موشاو

تجمعات مسکونی صهیونیستی است که شکلتعاونی دارند و بر دو نوع است: موشاو شراکتی و موشاو کارگری. موشاو مشارکتی (شتوفی) مستعمره تعاونی است که فعالیت اساسی آن کشاورزی است. زمین این موشاو که مال صندوق ملی یهود (کرین کایمت) است، واحد اقتصادی بزرگی که غیرقابل تقسیم بین افراد است را تشکیل می دهد.

تولیدات این موشاو گروهی است و مالکیت نیز در هر چیز اشتراکی است. حتی در خانه هایی که اعضا دور آن ساکنند. بازاریابی برای تولیدات از خلال واحدهای مرکزی صورت می گیرد. خانواده در موشاو مشارکتی یک واحد تولیدی است. هر خانواده ای مسکن خاصی دارد و دارای بودجه مخصوصی است که براساس تعداد افراد خانواده نه معیار دیگری، معین می شود. خانواده دارای حق اداره امور زندگی خود و خرج نمودن درآمدهایش آن طور که می خواهد است.

دکتر "آهارون روفین" در سال 1913 طرح ایجاد موشاو شراکتی را پیشنهاد کرد. اولین موشاو از این نوع به نام "چطین" در سال 1936 در الجلیل میانه تأسیس شد و پس از آن موشاو و "مولیدت" در سال 1938 به وجود آمد. تعداد مستعمرات از این نوع در سال 1976 به 42 مستعمره رسید.

اما موشاو کارگری (موشاو عوفدیم) یک مجتمع سکونتی کارگری است که متشکل است از مجموعه ای از مزارع که اطراف آنها را مجموعه ای از خانواده ها که به روش خودکفایی کار می کنند فراگرفته است. زمین جزء مالکیت صندوق ملی یهود است و هر خانواده ای دارای منزل خاص خود و قطعه ای زمین است که به صورت انفرادی روی آن کار می کند. اما تأسیسات مرکزی و ابزارآلات و بعضی شاخه های تولیدی به صورت مالکیت عمومی است.

موشاو کارگری از مشکل کار اجرتی رنج می برد. غالبا اعضای آن اقدام به اجاره زمین از کشاورزان عرب و یا یهود کرده و آنها را تبدیل به مالکین غایب می کنند.

اولین موشاو کارگری در سال 1907 ایجاد شد. پس از جنگ جهانی دوم و جدایی لشکر یهودی از سپاه بریتانیا کار در موشاوها افزایش یافت و مستعمرات از این نوع در سال 1948 به 58 مستعمرهو در سال 1981 به حدود 420 مستعمره رسید.

مآخذ:

1. المسیری، عبدالوهاب: موسوعة المفاهیم و المصلحات الصهیونیة، قاهره 1975.
2. تلمی، افرام و مناخیم: فرهنگ صهیونیستی (به عبری)، تل آویو 1977.
3. عابد، ابراهیم: موشاف، القری التعاونیة فی اسرائیل، بیروت 1967.