بازداشتگاهها در انتفاضه

از دانشنامه صهیونیسم و اسرائیل


در پی قیام مردم فلسطین در سرزمینهای اشغالی، رژیم صهیونیستی در چهارچوب یک تلاش چندجانبه برای سرکوبی انتفاضه، در طول دوران این قیام همگانی، دست به بازداشتهای دسته جمعی زد به طوری که با گسترش مقاومت مسلمانان در شهرها و اردوگاههای فلسطینی، هر سال این بازداشتها بیشتر شد و زنان و کودکان و پیرمردها و جوانان بسیاری دستگیر و روانه بازداشتگاههای مختلف در سرزمینهای اشغالی فلسطین شدند. از جمله این بازداشتگاهها می توان به زندانهای زیر اشاره کرد:

الف ـ زندان انصار ـ 3:

تعداد بازداشت شدگان فلسطینی که به خاطر قیام علیه رژیم صهیونیستی، زمانهای مختلفی را در زندانهای اسرائیل گذرانده بودند، طی چند سال اول انتفاضه بیش از 26000 تن بود که در تعدادی از زندانها (بازداشتگاهها) که برای عناصر فعّال فلسطینیتدارک دیده شده بود، تقسیم شده بودند. از مهم ترین این زندانها، بازداشتگاه انصار 3 بود که در صحرای النقب در منطقه مرزی با مصر قرار دارد و شامل یک پایگاه نظامی است مشتمل بر چند اردوگاه (کمپ) چادر است که در وسط صحرا بنا شده است و درجه حرارت آن، روزها بسیار گرم و شبها بسیار سرد است.

وجه تسمیه این بازداشتگاه از این جهت توسط مسئولان رژیم صهیونیستی انتخاب شد تا مجددا یاد بازداشتگاه مشهور و مخوف نیروهای اسرائیلی در جنوب لبنان در شهر انصار را که هزاران بازداشتی فلسطینی و لبنانی در آن به سر می بردند و در بدترین وضعیت روحی و جسمی قرار داشتند، در خاطره ها و اذهان انقلابیون مسلمان فلسطینی زنده گردد.

بازداشتگاه به 2 قسمت تقسیم می شود که از هم جدا و مسافت بین آنها 4 کیلومتر است و مساحت هر قسمت به 5 کیلومتر مربع می رسد و هر قسمت با سیمهای برق فشارقوی احاطه شده است. یکی از دو قسمت، به بازداشت شدگان نوارغزه و قسمت دیگر به بازداشت شدگان کرانه غربی اشغالی اختصاص دارد. در بازداشتگاه انصار 3 به طور متوسط بیش از 3000 زندانی وجود دارد که سن آنها بین 75ـ15 سال است و در هر چادر که مساحت آن تقریبا 50 متر مربع است، حدود 30 ـ 28 زندانی جای داده شده اند. به هر زندانی یک تشک اسفنجی کوچک و 5 پتو داده می شود که برای سرمای سوزناک صحرا در شب کافی نیست.

در اردوگاه تعدادی بشکه آب وجود دارد که برای استحمام زندانیان و شستشوی ظرفها و آشامیدن تمام افراد زندانی اردوگاه اختصاص داده شده است. اگر آب مصرفی زندانیان تمام شود باید تا روز دیگر صبر کنند تا مجددا برای بازداشتگاه آب آورده شود وتنها یک دستشویی در محوطه بازداشتگاه در خارج از چادرها وجود دارد که فقط در روز مورد استفاده زندانیان قرار می گیرد و در شب زندانیان مجبورند برای قضای حاجت از سطلهای اختصاصی، در داخل چادر استفاده نمایند.

میزان غذا بسیار کم است و برای تغذیه عادی زندانیان کافی نیست و علاوه بر این غذاها بعضا فاسد است. وعده های غذای روزانه زندانیان به شکل زیر است:

صبحانه: پنج دانه زیتون، یک قاشق مربا، یک سوم قرص نان و یک چهارم لیوان چای برای هر بازداشتی:

ناهار: بشقاب کوچکی از نخود آب پز شده یا برنج و یک پرتقال یا یک دانه موز.

شام: یک قطعه کوچک کره با یک قاشق مربّا و پنج دانه زیتون و یک چهارم لیوان چای برای هر بازداشتی.

در طول روز غذاها چون در محوطه باز تقسیم و توزیع می شود و باد می وزد، با خاک آلوده می گردد و به دلیل سوءتغذیه، بیشتر بازداشتیها از امراض گوناگون رنج می برند که زندگی آنها را تهدید می کند. طی یک سرشماری فقط در ماه آوریل سال 1988 تعداد 300 مورد مسمومیت در بین زندانیان فلسطینی وجود داشت که به دلیل خوردن غذای فاسد یا کنسروهایی که مدت استفاده آنها گذشته و فاسد شده بود، مسموم شده بودند. بارها از زندانیان انصار ـ 3 نقل شده است که مدیریت زندانها نان فاسد و کپک زده را در اختیار بازداشت شدگان قرار می دادند و موجب مسمومیت آنها می شدند.

