آیالون، آمی

آمی آیالون در سال 1945 در شهر تیبریاس (Tiberias)در سرزمین فلسطین متولد شد.

وی در سال 1980 با مدرک لیسانس علوم سیاسی از دانشگاه بارایلان فارغ التحصیل شد و 12 سال بعد مدرک کارشناسی ارشد خود در رشته مدیریت عمومی را از دانشگاه هاروارد اخذ کرد (1992). آیالون در سال 1979 فرماندهی یگان شاویت 13 را برعهده گرفت و در سال 1995 به عنوان رئیس سرویس امنیت عمومی رژیم صهیونیستی (شین بت)، منصوب شد و این سمت را تا سال 2000 و قبل از تحویل سمت خود به آوی دیختر، همچنان برعهده داشت.

او در سال 2003 با همکاری پروفسور ساری نصیبه، انجمن "صدای مردم" را با هدف برقراری صلح و آشتی میان فلسطینیان و اسرائیلی ها راه اندازی کرد. و در سال 2006 رسماً وارد حزب کارگر شد و تا زمانی که حزب کارگر با کادیما ائتلاف کرد، هیچ مقامی را در این حزب برعهده نداشت. وی در سال 2007 با کسب 6/30 درصد آراء، به مرحله دوم رقابت با ایهودباراک راه یافت.

الف ـ اهداف و برنامه های پیشنهادی آیالون:

برخورداری از حمایت قشرها و اصنافی که برخی از آنها به عنوان اعضای حزب کارگر، از حق رأی برخوردارند، سبب شد تا آیالون نیز همچون دیگر نامزدهای احراز پست رهبری حزب کارگر، با اتکا بر مجموعه ای از سوابق خود و نیز توسل به وعده تحقق برخی آمال دور از دسترس حامیان خود، بتواند در مرحله مقدماتی این انتخابات، 6/30 درصد از مجموع آراء را از آن خود کند.

وی برای جلب حمایت های درون حزبی، در قالب شعارهای انتخاباتی و نیز در خلال مصاحبه هایکه با وی به عمل می آمد، قول تحقق وعده هایی را به هواداران خود داده است که مهمترین آنها عبارتند از:

1 ـ حمایت از طرح صلح:

با آغاز تبلیغات انتخابات درون حزبی کارگر، نگرش به مسئله تخاصم دیرینه بین رژیم صهیونیستی و فلسطین و تلاش برای ارائه راهکارهایی در جهت آغاز مذاکرات صلح، شکلی جدید به خود گرفته و جلب نظرات موافق تمامی آن دسته از اعضای حزب کارگر که همواره خواهان پایان مناقشات فیمابین بوده اند، بعد جدیدی از تبلیغات انتخاباتی را فراروی نامزدهای رهبری حزب کارگر، گشوده. آیالون نیز چون سایر نامزدها، در این راستا با حمایت از طرح صلح سعودی در وهله نخست، درصدد افزایش شانس پیروزی خود در انتخابات و از دور رقابت خارج ساختن حریف برآمد.

در حقیقت نمایش چهره ای صلح طلب که خواهان پایان خونریزی ها و کشمکش هاست، تصویر جدیدی بود که آیالون قصد داشت، طی این انتخابات آن را به نمایش بگذارد.

2 ـ طرح مذاکره با سوریه:

مجموعه مناقشات عمده ای که سالها در عرصه روابط اسرائیل و سوریه، چهره نمایی کرده و عمدتاً نیز حول محور بلندیهای جولان و اختلاف بر سر حاکمیت آن می چرخد، از دیگر ابعادی بود که آیالون با مانوردهی پیرامون آن، بر آن است تا به بهره برداری های سیاسی از آن دست یابد. از جمله مهمترین برنامه های آیالون، نگرشی نوین به مسئله از سرگیری مذاکره با سوریه پیرامون چگونگی حاکمیت بر بلندی های جولان بود چرا که به اعتقاد او، قرارگیری جولان تحت حاکمیت سوریه بلامانع است و حتی با افراشته شدن پرچم سوریه در این منطقه، اسرائیل می تواند اقدام به اجاره آن از سوریه به مدت 99 سال کند. وی به حامیان خود وعده داد که چنانچه پیروزی او در این انتخابات صورت گیرد، به این بٌعد از مناقشات دو دولت اهتمام ویژه ای خواهد داشت.

