کفرکنّا و عین ماهل، نبردها

قبل از سپیده دم 3/1/1948 نبرد صبیح بین هشت نفر از مردان طایفه صبیح به فرماندهی علی النهر و گروهی از صهیونیستها که شامل 20 مرد بود در منطقه واقع بین مضارب العشیره و آبادی بیت کیشت صهیونیستی شروع شد. صهیونیستها در طی چند نبرد متحمل خسارات و زیانهایی شدند و نیروی پشتیبانی درخواست نمودند. به سرعت نیرویی از سربازان گروه هاگاناه به محل درگیری نبرد جهت انتقام از اعراب رسید ولی آنها با مقاومت حدود 40 مبارز که به کمک برادرانشان آمده بودند روبه رو گشتند. لذا نیروهای صهیونیست عقب نشینی کردند و مبارزان آنها را تعقیب نموده و مستعمره بیت کیشت را محاصره کردند و خسارات سنگینی به دسته ای از هاگاناه که به طور مخفیانه برای شناسایی جنگجویان رفته بودند وارد ساخته و به شناسایی آنها پی بردند و پس از خلع سلاح آنها را رها کردند.

صهیونیستها فهمیده بودند این جنگجویان که عرب صبیح را یاری می کنند در روستای کفرکنا واقع در شمال شرقی ناصره متمرکز هستند لذا تصمیم گرفتند روستا را که جنگجویان در آن سنگر گرفته بودند اشغال کنند. در 15/1/1948 از طریق دره ای واقع در شرق اقدام به پیشروی به طرف کفرکنا آن نمودند. در آن دره نیروهای مهاجم به دو گروه تقسیم شدند. گروه اول مستقیما به طرف پایگاه جنگجویان و گروه دوم به طرف اطراف روستا رفتند تا در سمت جنوب غربی روستا حمله خود را آغاز کنند.

سربازان گروه اول با سینه خیز رفتن موفق شدند تا مدخل پایگاه جنگجویان پیش روند ولی بیشتر از آن نتوانستند پیشروی نمایند زیرا که نگهبانان متوجه آنها شده و باران آتش را بر سرشان ریختند. در این هنگام جنگجویان به محلهای موضع گرفته دشمن حمله کرده و با شدت تمام با آنها درگیر شدند و آنان را به سرعت به عقب نشینی به جایی که آمده بودند وادار کردند. هنگامی که این خبر به گروه دوم رسید توقفکرد و قبل از اینکه اعراب آنها را به عقب براند تا کرم زیتون که جزو روستای شجره است عقب رانده شدند. هجوم صهیونیست ها به روستای کفرکنا با شکست مواجه شد.

به خاطر این شکست مرکز فرماندهی صهیونیستها دستور حمله به پایگاه عربی در روستای عین ماهل نزدیک روستای کفرکنا را صادر کرد. نیرویی از هاگاناه که مرکب از 60 مرد بود به پایگاه حمله کردند و برای حمله شان ابتدا آتش تهیه توپخانه را بر روستا و پایگاه ریختند. در همین لحظه دشمن به صورت سینه خیز و یورش تا نزدیکی های پایگاه پیشروی نمود.

در این زمان جز 15 نفر از جنگجویان مسلح به تفنگ ها و مسلسلهای قدیمی، کس دیگری در آن نبود. هنگامی که سربازان دشمن به مقر حمله ور شدند یکی پس از دیگری با آتش جنگجویانی که در دفاع مانند شیر جنگیده و مبارز می طلبیدند به خاک افتادند.

زمانی که میزان خسارات وارده به نیروهای مهاجم بالا رفت کم کم با حمل کشته ها و زخمی هایشان شروع به عقب نشینی کردند و بالاخره حمله آنها به عین ماهل علی رغم برتری از لحاظ افراد و وسایل جنگی ناکام ماند.

مأخذ:

1. العارف، عارف: النکبة، بیروت، 1956.