املاک در قدس، وضعیت
به رغم همه تلاشهای استعمار با همکاری صهیونیسم برای تصرف سرزمینهای فلسطین و خرید آنها از خانواده های بیگانه از فلسطین مثل آل سرسق و خانواده "تیان" و دیگر خانواده هایی که زمینهای وسیعی داشتند اما در خارج فلسطین زندگی می کردندو به رغم مالیاتهای کمرشکنی که مقامات انگلیسی بر کشاورزان فلسطینی تحمیل کردند که گاهی منجربه فروش زمینها می شد و نیز اینکه انگلیس زمینهای وسیعی (به بهانه اینکه وزیر مختار حق دارد طبق یک قانون قدیمی عثمانی هر مقدار زمین دولتی که بخواهد در اختیار هرکس که بخواهد قرار دهد) به یهودیان سپرده و آنها نیز توانستند فقط روی کمتر از 7 درصد زمینها چنگ بیندازند و بقیه را با اشغالگری متصرف شدند، فلسطین به تمامی، از سال 1967 میلادی به اشغال صهیونیستها درآمد.
آمار زیر وضعیت املاک قدس از سال 1918 تا اواخر سال 1976 و روند یهودی کردن آن را نشان می دهد.
1ـ در سال 1918:
94 درصد متعلق به اعراب مسلمان و مسیحی.
4 درصد متعلق به یهودیان.
2 درصد متعلق به طوایف بیگانه.
2ـ در سال 1948 پیش از پایان قیمومیت انگلستان:
84 درصد متعلق به اعراب مسلمان و مسیحی.
14 درصد متعلق به طوایف بیگانه.
3ـ بعد از اشغال بیشتر محلات عرب نشین در بیرون دیوارهای قدس توسط مقامات اسرائیلی در ماه مه 1948 و مصادره املاک اعراب.
25 درصد متعلق به اعراب مسلمان و مسیحی.
72 درصد متعلق به یهودیان.
2 درصد متعلق به بیگانگان.
4ـ سال 1967 مساحت بخش قدیمی شهر 927 جریب که فقط 40 جریب آن در اختیار یهودیان بود.
5ـ اواخر 1976 در نتیجه ادامه مصادره املاکاعراب، مالکیتها بدین صورت درآمد:
حدود 14 درصد متعلق به اعراب.
84 درصد متعلق به یهودیان.
2 درصد متعلق به بیگانگان.
این ارقام، فاجعه قدس را از لحاظ عربی و اسلامی به جهانیان نشان می دهد تا مورد توجه شدید جهان عرب و جهان اسلام قرار بگیرد. بدین گونه، فلسطین، با نقشه و برنامه ریزی نیروهای استعماری به ویژه انگلیس که درخواست مسئولیت قیمومیت بر فلسطین را کرده بود، به دست صهیونیستها افتاد. مأموریت انگلیس با تبانی نیروهای صهیونیستی، بر طرح انتقال یهودیان از کشورهای محل سکونت شان به فلسطین و یهودی کردن تدریجی فلسطین از طریق مصادره زمینها با اجرای قوانین ظالمانه، و بیرون راندن اجباری ساکنان فلسطین با استفاده از قدرت ارتش انگلستان استوار بود.
ن. ر: ـ اسکان یهودیان در فلسطین
انتقال یهودیان به فلسطین
مأخذ:
- بولتن خبری، خبرگزاری وفا، 1983.
