بازداشت شدگان که دستهایشان بر دیوار قرار گرفته بود، تیراندازی کرد و سپس خانه ها را بر سرشان خراب کرد. همگی به استثنای سه نفر به شهادت رسیدند اگر دخالت به موقع ناظران سازمان ملل نبود، زنان و کودکان نیز به چنین سرنوشتی دچار می شدند. دشمن پس از این کشتار، داراییها و چارپایان را مصادره و منازل روستا را ویران کرد و یا به آتش کشید. کسانی که زنده باقی ماندند به روستاهای همجوار گریختند و بیشترین تعداد به بیروت رفتند. خانواده ها بیش از یک ماه در منطقه "مرج صنوبر" سپری کردند.
پس از تماسهای متعدد اهالی به اردوگاه حنبیهمنتقل شدند و در خانه های حلبی زندگی کردند و طی آن، تلخی آوارگی را چشیدند. اسرائیلیها پس از گذشت شش ماه از اشغال و برقراری آتش بس میان لبنان و اسرائیل در 23 مارس 1949 از روستا عقب نشینی کردند. اهالی به روستا برگشتند، ولی آن را خرابه ای یافتند که نه منزلی و نه دارایی و نه کسی که به آنها کمک کند در آن وجود داشت.
منابع مختلف یادآور می شوند که در اثر اقدامات تجاوزکارانه و اشغال مکرر روستا توسط دشمن صهیونیست، دهها تن از اهالی آن شهید شدند و در مناسبتهای مختلف دهها منزل منهدم شد و صدها هکتار زمین مصادره گشت. صدها تن از جوانان آن در مراحل مختلف بازداشت شدند.
