آبهای کشورهای عربی، مطامع توسعه طلبانه اسرائیل نسبت به

از دانشنامه صهیونیسم و اسرائیل
نسخهٔ تاریخ ‏۱۴ ژوئیهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۰۷:۳۹ توسط Wikiadmin (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)


یکی از مهم ترین منابع طبیعی که اسرائیل به خاطر آن بر حفظ زمین های عربی اصرار دارد، منابع آب است. کشورهای خاورمیانه، مسأله آب را یک نیاز عادی مانند منابع دیگر می دانند. اما اسرائیل از این زاویه به قضیه نگاه می کند که منابع موجود آب، برای جذب یهودیان مهاجر از سراسر جهان، کافی نیست. به همین علت، سردمداران رژیم اشغالگر اسرائیل از سال 1967 در بهره برداری، توزیع و اداره منابع آب دخالت کرده اند. بنابراین منابع آب روی زمینی و زیرزمینی، تحت حاکمیت مسئولان نظامی اسرائیل قرار گرفته است که مطابق اهداف اسرائیل، در امور آن دخالت می کنند.

این وضعیت آب، مهم ترین مانع در برابر توسعه اقتصادی و اجتماعی فلسطین است. این وضعیت در واقع عملیات چپاول مستمر و برنامه ریزی شده منابع آب فلسطین است. مجموع آب کرانه باختری، سالانه به 700 میلیون متر مکعب و در نوار غزه، به 60 میلیون متر مکعب می رسد. اسرائیل هر سال 515 تا 530 میلیون مترمکعب از این آب را برای مصرف خود و شهرک ها، انتقال می دهد؛ یعنی سالانه 68 درصد از آبهای فلسطینی را غارت می کند. این سیاست اسرائیل، بر منابع آب فلسطین فشار زیادی وارد می کند؛ مثلاً در نوار غزه، میزان آبهای زیرزمینی از میزان ذخیره طبیعی کمتر شده است و بر اثر آن از کیفیت آب کاسته شده؛ زیرا آبها آلوده و شور شده است.

آمارهای اسرائیل نشان می دهد که شمار جمعیت اسرائیل در سال 1994 حدود 1/5 میلیون نفر بوده است. با توجه به افزایش بی سابقه شمار جمعیت که ناشی از مهاجرت مستمر است، پیش بینی می شود که اسرائیل همواره در پی منابع جدید آب باشد. این به معنای آن است که این امکان وجود دارد که اسرائیل، همچون گذشته برای دستیابی به منابعآب در منطقه، به زور متوسل شود. بنابراین اسرائیلی ها آبهای کرانه باختری را منابع امنیت ملی می دانند که دست برداشتن از آن امکان ندارد. اسرائیل در مذاکره با فلسطینیان همواره بر در اختیار داشتن منابع آب، تأکید کرده است.

اسرائیل به جای آن که از آبهای مناطق خودگردان دست بردارد، هنوز اصرار می ورزد که برای تأمین آب کرانه باختری و نوار غزه باید منابع جدید خارجی جستجو کرد و تأکید می کند که به اقتضای اشغال این مناطق و به علت امر انجام شده، حقوق آب در این مناطق، متعلق به اسرائیل است. کاتس عوز، رئیس کمیته آب اسرائیل در مذاکرات با فلسطینیان تأکید می کند که "آبهای کرانه باختری متعلق به اسرائیل بوده و حتی پس از خودگردانی نیزاز آن اسرائیل خواهد ماند".

مأخذ:

  1. المسیری، عبدالوهاب: دایره المعارف یهود، یهودیت و صهیونیسم، ترجمه مؤسسه مطالعات و پژوهش های تاریخ خاورمیانه، دبیرخانه کنفرانس بین المللی حمایت از انتفاضه فلسطین، جلد هفتم، چاپ اول، 1383.