نمایش مبدأ برای مجمع مرکزی علمای یهود فرانسه


        

==مقدمه:==

به ادعای منابع یهودی پیش از سال 1789، حدود چهل هزار یهودی در [[فرانسه ـ اسرائیل، روابط|فرانسه]] زندگی می کردند که انجمنهای کوچکی را برای خود تشکیل داده بودند. اکثر این یهودیان، فقیر و از حقوق شهروندی بی بهره بودند، در پاریس پایتخت فرانسه، یهودیان از حقوق یکسانی نسبت به دیگران برخوردار نبودند و سکونتشان در استراسبورگ، کولمار و مولهوس نیز ممنوع بود.

طی قرن هجدهم میلادی توجه فیلسوفان فرانسوی به یهودیان این کشور جلب شد و در نهایت در سال 1791 یهودیان جزء شهروندان فرانسه محسوب شدند. چند سال بعد ناپلئون اول تصمیم بهاجرای پروژه ای برای ادغام یهودیان با دیگر فرانسویان گرفت. در سال 1806 "انجمن یهودیان برجسته" تأسیس شد و از آنجا که تصمیمات این انجمن نیاز به ضمانت نامه مذهبی داشت، ناپلئون، سهندرین بزرگ "Grand Sanhedrin" را تأسیس کرد.

تصمیمات سهندرین در حال حاضر نیز بنیان اصلی یهودیت [[فرانسه ـ اسرائیل، روابط|فرانسه]] است. در کنار این مؤسسات یهودی، در 17 مارس 1808 فرمان تأسیس مجمع مرکزی علمای یهود" (consistoire central) صادر شد که هفت مجمع محلی دیگر نیز زیر نظر آن فعالیت می کردند.

مجمع مرکزی علمای یهود فرانسه، به نوعی [[کنِست (پارلمان)|پارلمان]] و ارگان اجرایی جامعه یهودیان این کشور است و احکام و دستورات خود را به مجامع محلی (جامعه یهودیان آلپ ـ پروونس، بورگونی، برتانی، شامپانی،...) ابلاغ می کند و توسط واسطه هایی از مسائل آنها باخبر می شود.

==الف ـ تاریخچه:==

مجمع مرکزی علمای یهود کار خود را در سال 1808 آغاز و در سال 1829، "مدرسه مرکزی حاخامی متز" (Cetrale Rabbinique de Metz) تأسیس کرد.

این مجمع، در سال 1844 طبق یک حکم سلطنتی دوباره سازماندهی شد و طی دوران حکومت ناپلئون دوم، زندگی جامعه یهودیان [[فرانسه ـ اسرائیل، روابط|فرانسه]] را به طور کامل زیر نظر داشت و اداره می کرد.

سال 1870 اصطلاح "آنتی سمیتیسم" در [[فرانسه ـ اسرائیل، روابط|فرانسه]] مورد استفاده قرار گرفت، چند سال بعد ماجرای دریفوس مطرح شد و با جدایی کلیسا از دولت در سال 1905 یهودیان زندگی خود را بار دیگر فعالانه تر از سر گرفتند.

بین سالهای 1945-1939 تعداد یهودیان [[فرانسه ـ اسرائیل، روابط|فرانسه]] کاهش قابل ملاحظه ای یافت. به ادعای سازمانهای یهودی، در این سالها 72 هزار یهودی تبعید و 17 [[حاخام|حاخام]] نیز قربانی اقدامات نازیها شدند. "مجمع مرکزی علمای یهود" طی تمامی این سالها سعی کرد یهودیان را از هر گزندی حفظ کند. این سازمان در حالی که تلاش می کرد مانع هرگونه همکاری با دولت ویشی شود، در اواخر سال 1943، انجمن نمایندگانمؤسسات یهودی [[فرانسه ـ اسرائیل، روابط|فرانسه]] (CRIF) را تأسیس کرد که هدف اصلی آن دفاع از حقوق سیاسی یهودیان در [[فرانسه ـ اسرائیل، روابط|فرانسه]] و در جهان و همچنین حمایت از یهودیان "فلسطین" بود.

