آلونی (اَدلر)، (خانم) شولامیت

نماینده و وزیر چپ گرای اسرائیلی است. در سال 1929 در "تل آویو" متولد شد. از دانشسرای عالی و دانشکده حقوق دانشگاه عِبری [بیت المقدس] فارغ التحصیل گردید. فعالیت کاری خویش را در رادیو اسرائیل از تهیه و تنظیم برنامه ای رادیویی که به بررسی مسائل حقوقی، عدالت اجتماعی و حقوق مدنی می پرداخت، شروع کرد.

وی در سال 1959 به حزب چپ گرای "ماپای" پیوست و در سال 1956 به عنوان نماینده مجلس انتخاب شد. به دلیل ایجاد تنش در روابطش با [خانم] "گُلدا مایر" ـ که از شاخص ترین رهبران حزب ماپای بود ـ اسمش در فهرست نامزدهای مورد نظر حزب برای انتخابات سال 1969 مجلس قرار نگرفت و نیز در سال 1973 به وی اجازه شرکت در انتخابات عمومی سال 1973 از طریق فهرست حزب کارگر داده نشد. لذا حزب مذکور را ترک کرد و خود حزب مستقلی به نام "جنبش حقوق مَدَنی" تأسیس کرد. وی توانست از طریق فهرست نامزدهای حزب جدیدش به همراه دو نماینده دیگر وارد مجلس شود.

در ژوئن 1974 در دولت اول اسحاق رابین بهعنوان وزیر مشاور شرکت کرد، اما در نوامبر همان سال از هیأت دولت استعفاء داد. سپس علی رغم ابراز مخالفت اعضای شورای حزب "جنبش حقوق مدنی"، در حکومت "احزاب ملی ـ مذهبی" به عنوان یک جناح تندرو مشارکت کرد. حزب "جنبش حقوق مدنی" در انتخابات سال 1977 فقط به یک کرسی برای [[آلونی [اَدلر]، [خانم] شولامیت|شولامیت آلونی]] دست یافت و تا سال 1984 تنها نماینده حزب مذکور در مجلس بود. ولی در انتخابات سال 1992 پیروز شد.

وی مبارزه انتخاباتی خویش را با فهرست جناح چپ "میرِتس" که عضو جنبش حقوق مدنی بود به همراه دیگر نیروهای چپ کم اهمیت شروع کرد و توانست با 8 نماینده دیگر به مجلس راه یابد. این امر منجر به ائتلاف با حزب کارگر به رهبری "رابین" در تشکیل دولت گردید.

آلونی از جمله شاخص ترین خطیبان مجلس و نیز سخنگویان جناح لیبرال و طرفدار صلح که عضو آن است، به شمار می آید. علی رغم مشارکتش در دولت، تصویر خشن او ناشی از این است که وی یکی از بارزترین رهبران مُعارض در دهه های اخیر تاریخ اسرائیل بوده است. وی رئیس حزب "میرتس"، نماینده مجلس، و وزیر ارتباطات از سال 1992 می باشد. مسئولیت اخیر را تا پایان دوران حکومت حزب کارگر در سال 1996 به عهده داشت. آثار منتشر شده وی عبارتند از: شهروند و کشورش، حقوق کودکان در اسرائیل، آرایش و انتظام، زنان به مَثابه انسان. ضمنا وی نویسنده دائمی روزنامه "یدیوت آهارنوت" می باشد.

مأخذ:

1. شریدة، محمّد: رهبران اسرائیل، بیژن اسدی و مسعود رحیمی، انتشارات کویر، 1378.