حمله اسرائیل به لبنان، قطعنامه 316 شورای امنیت سال 1972 در محکومیت
شورای امنیت:
پس از بررسی دستور کار موجود در سند S/Agenda/1650/Rev.I
با توجه به مندرجات نامه نماینده دائمی لبنان (S/10715)، و نامه نماینده دائمی اسرائیل (S/10716) و نامه نماینده دائمی جمهوری عربی سوریه (S/10720)،
با یادآوری اجماع اعضاء شورای امنیت مورخه 19 آوریل 1973 (S/10611)، با توجه به اطلاعات اضافی رئیس ستاد سازمان نظارت بر ترک مخاصمه سازمان ملل در سندهای مربوط S/7930/Add.1584 مورخه 26 آوریل 1972 تا S/7930/Add.1640 مورخه 21 ژوئن 1972، و به خصوص S/7930/Add 1641تا 1648 مورخه 21، 22، 23، و 24 ژوئن 1972، پس از استماع بیانیه های نمایندگان لبنان و اسرائیل،
با اظهار تأسف بر از دست رفتن جان [عده ای از افراد] در نتیجه کلیه اعمال خشونت آمیز و تلافی جویانه، شدیدا نگران از عدم اجرای قطعنامه های قبلی شورای امنیت به وسیله اسرائیل مبنی بر دست کشیدن فوری از تجاوز به حاکمیت و تمامیت ارضی لبنان در قطعنامه های (1968) 262، (1969) 270، (1970) 285 و (1972) 313،
1ـ از اسرائیل خواستار است که به قطعنامه های مذکور جدا عمل نماید و از هرگونه اقدام نظامی علیه لبنان اجتناب ورزد،
2ـ در حالی که عمیقا نگران کلیه اعمال خشونت آمیز اسرائیل است، حملات مکرر این کشور را به خاک و مردم لبنان، علی رغم نقض اصول منشور سازمان ملل و تعهدات اسرائیل، برطبق آن محکوم می کند.
3ـ علاقه شدید خود را به عنوان نتیجه فوری و در اسرع وقت برای آزاد کردن نیروهای نظامی و امنیتی سوریه و لبنان که به وسیله نیروهای مسلح اسرائیلی در 21 ژوئن 1972 در خاک لبنان ربوده شده اند ابراز می دارد.
4ـ اعلام می دارد که اگر اسرائیل افراد ربودهشده را آزاد نکند و یا قطعنامه فعلی را اجرا ننماید شورا مجبور است که برای بررسی اقدام مؤثرتر در اسرع وقت مجددا تشکیل جلسه دهد.
مأخذ:
- کتان، هنری: فلسطین و حقوق بین الملل، غلامرضا فدایی عراقی، انتشارات امیرکبیر، 1368.
