اِشترن، افرائیم

مؤسس سازمان نظامی زیرزمینی [و تروریستی ]"لوهامی حیروت اسرائیل" است. درسال 1907 در لهستان به دنیا آمد. در سال 1925 به فلسطین مهاجرت کرد و در دانشگاه عبری بیت المقدس به تحصیل فلسفه پرداخت. بعدا به سازمان نظامی هاگاناه پیوست و در جریان رخدادها و حوادث سال 1929 یعنی زمانی که اعراب بر علیه یهودیان مهاجر و اسکان یافته در فلسطین و حکومت وابسته به انگلیس در [دوران قیمومیت] دست به انتقام جویی زدند، معطوف شد. در سال 1931 سازمان هاگاناه را ترک کرد و در تأسیس گروه [تروریستی ]"اِرگون" شرکت کرد، یعنی همان گروهی که مسئول بسیاری از جنایتهای علیه اعراب می باشد.

پس از سال 1937 که اکثریت اعضاء اِرگون به هاگاناه پیوستند در تأسیس سازمان جدید "اِرگون تزوای لئومی" مشارکت کرد و از جمله بارزترین رهبران آن سازمان شد.

اِشترن دارای افکار بسیار افراطی بود. چنانکه خواستار جنگ تمام عیار و آشکار علیه قیمومیت و سرپرستی انگلیس شد، تا بدان حد که حتی ژابوتنسکی نظرات افراطی وی را رد کرد. در سال 1938 در مأموریتی به منظور جلب موافقت حکومت لهستان در مورد صدور مجوز خروج چهل هزار نفر یهودی برای انتقال به فلسطین به آن کشور سفر کرد. هدف وی این بود که با حضور این تعداد رزمنده یهودی [در سرزمین فلسطین] به نحو گسترده ای علیه [حکومت قیمومیت] انگلیس قیام کرده و هرچه سریع تر [زمینه تشکیل] کشور اسرائیل را فراهم نماید.

وی در روزنامه های لهستان فعالیت داشت و با تصمیم سازمان جهانی صهیونیسم مبنی بر توقف عملیات علیه ارتش انگلیس در هنگام جنگ جهانی دوم ابراز مخالفت کرد. در سال 1940 به فلسطین بازگشت و سازمان "لِحی" را تأسیس نمود که انگلیسرا خطرناک ترین دشمن مردم یهود به شمار می آورد. گفته می شود وی به منظور انجام عملیاتی علیه انگلیسی ها تماسهایی با نازیها در آنکارا برقرار کرد ولی در رسیدن به توافق با آنها ناکام ماند. ارتش انگلستان در فوریه 1942 وی را دستگیر کرد و فورا اعدام شد.

مأخذ:

1. شریدة، محمّد: رهبران اسرائیل، بیژن اسدی و مسعود رحیمی، انتشارات کویر، 1378.