نمایش مبدأ برای طابا، مذاکرات ـ 2000


        

با شکست مذاکرات واشنگتن، تشکیلات خودگردان فلسطین و اسرائیل، دور تازه ای از گفت وگوهای خود را در طابا به منظور از سرگیری روند مذاکرات سازش آغاز کردند. این دور از گفت وگوها در پی مذاکرات پاریس، شرم الشیخ، واشنگتن و دیگر گفت وگوهای مصالحه جویانه بین طرفین و بر پایه همان مواضع، سیاستها و استراتژی های گذشته برای برقراری صلح و سرکوب انجام گرفت با توجه به زمان محدود آن در واقع، شروع و پیش زمینه ای برای از سرگیری دور تازه ای از گفت وگوها و مذاکرات صلح شد.

==دیدار مسئولان امنیتی [[اسرائیل|اسرائیل]] و فلسطین قبل از مذاکرات طابا==

به دنبال [[طابا، مذاکرات ـ 2000|مذاکرات طابا]] و قبل از حرکت هیأتهای مذاکره کننده به این شهر، طرفهای اسرائیلی و فلسطینی یک نشست امنیتی را در بیت ایل برگزار کردند. در این دیدار امنیتی، صائب عریقات، محمد دحلان و جبریل رجوب به نمایندگی از طرف فلسطین و آمنون شاهاک، آوی دیشتر و [[دایان، موشه (1981 ـ 1915)|موشه دایان]] به نمایندگی از [[اسرائیل|اسرائیل]] شرکت داشتند. پیش از آغاز اجلاس، احمد قریع (ابوالعلاء) رئیس شورای قانونگذاری فلسطین در گفت وگویی اظهار داشت: این گفت وگوها بسیار جدی است و هیأتی که از دو طرف تشکیل شده، نشان دهنده جدیت طرفین برای کشف امکانات موجود می باشد و ما به نوبه خود تمام تلاش خود را به کار می گیریم تا به توافق دست یابیم به شرطی که این توافق با قوانین بین المللی و با اصل فرآیند سازش که در مادرید شروع شد ـ زمین در برابر سازش ـ تطابق داشته باشد.

[[طابا، مذاکرات ـ 2000|مذاکرات طابا]] در دو سطح (کمیته) با نشست کمیته پناهندگان به ریاست [[بیلین، یوسی|یوسی بیلین]] وزیر دادگستری [[اسرائیل|اسرائیل]] و نبیل شعث وزیر همکاریهای بین المللی و کمیته دیگر با بررسی مسائل، قدس، مرزها و امنیت کار خود را آغاز کرد. از آنجایی که هیأت دولت [[اسرائیل|اسرائیل]] قبل از آغاز اجلاس طابا شرایطی را به شرح ذیل برای هیأت مذاکره کننده [[اسرائیل|اسرائیل]] تصویب کرده بود، بعید به نظر می رسید که اجلاس بتواند در دستیابی اهداف خود موفق شود:

1ـ عدم بازگشت پناهندگان فلسطینی به داخل اسرائیل.

2ـ عدم امضای سندی که موجب انتقال حاکمیت حرم شریف به فلسطینیان شود.

3ـ در هر گونه صلحی باید 80 درصد از شهرک نشینان در یهودیه، سامریه و نوارغزه در قالب مجتمع های مسکونی تحت حاکمیت [[اسرائیل|اسرائیل]] باشند.

سه روز مذاکرات پی درپی میان هیأت مذاکره کننده اسرائیلی و فلسطینی در طابا، چندان نتیجه ای دربرنداشت تا این که، به دنبال کشته شدن دو اسرائیلی توسط فلسطینیان، به دستور باراک، مذاکرات متوقف شد و به حالت تعلیق درآمد. اما حالت تعلیق چندان دوامی نیافت و مذاکرات با وقفه ای چند ساعته در این دور از مذاکرات، طرفین به بررسی مسأله آوارگان، قدس، مرزها و امنیت پرداختند. هرچند هیأت مذاکره کننده اسرائیلی از برخی خواسته های گذشته خود به ویژه مسائل مربوط به شهرکهای اسرائیلی در سرزمینهای اشغالی و مسأله پیوستگی سرزمینهای فلسطین عقب نشینی کرد، اما اصرار طرف اسرائیلی به مصوبه هیأت دولت [[اسرائیل|اسرائیل]] مانع از رسیدن به توافق هیأت مذاکره کننده گردید.

طرفین اسرائیلی و فلسطینی پس از 6 روز مذاکره در طابا بیانیه ای را صادر کردند. در این بیانیهآمده است که "طرفین هیچ گاه تا این حد به یک موافقتنامه نزدیک نشده اند و شکافهای باقی مانده می تواند با از سرگیری انتخابات [[اسرائیل|اسرائیل]] برطرف شود. همچنین طرفین با بازگشت به وضعیت طبیعی و ایجاد شرایط امنیتی از طریق نظارت، تعهدات دو جانبه مبتنی بر یادداشت شرم الشیخ موافقت نمودند."

==طالوت:==

طالوت نام شاؤل، پادشاه [[بنی اسرائیل|بنی اسرائیل]] در قرآن است. برطبق قرآن و روایات اسلامی پس از زمان حضرت موسی (ع)، [[بنی اسرائیل|بنی اسرائیل]] از پریشانی خود به [[سموئیل|سموئیل]] شکایت بردند و از او خواستند که پادشاهی برایشان انتخاب کند. [[سموئیل|سموئیل]] با خدا مشورت کرد، و خداوند طالوت را به پادشاهی معین کرد. طالوت مردی تنومند و بلندقامت و خوش اندام و در عین حال خردمند بود، ولی شهرتی نداشت و به همین دلیل پس از این که [[سموئیل|سموئیل]] او را به پادشاهی اعلام کرد [[بنی اسرائیل|بنی اسرائیل]] در آغاز زیر بار نرفتند، تا آنکه علامتی را که [[سموئیل|سموئیل]] گفته بود دیدند و آن اینکه فرشتگان [[تابوت عهد|تابوت عهد]] را به دوش می کشیدند. پس مردم با او بیعت کردند و طالوت به سلطنت پرداخت. مع ذلک، در [[جنگ|جنگ]] با جالوت جمعی از او برگشتند.

پس از کشته شدن جالوت به دست داود، طالوت بر طبق عهدی که کرده بود، دختر خود را به همسری داود داد، و از آن پس کار داود بالا گرفت و سرانجام مورد حسد طالوت واقع شد و طالوت درصدد نابودی او برآمد، اما زوجه داود او را از نقشه پدر آگاه کرد و عاقبت کار طالوت پریشان شد و سر به بیابان گذاشت و از خدا آمرزش طلبید تا در همان حال درگذشت.

==مأخذ:==
#مصاحب، غلامحسین: '''''دایره المعارف فارسی '''''چاپ دفتر دایره المعارف با همکاری مؤسسه انتشارات فرانکلین، جلد دوم، تهران، فروردین 1345 ه ش .