نمایش مبدأ برای کرانه غربی 1983ـ1979، برنامه صهیونیستی الحاق


        

(اسرائیل) می کوشد کرانه غربی رود اردن را از طریق تغییر مشخصات جمعیت شناسی و اقتصادی و اجتماعی آن تحت فشار اشغال، و جنگهای ارتش استعمارگر خود، به فلسطین اشغالی ملحق کند. (اسرائیل) از آغاز اشغال کرانه غربی در تاریخ ژوئن 1967 م، شیوه ایجاد مهاجرنشینهایی را در این منطقه آغاز کرد، و برای ایجاد و احداث ساختمان آنها از کمکهای مالی و اقتصادی و فنی که از [[سازمان جهانی صهیونیسم|سازمان جهانی صهیونیسم]] و [[آژانس یهود|آژانس یهود]] و صندوقها و نهادهای صهیونیستی و یهودی در بعضی از نقاط جهان دریافت می کند، و نیز کمکهای دولتهایی مانند [[ایالات متحده آمریکا ـ اسرائیل، روابط|ایالات متحده آمریکا]] که [[اسرائیل|اسرائیل]] را در سیاست استعماری و نژادپرستانه خود یاری می دهد، بهره می گیرد.

اداره اسکان یهودیان در سازمان جهانی صهیونیسم، طرحهایی برای اسکان یهودیان تدارک می بیند و براساس مصوبات رژیم [[اسرائیل|اسرائیل]] و کمیته مشترک اسکان رژیم [[اسرائیل|اسرائیل]] و سازمان مذکور، برای آنها برنامه ریزی می کند. اداره اسکان یهودیان در [[سازمان جهانی صهیونیسم|سازمان جهانی صهیونیسم]] در تاریخ اکتبر 1978 م. بر همین اساس برنامه ای به نام "برنامه عمومی رشد اسکان در یهودا و سامره 1983ـ1979" تهیه کرد. برنامه مذکور بر این پایه ها بنا شده است:

1) هدف از اسکان یهودیان در سراسر (سرزمین اسرائیل)، "ایجاد امنیت" است، به ویژه که ایجاد تعدادی مهاجرنشین در نقاط استراتژیکی ـ برحسب آنچه در این برنامه آمده است ـ امنیت داخلی و خارجی را به یک اندازه تقویت می کند.

2) مهاجرنشینهای پیشنهادی مطابق با سیاست اسکان یهودیان ایجاد می شود. بنابراین مجموعه هایی همگون و هم شکل از مهاجرنشینها در مناطق اسکان یهودیان ایجاد خواهد شد. این مهاجرنشینها به یکدیگر پیوسته یا قابل پیوستن خواهند بود، به نحوی که به مرور زمان، رشد خدمات و ابزار مشترک تولید در آنها امکان پذیر باشد، و به علاوه گسترش مهاجرنشینهای روستایی و رشد آن در آینده به ایجاد شهرکهایی می انجامد که به مرور زمان به شهرهای بزرگ تبدیل می شود.

3) نه فقط در اطراف مناطق و روستاهای "اقلیتها"، بلکه در میان آنها نیز نمی بایست مهاجرنشینهایی ایجاد شود، ـ "اقلیتها" تعبیر است که برنامه مورد بحث، بر عرب فلسطینی یعنی صاحبان قانونی فلسطین اطلاق کرده است ـ به ویژه پس از آنکه چنین تجربه ای، در جلیل و سایر نقاط منطقه موفقیت آمیز بوده است. به مرور ایام "همه در سایه صلح یا بدون صلح، معنای همزیستی را خواهند فهمید، آن گاه که در هر کدام از کشورهای ما، روابط حسن همجواری با طرف دیگر تثبیت شود"، برنامه مذکور " به هر دو ملت یهود و عرب نصیحت می کند که حسن همجواری را بی درنگ فراگیرند، زیرا رشد و شکوفایی منطقه، قبل از هر چیز به نفع تمام کسانی خواهد بود که در این سرزمین سکونت دارند."

