تورا

کلمه تورات (تورا) واژه ای عبری است که به زبان فارسی و سایر زبانها به معنی (قانون) ترجمه شده است اما گفته اند این ترجمه تورات نارساست، زیرا که واژه تورا از ریشه لغتی به معنی (تعلیم و تربیت) گرفته شده است. کتاب تورات، غیر از قوانین، مطالب متعدد دیگری را نیز، در بر دارد.

کلمه "تورا" نام پنج کتاب اول عهد قدیم، معروف به اسفار خمسه و یا شریعت مدون حضرت موسی است به نامهای:

سفر برشیث (پیدایش) (Beresheet) سفرشموت (خروج) (Shemot) سفر ویقرا (لاویان) (Veghra) سفر بمیدبار (اعداد) (Bemidbar) سفر دواریم (تثنیه) (Devariem)، علاوه بر اینها، قسمتهای دیگری مثل کتاب یوشع، تواریخ ایام، مزامیر داوود و غیره نیز در تورات وجود دارند. مجموعه مجلدات جمع آوری شده کتب انبیا را "تورا" نامیده اند که به عبری "نسخ" (Tenakh) می گویند.

غیر از این قوانین مدون، قوانین شفاهی دیگری نیز برای یهود وجود دارند که آنها را تورای شفاهی گویند مثل "گمارا" و "میشنا" که از مجموعه آنها "تلمود" به وجود آمده است. (نک: تلمود)

مأخذ:

1. حمیدی، سیدجعفر: تاریخ اورشلیم (بیت المقدس)، انتشارات امیرکبیر، 1364.