پس از آنکه وحشت از نازی ها، یهودیان اروپا را دربرگرفت مجمع مرکزی قدرت نمایندگی خود را کمی از دست داد و در سال 1943 هنگامی که انجمن نمایندگی مؤسسات یهودی [[فرانسه ـ اسرائیل، روابط|فرانسه]] (کریف) تأسیس شد، سازمانهای گوناگون مذهبی یالائیک و تمامی جوامع یهودی از جمله مجمع مرکزی علمای یهود نیز به این سازمان پیوست.

پس از پایان [[جنگ|جنگ]] دوم جهانی، یهودیت در [[فرانسه ـ اسرائیل، روابط|فرانسه]] وارد مرحله جدیدی شد و با ورود یهودیان شمال [[آفریقا ـ اسرائیل، روابط|آفریقا]] و [[مصر ـ اسرائیل، روابط |مصر]] در اوایل دهه 1960، یهودیت [[فرانسه ـ اسرائیل، روابط|فرانسه]] پا به عصر جدیدی گذاشت. "مجمع مرکزی علمای یهود" توجه خود را به سر و سامان دادن فوری مسائل اجتماعی و وارد کردن مهاجران [[فرانسه ـ اسرائیل، روابط|فرانسه]] زبان جدید به داخل جامعه فرانسه، جلب کرد.

==ب ـ اهداف:==

شعار مجمع مرکزی علمای یهود، "مذهب و میهن" است و تمام تلاش مجمع بر آن است که از یهودیان [[فرانسه ـ اسرائیل، روابط|فرانسه]] در مقابل هرگونه تبعیضی دفاع و آنها را با مردمان این کشور مدافع حقوق بشر، ادغام کند.

در حال حاضر مجمع مرکزی علمای یهود با هدف دفاع از ارزش های یهودیت [[فرانسه ـ اسرائیل، روابط|فرانسه]] بر زندگی جوامع یهود [[فرانسه ـ اسرائیل، روابط|فرانسه]] نظارت کامل دارد. از جمله اموری که مجمع برای رسیدن به آنها همت گمارده، گسترش آموزش های مذهبی و تعلیم و پرورش [[حاخام|حاخام]] ها است که در نهایت تضمین کننده قدرت اجرایی مدرسه مذهبی یهودیان [[فرانسه ـ اسرائیل، روابط|فرانسه]] است. مجمع می کوشد کاری کند که فعالیت [[حاخام|حاخام]] اعظم [[فرانسه ـ اسرائیل، روابط|فرانسه]] همیشگی و تضمین شده باشد.

به طور کل مجمع مرکزی علمای یهود از منافع عمومی یهودیت [[فرانسه ـ اسرائیل، روابط|فرانسه]] دفاع می کند و رسالت خود را ایجاد و حفظ روابط معنوی و مذهبی با [[اسرائیل|اسرائیل]] و جوامع یهودی سراسر دنیا می داند.

==ج ـ فعالیت ها:==

مجمع مرکزی علمای یهودی [[فرانسه ـ اسرائیل، روابط|فرانسه]] یکی ازمبارزان سرسخت با "اقدامات آنتی سمیتیک" محسوب می شود و در جهت مبارزه با این پدیده، تلاشهای بی شماری را انجام داده که از آن جمله می توان به برگزاری چندین نشست با مقامات قضایی [[فرانسه ـ اسرائیل، روابط|فرانسه]] با موضوع "مبارزه قانونی با آنتی سمیتیک" اشاره کرد.

این مجمع در تاریخ 26 آوریل 2004 گزارشی با عنوان اروپا و [[آنتی سمیتیسم|آنتی سمیتیسم]] به چاپ رساند که شامل مطالبی در مورد ملاقاتهای مسئولان مجمع با مقامات قضایی فرانسه، فهرستی از اعمال آنتی سمیتیک به وقوع پیوسته در [[فرانسه ـ اسرائیل، روابط|فرانسه]] و جهان در سال 2003ـ2002، سخنان [[کاهن، ژان|ژان کاهن]] و ملاقات اعضای مجمع با مقامات کاخ الیزه بود.