ب ـ دیگر بازداشتگاهها:

علاوه بر بازداشتگاه انصار ـ 3 رژیمصهیونیستی بازداشتگاههای دیگری را در مناطق گوناگون برای زندانی کردن مبارزان مسلمان فلسطینی کرانه غربی و نوار غزه به شکل زیر ایجاد کرد:

ـ زندان الظاهریه: این زندان در منطقه الخلیل واقع شده و دارای 650 زندانی است و مبارزان مسلمان فلسطینی بازداشتی در آن به دلیل سوءتغذیه از شرایط دشوار زندگی رنج می برند. علاوه بر این هوای بازداشتگاه خوب نیست و بازداشتیها از شرایط بد و نامناسب فضای بازداشتگاه رنج می برند.

ـ بازداشتگاه طولکرم: تعداد بازداشتیهای آن 100است.

ـ مرکز الفارعة: این بازداشتگاه از بدترین بازداشتگاههای رژیم صهیونیستی پس از انصار ـ 3 می باشد و حدودا شش هزار بازداشتی در آن وجود دارد.

ـ بازداشتگاه الخلیل 2، دارای 200 زندانی است.

ـ بازداشتگاه بیتونیا، دارای 180 زندانی است.

ـ بازداشتگاه انصار ـ 2 در غزه، دارای 80 زندانی است.

ـ بازداشتگاه عنایت در نزدیکی حیفا، دارای 70 زندانی است.

علاوه براین بازداشتگاهها که در آنها شدیدترین شکنجه ها علیه زندانیان اعمال می شود و زندانیان تحت بازجوئیهای سخت قرار می گیرند، مراکز توقیف دیگری در ساختمانهای حکومت نظامی اسرائیل در شهرهای مختلف فلسطین وجود دارد.

ج ـ نحوه دستگیری و انتقال انقلابیون به بازداشتگاهها:

نیروهای امنیتی رژیم صهیونیستی معمولاًشبانه وارد خانه های فلسطینیان می شوند و هر جوانی را که می بینند بازداشت می کنند. گاهی نیز دستگیری مسلمانان فلسطینی در طول حکومت نظامی یا در خلال تظاهرات فلسطینیان و برخورد آنها با نیروهای صهیونیستی در شهرها و اردوگاههای فلسطینی صورت می گیرد.

بلافاصله پس از دستگیری انقلابیون مسلمان فلسطینی، نیروهای رژیم صهیونیستی فرد بازداشت شده را عمدا مورد ضرب و شتم قرار می دهند و دستهای او را در پشت کمر با دستبند پلاستیکی می بندند، سپس چشمهای او را بسته و وارد اتوبوس می کنند تا به بازداشتگاه انتقال دهند.

در طول عملیات انتقال، زندانی در معرض ضرب و شتم نگهبانان قرار می گیرد و مجبور می شود با سر به زیر افکنده بنشیند و این جوّ ترس، تا انتقال او به زندان جدید ادامه دارد. معمولاً در اسرائیل سه نوع دستگیری وجود دارد که عبارتند از: دستگیری احتیاطی که قبل از مناسبت معین یا دیدار مسئولان سیاسی آمریکایی از فلسطین اشغالی صورت می گیرد. دستگیری قبل و پس از محاکمه به دلیل مسائل امنیتی و دستگیری اداری به مدت 6 ماه بدون محاکمه و این دستگیری بر ضد رهبران فعال انتفاضه و مقاومت بر ضد رژیم صهیونیستی صورت می گیرد.

در این سه حالت، بازداشت شدگان زیر انواع شکنجه های جسمی و روحی قرار می گیرند و مدتهای طولانی از دیدار خانواده های خود منع می شوند که این شیوه جزئی از مجازات دسته جمعی بازداشت شدگان به شمار می رود و در بسیاری از موارد مقامات رژیم صهیونیستی از روی عمد بازداشت شدگان برجسته و یا کسانی را که می خواهند بازداشتگاه را به صورت دژ و پایگاهی برای انتفاضهتبدیل کنند، از بین می برند.

رفتار نادرست با زندانیان در داخل فلسطین اشغالی تاکنون اعتراضات گسترده ای را برانگیخته است ولی مقامات اسرائیلی در برابر این گونه اعتراضات هیچ واکنش مثبتی نشان نداده اند و همواره به سیاست سرکوب بازداشت شدگان فلسطینی ادامه می دهند.

مأخذ:

  1. صفاتاج، مجید: دانشنامه فلسطین، دفتر نشر فرهنگ اسلامی، 1381.