نمایش مبدأ برای کرانه غربی و نوار غزه، طرح اسرائیل برای مرحله انتقالی در ـ 1992


        

متن طرح [[اسرائیل|اسرائیل]] برای مرحله انتقالی در کرانه باختری و نوار غزه

نامه اسرائیلی پیوستی طرح [[اسرائیل|اسرائیل]] 21 فوریه 1992 به:

دکتر حیدر عبدالشافی

از: سفیری. روبنشتاین

دستور کار مذاکرات و ایده هایی در مورد مفهوم کلی

یکم: برای احراز پیشرفت در مذاکرات ابتدا باید در مورد دستور کار که متضمن مسائل اساسی است به توافق رسید.

دوم: منظور از ترتیبات حکومت خودمختار پنج ساله همان گونه که در دستور کار ما پیشنهاد شده به شرح زیر است:

1 ـ ترتیبات حکومت خودمختار انتقالی با توجه به کشمکش طولانی و در سایه اوضاع کاملاً شناخته شده منطقه باید دوره ای را برای سازگاری و آشتی و ایجاد جو اعتماد در روابط ما با اعراب فلسطین ساکن مناطق (کرانه باختری و نوار غزه ـ مترجم) در نظر گیرد.

2 ـ (الف) ترتیبات حکومت خودمختار انتقالی از جمله به این معنی است که یک رشته از مسئولیتهای مربوط به زندگی اعراب فلسطین مقیم مناطق به نمایندگان آنها واگذار شود. با توافق بر سر این ترتیبات و اجرای آنها فلسطینیهای این مناطق قادر خواهند بود شئونات خاص خود را در زمینه های مختلف و در واقع در اکثر جنبه های زندگی خود ادارهکنند.

(ب) ترتیبات حکومت خودمختار انتقالی باید برای ساکنان عرب عادلانه باشد منتها بدون پایمال ساختن حقوق یهود. زیرا آنها نمی توانند بر سر امنیت [[اسرائیل|اسرائیل]] که با توجه به حملات تروریستی شناخته شده و تهدیدات دیگر در معرض خطر آشکار و کدائم قرار دارد، سازش کنند. و این خود بیانگر این است که چرا باید مسئولیت حفظ امنیت همواره به عهده [[اسرائیل|اسرائیل]] باشد. این یک ضرورت استراتژیک اجتناب ناپذیر و حیاتی است.

3 ـ ترتیبات حکومت خودمختار انتقالی باید بدون ایجاد تغییری در وضعیت نهایی مناطق که از قرار معلوم در آغاز سومین سال مورد بحث قرار خواهد گرفت به مورد اجرا گذاشته شود. و تا توافق بر سر وضعیت نهایی، سرمنشأ قدرت فعلی همان گونه که هست باقی خواهد ماند.

4 ـ این ترتیبات در ارتباط با اعراب فلسطین ساکن مناطق تحت مدیریت نظامی [[اسرائیل|اسرائیل]] است و شامل اراضی و ساکنان اسرائیلی مناطق و نیز ساکنان قدس نمی شود.

سوم: دلایل عدم موافقت ما با پیشنهاداتی که در خصوص دستور کار ارائه کرده اید و نیز با طرح پیشنهادی شما که ـ همان گونه که در نامه مورخه 16 ژانویه 1992 ـ توضیح دادم ـ به کلی با ترتیبات یک حکومت خودمختار انتقالی قابل قبول منافات دارد و اصولاً از همه لحاظ غیر از اسم به معنی کشور فلسطین است که [[اسرائیل|اسرائیل]] آن را یک خطر کشنده می داند به آگاهی خواهد رسید. پیشنهادهای مربوط به دستور کار و نیز طرح شما نشان می دهد که شما از روح چارچوب مرحله ای مورد توافق مذاکرات که تنها امید برای پیشرفت است خارج شده اید. ما نیز همان گونه که از سوی شما در جریان هفتمین دور مذاکرات اعلام گردید هیچ گونه پیش شرطی را از هر نوع که باشد نمی پذیریم.

چهارم: راه و روش اساسی [[اسرائیل|اسرائیل]] در این ترتیبات مبتنی بر تحولات عمده ای است که از سال1978 رخ داده است. به هرحال مخالفت شما با توافقنامه کمپ دیوید در جریان مذاکرات برای ما مایه تأسف است.

پنجم: ترتیبات حکومت خودمختار انتقالی باید در فضایی خالی از ترور و خشونت به مورد اجرا درآید. این یک آزمون اساسی برای کل این فرایند به حساب خواهد آمد.

ششم: (1) ترتیبات حکومت خودمختار طبعا همکاری و هماهنگی با [[اسرائیل|اسرائیل]] را در زمینه های مختلف مسئولیت و در موارد ضروری در بر خواهد گرفت.

(2) ترتیبات حکومت خودمختار انتقالی باید گسترش پیدا نموده و جنبه های مربوط به اردن را مد نظر قرار دهد.

هفتم: ترکیب این ترتیبات براساس یک مفهوم مورد توافق پرسنلی اداری مبتنی خواهد شد که متضمن مسئولیتهایی نظیر مسئولیتهای یک دولت نخواهد بود.

هشتم: مکانیسم لازم برای اجرای ترتیبات طبق ترکیبهای مورد توافق در جریان مذاکرات تعیین خواهد شد.

نهم: زمینه هایی که مسئولیت در آن واگذار می شود و منوط به درک لازم است به عنوان بخشی از دستور کار از سوی ما پیشنهاد شده است.

دهم: با توجه به مطالب فوق، باید به طور واقع گرایانه و سریع به دستور کار بپردازیم و سپس بیشترین توجه خود را نسبت به قضایای اصلی معطوف کنیم.

یازدهم: به پیوست برگه ای متضمن جزئیات بیشتری در مورد بعضی از مطالب فوق ارسال می گردد.

دوازدهم: ممکن است اکنون در یک لحظه تاریخی قرار داشته باشیم که به ما شانسی برای پیشرفت به سوی صلح می بخشد. پس با مذاکرات مستقیم و جدی در این سمت بکوشیم و از بحثهای تند و غیرضروری بپرهیزیم و انشأالله که هدف ماجامه عمل بپوشد.

==مأخذ:==
#'''''مؤسسه مطالعات استراتژیک خاورمیانه'''''، ویژه نامه [[خودمختاری فلسطین|خودمختاری فلسطین]] و مذاکرات صلح، 1371.