صلح جهانی، مجلس

مجلس صلح جهانی در کنفرانسی که در تابستان 1949 برگزار شده بود، تشکیل گردید. و نسبت به کارهای کنفرانس تأسیسی قضایای جنگ و صلح و مقاومت سیاست جنگ سرد، سرپیچی کرد.

برخورد مجلس صلح جهانی با قضیه فلسطین از ابتدای دهه پنجاه و تا تجاوز سه گانه به مصر (نک: جنگ 1956) به صورت یک برخورد و معامله جانبی و منحصر در دیدگاهی شد که قضیه فلسطین قضیه پناهندگانی است که بایستی دنبال راه حل عادلانه ای برای حل مشکل آنها بود. بعد از تجاوز سه جانبه به مصر، جنبش صلح جهانی با قضیه فلسطین برخوردسیاسی نمود ولیکن این برخورد اقرار و اعتراف به حقوق ملی مردم فلسطین نبود بلکه منحصر در محکوم کردن تجاوز اسرائیل و درخواست بازگشت پناهندگان فلسطین به سرزمینهایشان و یا پرداخت غرامت به آنها بوده است.

دوره بعد از تجاوز ژوئن 1967، دوره تحول اساسی نسبت به قضیه فلسطین در مجلس صلح جهانی محسوب می گردد. مجلس شروع به بحث راجع به قضیه فلسطین و حقوق ملت فلسطین و حقوق ملی و قانونی آنها می کند، همچنین شروع به محکوم کردن اسرائیل و کارهای تجاوزکارانه آن نمود و قطعنامه های آن صهیونیست و صفت تبعیض نژادی و توسعه طلبی آن را محکوم می کرد.

دوره دهه هفتاد شاهد تحول بزرگتری در موضع این مجلس بود. زیرا مجلس تصمیمات خاصی را درباره قضیه فلسطین اتخاذ نمود و خواهان تضمین حق ملت فلسطین در تعیین سرنوشت خودشان می شود.

این دهه همچنین شاهد حرکتهای گسترده تر مجلس در زمینه حمایت از قضیه فلسطین بود که به دنبال آن کمیته های بین المللی به منظور تحقیق در زمینه های هتک حرمت و هتک حقوق بشر در مناطق اشغالی توسط اسرائیل، تشکیل گردید و حملات جهانی برای وحدت با مبارزه ملت فلسطین را سازمان داد.

قطعنامه هایی که مجلس صلح جهانی در کنفرانسهای خود صادر کرده مانند قطعنامه های سازمان ملل متحد، بر ضرورت عقب نشینی اسرائیل از سرزمینهای مختلف عربی که در سال 1967 به اشغال خود درآمده است، تأکید نمود، و خواهان تضمین حقوق ثابت ملی مردم فلسطین از جمله "حقتعیین سرنوشت و برپایی دولت (حکومت) مستقل ملی فلسطینی دارای حق حاکمیت بر سرزمین خودش بدون هیچ گونه مداخله خارجی" شد همچنین خواهان تضمین برگرداندن پناهندگان فلسطینی به وطنشان گردید.

مجلس صلح جهانی به سازمان آزادی بخش فلسطین به عنوان تنها نماینده قانونی مردم فلسطین اعتراف نمود. بر این اساس سازمان آزادی بخش فلسطین از اوایل دهه هفتاد به عنوان عضوی در هیأت رئیسه آن مجلس و در سال 1977 نماینده سازمان آزادی بخش به عنوان یکی از نمایندگان رئیس مجلس صلح جهانی انتخاب گردید.

مأخذ:

1. الموسوعة الفلسطینیة: السلم العالمی (مجلس)، جلد دوم، 1984.