نمایش مبدأ برای اسرائیل در سازمان ملل متحد، قطعنامه 273 مجمع عمومی مورخه 11 مه 1949 راجع به قبول عضویت


        

پس از دریافت گزارش شورای امنیت نسبت بهتقاضای [[اسرائیل|اسرائیل]] برای عضویت در سازمان ملل. با توجه به اینکه، در داوری شورای امنیت، [[اسرائیل|اسرائیل]] یک کشور صلح دوست بوده و نسبت به اجرای مقررات موجود در منشور سازمان ملل مایل و قادر است و با توجه به اینکه شورای امنیت قبول عضویت [[اسرائیل|اسرائیل]] را به مجمع عمومی توصیه نموده است و نیز با درنظر گرفتن اعلامیه کشور [[اسرائیل|اسرائیل]] مبنی بر اینکه "پس از عضویت" بدون قید و شرط مقررات منشور سازمان ملل را می پذیرد و احترام بدانها را تعهد می کند" و با یادآوری قطعنامه های مورخه 29 نوامبر 1947، 10 و 11 دسامبر 1948 و با توجه به اعلامیه ها و توضیحات نماینده کشور [[اسرائیل|اسرائیل]] در کمیته سیاسی ویژه مبنی بر انجام قطعنامه های یادشده، مجمع عمومی، به خاطر انجام وظیفه خود، طبق ماده 4 منشور سازمان ملل و قاعده 125 مقررات عملکرد آن،

1 ـ مقرر می دارد که [[اسرائیل|اسرائیل]] یک کشور صلح دوست است، مقررات موجود در منشور را می پذیرد و برای اجرای آن قادر و مایل می باشد،

2 ـ تصمیم می گیرد که [[اسرائیل|اسرائیل]] را به عضویت سازمان ملل بپذیرد.

دویست و هفتمین اجلاسیه کامل

11/مه/1949

==مأخذ:==
#کنان، هنری: '''''فلسطین و حقوق بین الملل'''''، غلامرضا عراقی، انتشارات امیرکبیر.