[[کاهن، ژان|ژان کاهن]] رئیس مجمع و لئون ماسلیاه مشاور رئیس مجمع در کنفرانسی که از سوی سازمان طرفدار امنیت و همکاری در اروپا در تاریخ 28 و 29 آوریل 2004 در برلین برگزار شد، شرکت کردند.

از جمله فعالیت های مجمع پس از به قتل رسیدن ایلان حالیمی، تلاش در جهت یافتن عاملان قتل این جوان یهودی و برگزاری مجالسی در ستایش وی با این ادعا که وی قربانی حمله آنتی سمیتیک شده است، بود. مجمع مرکزی علمای یهود همچنین یکی از شاکیان همیشگی "دیودونه" (Dieudone) طنزنویس فرانسوی است و همواره در تمامی جلسات رسیدگی به پرونده او حاضر بوده است.

پس از برگزاری آخرین انتخابات نیز یک هیئت 10 نفره از سوی مجمع مرکزی به [[اسرائیل|اسرائیل]] اعزام شد. این گروه ضمن ملاقات با [[شارون، آریل|آریل شارون]] (نخست وزیر) و وزیر کشور [[اسرائیل|اسرائیل]] و بازدید از پایگاه های نظامی این کشور، در مورد مسئله [[آنتی سمیتیسم|آنتی سمیتیسم]] در فرانسه، یهودیت و یهودیان دیاسپورا با مقامات [[اسرائیل|اسرائیل]] گفت وگو کردند و شارون نیز آنها را به مهاجرت دعوت کرد.

مجمع مرکزی علمای یهود هر از چند گاه، یک سری سفرهای تفریحی به [[اسرائیل|اسرائیل]] برپا می کند که از آن جمله، می توان به سفری که از تاریخ 21 تا 28 می 2006 برگزار شد، اشاره کرد.

در این سفر، [[کاهن، ژان|ژان کاهن]] رئیس مجمع و ژوزف سیتروک حاخام اعظم [[فرانسه ـ اسرائیل، روابط|فرانسه]] حضور داشتند و مجمع علمای یهود پاریس و مجامع محلی یهودیان نیز دربرپایی آن دخیل بودند.

==د ـ تشکیلات:==

===1 ـ ساختار:===

"مجمع مرکزی علمای یهود" توسط مجمع عمومی، یک شورا و یک دفتر اداره می شود که مجمع عمومی شامل [[حاخام|حاخام]] ها و افرادی است که هر یک، نماینده یک مجمع محلی است.

از جمله اعضای این مجمع، [[حاخام|حاخام]] اعظم فرانسه، [[حاخام|حاخام]] اعظم مدرسه مذهبی یهودیان، [[حاخام|حاخام]] های اعظم، اعضای شورا، رؤسای مجامع محلی و نمایندگان محلی است. اعضای مجمع عمومی، دو بار در سال گردهم می آیند. رئیس مجمع عمومی هر چهار سال یک بار توسط اعضای این مجمع انتخاب می شود. (امکان انتخاب مجدد نیز وجود دارد) [[حاخام|حاخام]] اعظم [[فرانسه ـ اسرائیل، روابط|فرانسه]] نیز هر هفت سال یک بار، توسط هیئتی شامل تمامی اعضاء، انتخاب می شود. اعضای شورای مجمع مرکزی علمای یهود که شامل نمایندگان مناطق مختلف [[فرانسه ـ اسرائیل، روابط|فرانسه]] است، توسط مجمع عمومی انتخاب می شوند.

اعضای شورا، هر دو ماه یک بار گرد هم می آیند و در مورد مسائل مختلف مجمع از جمله مسائل مالی گفت وگو می کنند. بودجه ای را که طرفداران به حساب مجمع مرکزی علمای یهود واریز می کنند برای رسیدگی به امور جوامع یهودیان مصرف می شود و وظیفه شورا تأیید انتخاب [[حاخام|حاخام]] ها و برگزاری سمینارها و مراسم مذهبی یهودیان است.

اعضای دفتر نیز توسط اعضای شورا انتخاب می شوند.

