رابین، طرح صلح

از دانشنامه صهیونیسم و اسرائیل
نسخهٔ تاریخ ‏۱۷ ژوئیهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۲۱:۱۹ توسط Wikiadmin (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)


این طرح در زمان به نخست وزیری رسیدن رابین برای حل سیاسی مسأله فلسطین پیشنهاد شد.

1 ـ مرحله اول: در این مرحله پنج ساله اقدامات زیر انجام می گیرد:

الف ـ فلسطینیان با تشکیل شورای محلی (اداره محلی) و تأسیس ادارات دولتی، مسائل داخلی و اسکان کشاورزی و پست و دارایی و بهداشت و انجمنهای شهری و دیگر مسائل داخلی خود را اداره می کنند.

ب ـ در دوره پنج ساله انتقالی، مسائل خارجی و امنیت و شهرکهای یهودی نشین زیرنظر اسرائیل باقی می ماند.

ج ـ ایجاد همکاری اقتصادی میان فلسطین و اسرائیل و اردن در زمینه های مختلف، مانند آب و برق و نظام پولی و نیروی کار.

د ـ اتخاذ تدابیر اقتصادی که منافع دو طرف فلسطینی و اسرائیلی را تأمین کند.

2 ـ مرحله حل و فصل دائم: پس از گذشت سه سال از مرحله انتقالی، مذاکره برای دستیابی به راه حل همیشگی آغاز می گردد. سه سال اول مرحله انتقالی دوران رسیدن به تفاهم و اعتماد متقابل و کاهش تشنج در منطقه محسوب می شود.

مذاکره بر دو محور متکی است:

1 ـ قطعنامه های 242 و 338 شورای امنیت، و اصل زمین در برابر صلح.

2 ـ نمایندگان فلسطینیان. این نمایندگان از میانساکنان اراضی (اشغالی) و فلسطینیان خارج از این اراضی، که در مورد آنها توافق شود، انتخاب می شوند ... این امر در گفت وگوهای اجلاس مادرید و تاکنون نیز در مذاکره دوجانبه و چند جانبه مدنظر بوده است.

طرح رابین تصریح می کند که برای شکستن رکود باید این گامها برداشته شود:

الف ـ در صورتی که دو طرف در مورد این طرح به تفاهم برسند، خودبه خود آرامش به منطقه باز می گردد و برگزاری انتخابات را در خلال شش ماه در کرانه باختری و نوار غزه امکان پذیر می سازد.

ب ـ انتخابات برای برگزیدن نمایندگان سیاسی است و نه فقط برای ادارات محلی. (تذکر این نکته ضروری است که رابین از انتخابات اداری سخن گفته و موضوع نمایندگان سیاسی را در پرده ابهام نگاه داشته است تا آن را به عنوان برگ تازه ای مطرح کند.)

ج ـ آمادگی کامل برای پذیرش پیشنهادهای فلسطینی در مورد روش انتخابات و فهرستهای انتخاباتی، اعم از فهرستهای منفرد یا گروهی.

د ـ نتیجه انتخابات رهبری محلی را برای دوره انتقالی مشخص می کند.

در این طرح، چگونگی برگزاری انتخابات شرح داده شده است:

ـ انتخابات کاملاً دموکراتیک است و اسرائیل بر این امر تأکید می کند.

ـ قبول نظارت بین المللی بر انتخابات با اولویت دادن به کنگره امریکا، که این شیوه اجرا خواهد شد.

ـ اروپاییان نیز می توانند در این نظارت سهیم باشند، اما نظارت کشورهای جهان سوم قابل قبول نیست، زیرا دموکراسی در آنها وجود ندارد.

ـ از هرگونه پیشنهاد در مورد چگونگی برگزاری انتخابات استقبال می شود.

ـ ساکنان قدس شرقی حق نامزدی و شرکت در انتخابات را دارند، اما رأی خود را در رام الله یا بیت لحم به صندوق می ریزند.

ـ در هنگام حل همیشگی، به ساکنان قدس شرقی حق انتخابات سکونت در فلسطین یا اسرائیل داده می شود.

ـ قوانین و مقررات انتخابات در دور ششم مذاکرات دو جانبه، در واشنگتن، مشخص می شود.

ـ اسرائیل آمادگی دارد که در آستانه برگزاری انتخابات از مناطق مسکونی عقب نشینی کند.

مأخذ:

  1. روزنامه اردنی الدستور، 25/8/1992.