غور صافی، نبرد

غور (دره) صافی در جنوب شرقی بحرالمیت و در فاصله 8 کیلومتری از مستعمره صهیونیستی که شرکت "پتاس" بر ساحل جنوبی بحرالمیت بوجود آورده، قرار دارد. غور صافی در دو طرف دره امتداد پیدا می کند و محل حراستی برای نگهبانان اردنی که مشرف بر منطقه است و در آن 29 نگهبان وجود داشت، ساخته شده است. این محل نگهبانی تابع "کرک" است.

اسرائیلیها ته موجب قراردادی که میان آنها و شرکتهای انگلیسی و اردنی منعقد شده بود، تمام کارخانجات شرکة "پتاس" را اشغال نموده و در مستعمره ای که در جنوب بحرالمیت واقع شده بود تجمع نمودند. واضح است که آنها قرار داد مذکور را به طور موقت قبول نمودند تا پس از مدتی که نیرو گرفتند، دوباره بر تمام منطقه سیطره یابند. بعد از آنکه مواضعشان را در منطقه بیت المقدس و حومه آن تقویت کردند، بر ایشان آشکار شد که آن وقت رسیده است. پس در صبح روز 2/6/1948 هجوم به غورصافی پس از آنکه در شب قبل آن سیمهای تلفن را قطع نموده و مسیری که غور را به "کرک" و خصوصا به تنگه معروف به نام "الریصه" که واقع بیت دریا و کوه مین گذاری نموده بودند، را آغاز کردند. هدف از این مین گذاری و قطع سیمهای تلفن، فاصله انداختن برای عدم رسیدن نیروهای اردنی بود.

نیروی مهاجم اسرائیلی که متشکل از سه گروهان بود توسط خمپاره انداز و مسسلها و چهار تانک که بر روی جاده ای که اسرائیلیها در موازات بحرالمیت قرار داشته و دره را به مستعمره شان متصل نمود، حرکت نمود. و بعد از این که این نیرو بر بخش وسیعی از دره استیلا یافت، مرکز ژاندارمری را محاصره نمود و هجوم به آن را پس از گلوله باران توسط توپها و مسلسلها، آغاز نمود که منجر به کشته شدن 2 نفر و مجروح شدن 7 نفر گردید. اگر تعدادی از سربازان ژاندارمری اردنی که در حدود 13 نفر بوده اند در اثناء نبرد نمی رسیدند، مرکز نگهبانی به دست اسرائیلیها سقوط می کرد زیرا این سربازان شروع به ترمیم خطوط تلفن نموده و از عمان نیرو درخواست کردند، سپس راه را از مینها پاک کرده و در نقب "ابرش" که مشرف بر دره و آن دژ بود متمرکز شدند و آتش خویش را بر نیرهای اسرائیلی که دست به تهاجم زده بودند، ریختند. از خوش شانسی آن گروه که اتومبیلی که آنها را حمل می نمود از کار افتاد آن دسته مجبور شدند پیاده راه را طی کنند. در غیر این صورت قربانی مینها می شدند.

هنگامی که خبر به عمان رسد، سه فروند هواپیمای اردنی بر فراز منطقه نبرد به پرواز در آمدند. این امر تقویت مدافعین مرکز ژاندارمری شد، و با کمک گروه موجود در نقب "ابرش" شروع به گلوله باران دشمن نموده و مهاجمین را با حدود 40 گلوله درهم کوبیدند که به دنبال آن، هجوم متوقف شد.

در روز بعد نیرویی متشکل از حدود صد سرباز اردنی از عمان رسید. تعدادی از مبارزان "طفیلة" روانه شدند و دشمن را تا آستانه مستعمره صهیونیستها بیرون راندند ولی مستعمره را به علت امکانات و نیز در حصار بودنش مورد هجوم قرار ندادند.

مأخذ:

1. العارف، عارف، النکبة، ج 3، بیروت 1956.