4) این برنامه شامل ایجاد مجموعه ای از مهاجرنشینهایی است با موقعیت مشخص که مرزهایشان به یکدیگر مرتبط است و روابط درهم پیچیده ای برای تشکیل کمربندی از مهاجرنشینها گرداگرد ارتفاعات "یهودا و سامره" پدید می آورند. این کمربند در سراشیب دامنه های غربی، از شمال به جنوب، و در امتداد دانه های شرقی، از جنوب به شمال، در وسط و اطراف اقلیتها به یک اندازه امتداد می یابد."

5) این مهاجرنشینها به چند شکل است: بزرگترین آنها مهاجرنشینهای شهری است، بعضی از آنها را نیز مهاجرنشینهای کشاورزی، و بالاخرهمهاجرنشینهای مختلط، برحسب فراوانی ابزار کار و تولید، تشکیل می دهند. اسکان یافتگان اساسا در زمینه های صنعت و جهانگردی و خدمات، علاوه بر اقلیتی که به طور فشرده به کار کشاورزی اشتغال دارند، فعالیت می کنند.

این برنامه که بر پایه های یاد شده و محدود به پنج سال (1979 ـ 1983) بنیاد گردید و طرح ایجاد 46 مهاجرنشین جدید، با تعداد 1600 خانوار ساکن در آن را دربرداشت، تصمیم گرفت که این تعداد را در سال نخست (1979 م) به 5000 خانوار افزایش دهد. این درخصوص مهاجرنشینهای جدید، اما این برنامه برای گسترش و تکامل مهاجرنشینهایی نیز که بین سالهای 1967 و پایان 1978 تأسیس شد، به نحوی که 11000 خانوار دیگر را بتواند در خود جای دهد، طرحهایی تدارک دیده است (نک: [[الحاق صهیونیستی پس از 1967]]).

نشریه "مجموعة دراسات الشرق الاوسط" در مورد مهاجرنشینهای صهیونیستی که تا پایان سال 1978، ساختمان آنها به پایان رسید، نیز مهاجرنشینهایی که مصمم هستند آنها را به پایان برسانند، اطلاعاتی براساس آمار ارائه داده است. این آمارها را می توان چنین خلاصه کرد:

1) مهاجرنشینهایی که ساختمان آنها تا سال 1978 به پایان رسیده: 68 مهاجرنشین با 90147 نفر جمعیت، که 11 مهاجرنشین آن نزدیک بیت المقدس واقع است.

2) این مهاجرنشینها به سه گروه تقسیم می شوند: 1 ـ گروه اول: 32 مهاجرنشین قبل از به حکومت رسیدن [[بگین، مناخیم (1992ـ1913)|مناخیم بگین]] تأسیس شد. 2 ـ گروه دوم: 22 مهاجرنشین از آغاز حکومت بگین تا امضای توافقنامه کمپ دیوید ایجاد گردید. 3 ـ گروه سوم: 14 مهاجرنشین نیز پس از امضای توافقنامه کمپ دیوید بنا گردید. علاوه بر این، طبق اطلاعات این نشریه، برنامه الحاق صهیونیستی طرح ایجاد 59 مهاجرنشین جدید را از آغاز سال 1979 دربردارد. باید گفت که تغییرات زیادی در برنامه های ایجاد مهاجرنشینهایصهیونیستی در فلسطین داده شده است. زیرا این برنامه ها پیرو عوامل متعددی از جمله تصمیم [[صهیونیسم|صهیونیسم]] (و اسرائیل) مبنی بر تکمیل این برنامه ها و سرعت در اجرای آن، نیز موضع جهان را در برابر این واقعیت یعنی وجود واقعی [[صهیونیسم|صهیونیسم]] در سرتاسر فلسطین است.

==مآخذ:==
#'''''اسناد [[سازمان ملل متحد ـ اسرائیل، روابط|سازمان ملل متحد]] در باب این موضوع'''''، به ویژه سند A/34/6-5-5/13585 در تاریخ 22 اکتبر 1979.
#Groupe d'Etude surle Moyen - orient, it Bulletin Mo 82, Avril 1980.