نمایش مبدأ برای ناوون، اسحاق


        

وی نخستین رئسس جمهور اسرائیلی تبار شرقی (سفاردی) است. در سال 1921 در قدس به دنیا آمد. از خانواده ای سِفاردی (یهودیان شرقی) است که در قرن نوزدهم از [[اسپانیا ـ اسرائیل، روابط|اسپانیا]] به فلسطین مهاجرت کردند. تحصیلاتش را در دوره ابتدایی درمدرسه دینی "درویش تسیون"، دوره متوسطه را در دبیرستان "عین کارم"، و تحصیلات عالی را در [[دانشگاه|دانشگاه]] [[عبری|عبری]] بیت المقدس گذراند و دانشنامه کارشناسی ادبیات عِبری و تاریخ اسلام را از آنجا دریافت کرد. سپس به عنوان دبیر دبیرستان عین کارم و مدرسه "درویش تسیون" به تدریس پرداخت.

ناوون دوره خدمت نظامی را در سال 1946 در سازمان [[هاگاناه|هاگاناه]] به پایان برد.

در سال 1949 به سازمان [[هاگاناه|هاگاناه]] پیوست و مدیر واحد عربی آن شد. فعالیتهای سیاسی ـ اجتماعی وی عبارتست از: دبیر دوم سفارت [[اسرائیل|اسرائیل]] در اُروگوئه، و در پایتخت آرژانتین (بوئنِس آیرِس) در خلال سالهای 1963 ـ 1952 منشی مخصوص بن گوریون بود. پس از آن دوباره به تدریس روی آورد و به عنوان مدیر بخش آموزش وزارت فرهنگ منصوب شد.

در سال 1965 به شاخه ای که از حزب "ماپای"، منشعب شده بود پیوست و [[رافی، حزب|حزب رافی]] را تشکیل داد.

سپس در سال 1968 همراه گروهی دیگر به [[کارگر، حزب|حزب کارگر]] پیوست. در دوره های ششم، هفتم، هشتم، نهم و یازدهم به نمایندگی کنست انتخاب شد. وی رئیس کمیسیونهای امنیت و امور خارجه بود.

در مجلس ششم، هفتم و هشتم، همچنین رئیس شورای عمومی صهیونیست بود. وی نافون در ژوئن 1978 به عنوان پنجمین رئیس [[اسرائیل|اسرائیل]] انتخاب شد و از 14/9/1988 نیز نایب رئیس حکومت ووزیر آموزش در حکومت وحدت ملی بود. مقامات حزب کار او را به عنوان رهبر حزب و همچنین برای نخست وزیری نامزد کردند ولی در آن موقع پرز به رقابت با وی برنخاست و شامیر بعد از پرز و رابین عهده دار پست نخست وزیری شد.

نظریات سیاسی او با نقطه نظرات رهبران حزب کار که در جهت" گسترش اراضی عربی در بالاترین حد مملکت با کمترین ساکنان عرب "بود، تفاوتی نمی کرد. ناوون به شش زبان: از جمله عربی، انگلیسی، فرانسه و اسپانیایی تسلط کامل داشت.

در مجموع فعالیتهای وی عبارتست از:

نماینده مجلس [[اسرائیل|اسرائیل]] 1978ـ1965، معاون کنست، رئیس کمیته دفاع و امور خارجه کنست، رئیس شورای جهانی [[صهیونیسم|صهیونیسم]] 1978 ـ 1973، رئیس جمهوری [[اسرائیل|اسرائیل]] ماه مه 1983 ـ 1978، معاون نخست وزیر و وزیر آموزش و پرورش 1990 ـ 1984، دریافت جایزه "یدیعوت آهارنوت". آثار او عبارتند از: هولخ برکیدا، رُمان سِفاردی، شش روز و هفت دروازه و چند اثر دیگر.

==مآخذ:==
#شریدة، محمّد: '''''رهبران اسرائیل'''''، بیژن اسدی و مسعود رحیمی، انتشارات کویر، 1378.

ـ النظام السیاسی فی اسرائیل، مرکز دراسات العالم العربی، بیروت 1992.