سازمان های سری یهود، کشتارهای

از دانشنامه صهیونیسم و اسرائیل
نسخهٔ تاریخ ‏۱۷ ژوئیهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۲۱:۲۱ توسط Wikiadmin (بحث | مشارکت‌ها) (۱ نسخه واردشده)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)


روند مصایب و کشتارها علیه ملت فلسطیناشغالی و دیگر کشورهای عرب پس از تشکیل اسرائیل، توسط رژیم صهیونیستی ادامه یافت. ارتش رسمی اسرائیل با تصمیم و یک برنامه ریزی کاملاً روشن، کشتارها را انجام می داد تا اینکه مناطق بیشتری را به تصرف درآورده و ساکنان آنها را اخراج و آواره سازد با این هدف که خطری برای امنیت اسرائیل در پی نداشته باشند. گاهی نیز شهروندان، شهرک نشینان، غاصبان زمین و قاتلان انسان ها تحت عناوین مختلف متصدی امر کشتار می شدند. موارد ذیل دستاورد اقدامات جنایت کارانه آنها است.

مجله "الارض" به نقل از مجله "هاعولام هزیه" (این جهان) چاپ شده و در تاریخ 16/5/1948 فهرست بلندبالایی از عملیات و جنایت جنبش های سری افراطی یهود منتشر کرد که ظرف پنج سال بیش از 138 مورد رسید.

شهرک نشینان روستای حلحول در کرانه باختری در مارس 1979 بی هدف تیراندازی کردند که در نتیجه آن، دو جوان کشته شدند. سه بمب ساعتی در 2/5/1980 در درون اتومبیل سه شهردار فلسطینی جاسازی شد که در اثر انفجار آنها، بسام شکعد شهردار نابلس مجروح شد و یکی پاهایش قطع گردید و کریم خلف شهردار رام اللّه انگشت یکی از پاهای خود را از دست داد و پای دیگرش به شدت زخمی شد. اما ابراهیم طویل شهردار البیره به شکل عجیبی از این سوءقصد جان سالم به در برد.

نشانه های اولیه حضور یک سازمان سری یهودی در مناطق اشغالی از سه ماه قبل از این کشتار برای پلیس مشخص بود. قبل از عملیات مذکور نیز کشتار کوچکی به شیوه نظامی در یکی از خیابان های حلحول در 25 مارس صورت گرفته بود. عوامل اصلی کشتار، چند شخصیت برجسته در چهار شهرک یهودی نشین بودند، به همین دلیل روند تحقیق متوقف گردید و بعضی از افراد در این ارتباط تحتبازجویی قرار نگرفتند و افراد مظنون بازداشت شده نیز آزاد شدند.

مجله "الارض" زنجیره کشتارها را این گونه شرح می دهد:

گروهی از شهرک نشینانِ چهار شهرک صهیونیست نشین، در مارس 1982 وارد روستای بنی نعیم شدند و شروع به تیراندازی کردند که در اثر آن، یکی از جوانان روستا کشته شدند.

شهرک نشینان در 19/3/1982 به سوی جوانان روستای سنجیل تیراندازی کرده، و عبداللّه سحویل را کشتند و دو تن دیگر را زخمی ساختند.

یک یهودی در 11/4/1982 به سوی مسجدالاقصی یورش برد، که در نتیجه آن سه تن را کشته و دهها تن مجروح شدند.

شهرک نشینان در 28/10/1982 یک بمب ساعتی در مدرسه حسین بن علی در الخلیل کار گذاشتند که در اثر انفجار آن دو تن مجروح شدند. همچنین ده بمب دیگر در حیاط مدرسه کشف و خنثی گردید. یورش به دانشگاه اسلامی در الخلیل در 26/7/1983 سه کشته و چهار زخمی بر جای گذاشت.

روزنامه "هاآرتس" در 4/5/1984 خبر کشتار دانشگاه الخلیل را به طور مفصل شرح داده و گفت: چهار تن از افراد مسلح با تفنگ در حدود نیمه شب به میدان دانشکده یورش بردند و دو تن از دانشجویان را توسط گلوله از پا درآوردند، ضمن آنکه یک نارنجک در داخل ساختمان پرتاب کردند که در اثر انفجار آن، یک تن کشته و 28 تن دیگر مجروح شدند.

شهرک نشینان و سربان در 27/6/1983 به سوی نمازگزاران معترض به تهاجم انجام گرفته علیه دانشگاه اسلامی در الخلیل هجوم بردند که طی آن یک زن کشته و 33 تن دیگر مجروح شدند.

شهرک نشینان در 9/12/1983 به سوی مردمیکه در نزدیکی شهرداری نابلس گرد آمده بودند، آتش گشودند، عیشه عدنان البحش را به قتل رساند و خواهر سیزده ساله اش را به همراه سه تن دیگر مجروح ساختند.

بمبی در ورودی کلیسای یونانی ارتودوکس در نزدیکی رأس العمود در بیت المقدس در 20/12/1983 منفجر شد که در نتیجه آن یک راهبه را مجروح ساخت.

کلیسای انجیل در بیت المقدس در 15/1/1984 به آتش کشیده شد. دهها مورد بمب گذاری در مدارس، کلیساها، مساجد، خانه ها و درهم شکستن شیشه های صدها اتومبیل، مصادره صدها هکتار زمین و تهدید و ضرب و شتم مالکان آنها تاکنون ثبت و ضبط شده است.

در همین منبع آمده است: اکثر بازداشت شدگان و عوامل کشتارها، عضو جنبش سری یهود و از افسران و سربازان ذخیره و از عناصر یگان های جنگجو بوده اند. تعدادی از آنها در هنگام انجام عملیات خرابکارانه در کرانه باختری مشغول انجام خدمت سربازی بودند و اکثریت قریب به اتفاق آنها از متدینین بوده اند.

مأخذ:

  1. عقل، عبدالسلام: کتاب سیاه، جنایات اسرائیل در قرن بیستم، معاونت فرهنگی وزارت ارشاد اسلامی، 1381.