رادار، نبردهای کوه

کوه رادار بین روستای بدّو عربی و مستعمره "معالاهامیشاه" صهیونیستی در منطقه قدس ـ تل آویو واقع شده است. این کوه به نام "رادار" نام گذاری گردید، چون ارتش بریتانیا بر روی آن ایستگاهی برای رادارها همراه با یک پادگان نظامی کوچک برای نیروهای فعال این ایستگاه مرکز به وجود آورده بود. هرکس که براین تپه تسلط می یافت. قادر می شد بر راه اصلی قدس ـ تل آویو به خاطر مشرف بودن برآن و بر مناطق اطراف آن سیطره و تسلط پیدا نماید.

صهیونیستها از ابتدای ماه آوریل 1948 وارد مرحله جدیدی از نقشه ها و طرحهای خود شدند که در حملات محدود و هدفدار جهت اشغال نقاط مهم برای حمایت از مستعمراتش و صمانت آزادی تحرکات و اعمال آنها بین این مستعمرات و شهرهای اساسی و مهم متجلّی بود. در چهارچوب این طرح و نقشه نیروهای صهیونیستی با تعداد زیادی از نیروهایش در شب 28/4/1948 یک سری حملات گسترده ای را بر ارتفاعات واقع در شهر قدس و از جمله آنها کوه رادار شروع کرد. و این نیروهای نظامی به خاطر کثرت و زیادی افراد رزمی و به کارگیری از عنصر غافلگیری این کوه را به اضافه روستای بیت اکسا و بیت سوریک، اشغال نموده و تا نزدیکی روستای بدّو رسیدند و چیزی نماند بود که بر مقام صموئیل پیامبر نیز پیروز شده و آن را تحت سیطره خود درآورند. و اگر آن انجام می شد صهیونیستها استیلا و سیطره کامل خود بر راه رام اللّه ـ قدس مستحکم کرده و هرگونه حرکت عربی را با مشکل مواجه می ساختند.

هنگامی که نیروهای صهیونیستی مهاجم به اطراف روستای بدّو رسیدند مبارزان روستا و سایر روستاهای عربی نزدیک آن که در آنها کمین کرده بودند حملات شدیدی را بر علیه آن انجام دادند و این نبرد و میدان جنگ در طول شب ادامه یافت. و در سپیده دم روز 28 آوریل دسته سوم از یرموک تابع ارتش نجات بخش به فرماندهی عبدالحمید راوی شرکت داشت و قبل از سه روز به منطقه رسیده وحمله شدید نیرومندی را علیه مناطق تحت اشغال صهیونیستها انجام دادند بعد از اینکه خسارات زیادیبه مقدار 185 کشته و تعداد زیادی از مجروحین و انهدام سه خودرو زره پوش و... به آنها وارد کردند صهیونیستها مجبور به عقب نشینی شدند. و دسته یرموک مقدار زیادی از سلاحهای دشمن و ذخایر مهمات را به غنیمت گرفتند و اعراب سلطه و سیطره مجدد خود را بر راه اصلی برگردانده و مانع از تحرکات صهیونیستها در این منطقه شدند. و در ماه مه 1948 نیروهای صهیونیستی حملات خود را در چندین مرحله و با نیروهای بیشتر از سر گرفتند و هواپیما نیز در بمباران مواضع اعراب شرکت جستند ولی موفقیت چندان نداشتند. در ابتدای ماه ژوئن 1948 ارتش اردن مأموریت دفاع از مواضع اعراب را برعهده گرفتند.

مآخذ:

1. عارف، عارف: النکبة، ج 1، بیروت 1956.
2. تل، عبدالله: کارثة فلسطین، قاهره 1959.