موشافاه

کلمه ای عبری است به معنی سکونت یامستعمره، جمع آن "موشافوت" است. اولین نوع از مستعمرات کشاورزی صهیونیستی است که بر روی زمینهای فلسطین از زمانی که به نام مهاجرت اول یهود خوانده می شود تشکیل شد. اولین مستعمره از این نوع در سال 1878 در شمال ملبِّس که از آن پس تبدیل به شهر بتاح تکفا شد تأسیس گردید.

موشافاه براساس ابتکار عمل فردی و اموال حقوقی و مالکیت فردی زمین و اجاره آزاد برای کار می باشد. و این فرق جوهری بین آن و بین موشاد و یا کیبوتص است.

جنبش موشافاه در ابتدای امر مشکلات زیادی را به خود دید اما متوقف نشد و مستعمرات "ریشون لیتسون" در نزدیکی شهر رمله و "زهزون یعقوب" در جنوب شهر حیفا را برپا کرد.

بین سالهای 1883 و 1894 مستعمرات "یسود همعلا"، "نس تسیونا"، "غدیره"، "رحبوت"، "خفیده"، "موشیه تحتیت"، "یبانیئیل" و "کفارتبور" تأسیس شد.

بیشتر مستعمرات موشافاه تبدیل به شهرهایی شدند که دارای مزارع و کارگاههایی بودند مانند بتاتکفاح، رحبوت، خضیره، دیشون لیتسون و غیره.

موشافاه در زمان تأسیس دارای مشکل اجازه کار عبری بود. امری که باعث واقع شدن موشافاه در بسیاری از اختلافات ملی و اجتماعی گردید. در جامعه موشافاه طبقات متنوعی وجود دارد. بعضی صاحب زمین و بعضی کشاورز هستند که مالک زمین نیستند و بعضی کارگران و کارمندان خدمات عمومی می باشند.

مستعمرات موشافاه اولین پایگاههایی بودند که از آنها فعالیت وطن گزینی گسترده ای در سرزمین فلسطین صورت گرفت. بعضی از افراد خانواده روچیلد در تأسیس بعضی از موشافاه شریک هستند.

مأخذ:

1. المسیری، عبدالوهاب: موسوعة المفاهیم و المصلحات الصهیونیة، قاهره 1975.