انستیتو جوانان طرفدار صلح در خاورمیانه

از دانشنامه صهیونیسم و اسرائیل


الف ـ سابقه، نقش و ساختار سازمانی انستیتو:

انستیتو جوانان طرفدار صلح در خاورمیانه درسال 1974 تشکیل گردید و جانشین کمیته جوانان طرفدار صلح و دموکراسی در خاورمیانه شد. طی نامه ای در سال 1974 "کارل گرش من" (Carl Greshman) رئیس انستیتو تأسیس انستیتو را اعلام کرد و اظهار داشت که "به نظر ما اسرائیل در میانه جدال بلندمدتی است برای بقأ خود و درک مسائل این کشور به ویژه برای کسانی که در آینده، رهبران آمریکا خواهند بود ضروری است." او اعلام کرد که برنامه های آموزشی کمیته جوانان را ادامه خواهد داد تنها با یک تفاوت بزرگ و آن این که انستیتو سازمانی خواهد بود معاف از مالیات و اعانات پرداختی به آن، از میزان شمول مالیاتی پرداخت کنندگان کسر می گردد و این امتیاز موجب امنیت مالی انستیتو خواهد شد.

در عضوگیری وسیعی که در سال 1978 توسط نام انستیتو انجام گرفت، مدیر اجرایی آن جوانان را تشویق می نمود که به انستیتو بپیوندند، زیرا که اسرائیل در برابر تهدیداتی قرار گرفته هم چون "تصمیم دولت آمریکا به فروش هواپیماهای جنگنده مرگ آور به اعراب"، "خشونت وحشتناک سازمان آزادیبخش فلسطین" و "کاهش حمایت آمریکا" و امروزه تنها کوشش مؤر از طرف اسرائیل در مقابله با این تهدیدات، کار و فعالیت انستیتو در میان دانشجویان و جوانان است.

برخلاف بسیاری دیگر از سازمانهای طرفدار اسرائیل در آمریکا، هدف اولیه انستیتو، جلب جوانان دانشجو و کارگر غیریهودی است.

اهداف اعلام شده انستیتو، توسعه برنامه های آموزشی است تا جوانان را به اهمیت بقا یک اسرائیل دمکرات در خاورمیانه و نیاز واقعی به صلح در این منطقه آگاه سازد. علاوه بر این دو هدف اساسی، سایراهداف انستیتو عبارتست از:

کمک به جوانان برای درک صحیح از تضاد تاریخی اعراب و اسرائیل. ـ تأکید به اهمیت حیاتی حفظ و توسعه تأسیسات دموکراتیک در خاورمیانه ـ تشریح منافع آمریکا در خاورمیانه و جست وجوی خطمشی هایی که موجبات صلح و دموکراسی را بیشتر فراهم آورد. ـ برانگیختن آگاهی جوانان به نیاز در دفاع از موجودیت اسرائیل و کوشش برای یک صلح و آشتی واقعی بین اعراب و اسرائیل. ـ تشویق به درک هرچه بیشتر نیاز به ائتلاف در حمایت بیشتر از دموکراسی.

در میان سازمانهایی که می توانند همکاری نزدیکی با انستیتو داشته و مورد پیشنهاد خود انستیتو نیز می باشند می توان از این سازمانها نام برد:

سوسیال دمکراتهای آمریکا، کمیته سیاه پوستان طرفدار اسرائیل، مجمع دموکراسی صنعتی و دیگر گروههای لیبرال. در مجموع انتخاب چنین شرکا، موقعیت تأسیس انستیتو و خصوصیت حامیان آن، همه موجب می شود تا انستیتو در مجموعه محافظه کاران جدیدی جای گیرد که ضدکمونیست و ضد شوروی بوده و در عین حال تحت سلطه کارگران می باشد. رئیس این انستیتو "کارل گرش من" (Carl Gershman)و مدیر اجرایی آن "کریستین ا. برام" (Kristeen A.Bruam) می باشد.

ب ـ حمایتهای انستیتو از اسرائیل:

هدف انستیتو از فعالیتهایش بیشتر این بوده که تضاد خاورمیانه را به صورت دقیقی به جوانان معرفی کند. بدین منظور انستیتو کارهای زیاد و متفاوتی انجام داده که عبارتند از: تشکیل سمینارها و جلسات بحث و گفت وگو برای آموزش رهبری به جوانان،اعزام هیأتهایی به اسرائیل، برپایی تظاهرات مختلف جوانان و کارگران در سرتاسر آمریکا و تشکیل کلاسهای رهبری و آموزش مسائل اسرائیل برای کارگران و جوانان. با توجه به ماهیت برنامه ها می توان گفت که بر روی هم، انستیتو انتقال دهنده نظریات رسمی اسرائیل به جوانان در آمریکا می باشد. به طور مثال در زمان حمله اسرائیل به لبنان انستیتو اعلامیه ای را چاپ و توزیع کرد که قبلاً کنسولگری اسرائیل در نیویورک آن را تهیه کرده بود. به عبارت دیگر عملاً نظریات دولت اسرائیل را پخش و توزیع نمود. ولی برای این که مأخذ اعلامیه شناخته نشود انستیتو مشخصات صفحه اول را که حاوی نشانه های کنسولگری بود، پاک و محو کرده بود.

مأخذ:

  1. اوبرین، لی: سازمانهای یهودیان آمریکا و اسرائیل، ع ناصری، مؤسسه تحقیقاتی و انتشاراتی نور، 1369.