اسامی اعضای مجمع طی سال های پیشین تاکنون به شرح زیر است:

===2 ـ رؤسا:===

(1842ـ1824) ورم دو رومیلی (Worms de Romilly)

(1844ـ1843) آدولف کرمیو (Adolphe Cremieux)

(1846ـ1844) آدولف فرانک (Adolphe Franck)

(1871ـ1846) مکس سرفبر (Max Cerfbeer)

(1905ـ1871) آلفونس دو روچیلد (Alphonse de Rothschild)

(1940ـ1905) ادوارد دو روچیلد (Edouard de Rothschild)

(1943ـ1941) ژاک هلبرونر (Jacqes HelBRonner)

(1950ـ1945) لئون میس (Leon Meiss)

(1956ـ1950) گی دو روچیلد (Guy de Rothschild)

(1963ـ1956) ژرژ ورمسر (Georges Wormser)

(1967ـ1963) لویی کاهن (Louis Kahn)

(1982ـ1967) آلن دو روچیلد (Alain de Rotschild)

(1992ـ1982) ژان پل الکان (Jean Paul El Kanne)

(1994ـ1992) ژان پیر بانسارد (Jean Pierre Bansard)

(1995) [[کاهن، ژان|ژان کاهن]] (Jean Kahn) (نک: [[کاهن، ژان]])

===3 ـ [[حاخام|حاخام]] های اعظم:===

(1812-1808) دیوید سینتزهیم (David Sintzheim)

(1826-1808) آبرهام دوکولوگنا (Abraham de Cologna)

(1845-1810) امانوئل دوتز (Emmanuel Deutz)

(1852-1846) مارشاند انری (Marchand Ennery)

(1865-1853) سالومون اولمن (Salomon Ulmann)

(1888-1866) لازار ایزیدور (Lazare Isidor)

(1905-1889) زادوک کاهن (Zadoc Kahn)

(1919-1906) آلفرد لوی (Alfred Levy)

(1939-1920) [[اسرائیل|اسرائیل]] لوی (Israel Levy)

(1955-1939) [[اسرائیل|اسرائیل]] اسشوارتز (Israel Schwartz)

(1980-1955) ژاکوب کاپلان (Jacob Kaplan)

(1987ـ1980) رنه ساموئل سیرات (Rene Samuel Sirat)

(1987) ژوزف سیتروک (Joseph Sitruk)

در حال حاضر طبق انتخابات اواخر سال 2005 اسامی اعضای دفتر جدید مجمع مرکزی علمای یهود به شرح زیر است:

رئیس: [[کاهن، ژان|ژان کاهن]]

معاونان رئیس: زیفی عمار(Zvi Ammar) ، شارل شوکروی (Charles Choucroy)مارسل دریفوس (Marcel Dreyfuss)، ساموئل لوی (Samuel Levy)، جوئل مرگی (Joel Mergui) ، ژاک ایو بوهبوت (Jack Yvies Bohbot)، شارل سولمان (Charles Sulman) .

ویلیام لابی (William Labi) و پل اولیوه سیلمگن (Paul-Olivier Seligman)

مسئول امور مالی: ژوزف زوبرمن (Joseph Zauberman)

مسئول هزینه ها: لوک پینکد (Luc Pincaud)

عضو دفتر: ژرارد الباز (Gerard Elbaz)

معاونان افتخاری رئیس: پیر میشل دریفوس (Pierre Michel Dreyfus)، روژه پالاتشی (Roger Palatchi) و گی توبیانا (Guy Toubiana)

مدیر: فردریک اتالی (Fredric Attali)

مشاور رئیس: لئون ماسلیاه (Leon Masliah)

[[حاخام|حاخام]] اعظم فرانسه: ژوزف سیتروک (Joseph Sitrouk).

==مآخذ:==
#www.conistoirecentral.org/article.php3? idarticle=3
#www.viejuive.com/associations/sif/historique.htm
#www.consistoire-de-france.com/article.php3? id article=8 annuaire organization php? etat=d etail$$ref=1
#www.col.fr/breve-2088.html
#www.liverblanc.maurice-papon.net/ugif.htm
#www.temoignagechretien. fr/journal/ar-article. php? num=3097$$categ=croire