کادیما، جمعیت: تفاوت بین نسخهها
جز (۱ نسخه واردشده) |
|
(بدون تفاوت)
|
نسخهٔ کنونی تا ۱۷ ژوئیهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۲۱:۲۷
"کادیما" (Kadima) کلمه است عبری به معنای "به پیش" یا "پیش به سوی شرق"؛ جمعیت کادیما به یکی از گروه های دوستداران صهیون وابستگی دارد؛ این جمعیت را چند دانشجوی یهودی یدیشی (بیشترشان گرایش صهیونیستی نداشتند) در سال 1882 در شهر وین پایه گذاری کردند. "نتان برن باؤم" و "پریتز اسمولنسکین" نیز در میان مؤسسان بودند؛ اسمولنسکین نام گروه را پیشنهاد کرد و نوشته های او الهام بخش اعضای گروه به حساب می آمد. برن باؤم مجله ای به نام خودآزادسازی در دفاع از منافع نژاد یهود تأسیس کرد؛ مهم ترین اهداف اعلام شده مجله از این قرار بود: مبارزه با ادغام و همانند شدن یهودیان و تقویت روح قومیت یهود و حمایت و پشتیبانی از مهاجرت و اسکان یهودیان در فلسطین (جمعیت دیگری هم به همین نام وجود داشت که مهاجران روس در سال 1887 در انگلستان تأسیس کرده بودند).
جمعیت کادیما، متعلق به دوره ماقبل هرتزل و بالفور است، یعنی دوره تکوین صهیونیسم و دوره ای که هنوز به ضرورت کمک گیری از امپریالیسم پی برده نشده بود. بنابراین می بینیم که اندیشه این جمعیت بسیار ساده و سطحی است و بعد سیاسی استعماری مهاجرت و اسکان و نیز طبیعت موازنه قوای بین المللی در این اندیشه درک نمی شود.
وقتی هرتزل ظهور کرد، همه چیز را به هم زد و برای همگان روشن کرد که راه حل صهیونیسم، ناگزیر باید راه حلی استعماری و مورد حمایت قدرت های بزرگ امپریالیستی باشد و به توهم تلاش متکی به خود پایان داد. لذا وقتی دو عضو کادیما به هرتزل گفتند که در نظر دارند (برای جلب افکار عمومی اروپا) دو گردان متشکل از دو هزار داوطلب تشکیل دهند تا به یافا بروند و آن جا را اشغال کنند (مثل کاری که گاریبالدی کرد)، هرتزل به آنان نصیحت کرد که ازاین نقشه کودکانه دست بردارند؛ چون ساکنان اصلی به آنان خوشامد نخواهند گفت و عملیات ظرف 24 ساعت درهم می شکند. شاید همین که هرتزل تمام ابعاد وطن گزینی و از جمله حتمی بودن دشمنی ساکنان بومی فلسطین را با مهاجران درک می کرد، باعث شد که بتواند برن باؤم را از سر راه بردارد؛ با این که برن باؤم از او با فرهنگ تر و عالم تر و عمیق تر بود.
مأخذ:
- المسیری، عبدالوهاب: دایره المعارف یهود، یهودیت و صهیونیسم، ترجمه مؤسسه مطالعات و پژوهش های تاریخ خاورمیانه، دبیرخانه کنفرانس بین المللی حمایت از انتفاضه فلسطین، جلد ششم، چاپ اول، پاییز 1382.