3 ـ طرح خروج حزب کارگر از ائتلاف دولت اولمرت:

در شرایطی که فضای سیاسی رژیم صهیونیستی، به دلیل نتایج انتشار یافته گزارش وینوگراد، آکنده از تشنج و اضطراب و بی اعتمادی مردم نسبت به دولت و مخصوصاً شخص نخست وزیر، در حال افزایش بود و اکثریت جامعه اسرائیل، استعفای عوامل دخیل در نابسامانی های اخیر این رژیم را خواستار شده بودند، آیالون نیز مانند برخی دیگر از کاندیداها، با توسل به شرایط بحرانی که دولت اسرائیل درگیر آن بود، به عنوان یکی از برنامه های انتخاباتی خود به همگان وعده داد که در صورت تحقق برتری اش، با ارائه درخواستی به کمیته مرکزی حزب، خروج حزب کارگر از ائتلاف دولتی اولمرت را به رأی خواهد گذاشت. با این حال وی خواهان تأسیس یک دولت جدید با محوریت حزب حاکم کادیما بود با این تفاوت که دیگر اولمرت در رأس دولت جدید نباشد.

4 ـ حمایت از کارگران:

اهمیت جلب حامیان بیشتر برای هر یک از نامزدهای انتخاباتی، بر هیچ کس پوشیده نیست و تمامی کاندیداها در وهله نخست درصدد جلب آراءاعضای حزب خود بوده و نسبت به این موضوع نیزحساسیت های بالایی را از خود نشان داده اند، تا آن جا که آیالون در این راستا، با شرکت در جمع کارگران شرکت برق اسرائیل، به آنها وعده داد که چنانچه کارگران این شرکت در انتخابات رهبری حزب کارگر از او حمایت کنند، مانع انحلال این شرکت خواهد شد، اگرچه به دنبال طرح شعار مذکور واکنش های شدیدی نسبت به این وعده آیالون انتشار یافت و این اقدام او را به بی تجربگی او نسبت دادند که تنها ریشه در خودخواهی های او داشته و در صورت تحقق آن، منافع یک ملت فدای کوته بینی های وی خواهد شد.

5 ـ اعمال "سیاست های مرکب" در راستای هدایت حزب:

در شرایطی که به دلیل بحرانهای سیاسی و نظامی، دولت اسرائیل با ضعف در مدیریت و نقص در برنامه های هدفمند و قابل اجراء مواجهه شده، ریسمان دیگری برای کاندیداهای انتخابات رهبری حزب کارگر فراهم آمد و آن تلاش در جهت تفهیم این مطلب بود که در اوضاع بحرانی کنونی، حزب کارگر و نیز دولت اسرائیل نیازمند رهبری خبره است که هم کارشناس در امور سیاسی و امنیتی و هم کارشناس امور پارلمانی باشد و در عین حال بتواند با ایجاد و اعمال سیاستی آمیخته از مسائل سیاسی، امنیتی و پارلمانی هدایت کارآمد حزب و دولت را سبب شود.

بر این اساس، آیالون معتقد بود که در شرایط بحرانی کنونی، او تنها کسی است که از چنین ویژگی و سیاستی برای اداره مسائل برخوردار است و ملاک قرار دادن حضور پنج ساله خود در دولت را به عنوان دلیلی موجه برای پذیرش چنین سمتی می داند، که در کنار ویژگی های دیگری چون عدم تعصب و پاکی و شفافیت سیاسی، از معیارهای مورد ادعای آیالون برای تصدی این سمت به شمار می روند.

مأخذ:

1. بولتن رویداد و گزارش، مؤسه تحقیقات سیاسی ـ علمی ندا، 24/3/1386، سال دهم، شماره 9، شماره مسلسل 343.