نمایش مبدأ برای ساف ـ اسرائیل، تبصره های توافقنامه 1992


        

==تبصره شماره 1 ـ همکاری سیاسی:==

1 ـ سازمان آزادی بخش فلسطین با اعتراف به موجودیت دولت اسرائیل، حقوق ملت یهود را در سرزمین فلسطین به رسمیت شناخته و [[اسرائیل|اسرائیل]] نیز سازمان آزادی بخش فلسطین را به عنوان دولت خودمختار انتقالی آینده برای فلسطینیان بعد از انجام انتخابات ظاهری به رسمیت می شناسد.

2 ـ سازمان آزادی بخش فلسطین کلیه حملات تبلیغاتی علیه [[اسرائیل|اسرائیل]] را متوقف کرده و متعهدمی شود که با هرگونه حمله سیاسی و نظامی که [[اسرائیل|اسرائیل]] و یا شهروندانش را تهدید کند، رویارویی کند.

3 ـ سازمان آزادی بخش فلسطین پای بندی خود را به حفظ سلامت شهروندان اسرائیلی در مناطق غزه و اریحا و یهود و سامرا (کرانه باختری) اعلام کرده و هیچ مخالفتی با ایجاد شهرک های یهودی نشین با نظارت حکومت خودمختار انتقالی فلسطین ندارد.

4 ـ [[اسرائیل|اسرائیل]] متعهد می شود که حکومت خودمختار انتقالی فلسطینی را در سال های خودگردانی از نظر سیاسی و مادی حمایت کند.

5 ـ حکومت خودمختار فلسطینی حق هیچ گونه فعالیت سیاسی خارجی و ایجاد سفارتخانه مستقل فلسطینی در سال های خودگردانی ندارد و بدین ترتیب کلیه سفارتخانه های قبلی فلسطین تعطیل خواهد شد. می توان در مورد اشتغال فلسطینیان در سفارت خانه های [[اسرائیل|اسرائیل]] به عنوان کارگزاران امور فلسطینیان مربوط به حکومت خودمختار توافق کرد.

6 ـ فلسطینیان حق ایجاد حکومت سیاسی، مستقل، چاپ اسکناس فلسطینی یا گذرنامه های مستقل فلسطینی را ندارد.

7 ـ فلسطینیان ساکن غزه و اریحا می توانند از گذرنامه های اسرائیلی که در هویت فلسطینی قید شده برخوردار شوند.

8 ـ اعضای حکومت خودمختار انتقالی فلسطین گذرنامه های "ویژه" اسرائیلی با قید هویت فلسطینی خواهند داشت.

9 ـ سازمان آزادی بخش فلسطین با حکومت خودمختار انتقالی فلسطینی در فرصت پنج ساله حکومت خودمختار حق درخواست بازگشت آوارگان فلسطینی را که به اردن، سوریه، لبنان یا [[مصر ـ اسرائیل، روابط |مصر]] پناه برده اند ندارند. همچنین فلسطینیانی که قبلاً اقداماتنظامی یا سیاسی علیه دولت [[اسرائیل|اسرائیل]] انجام داده اند دریافت برگه خوش رفتاری از سرویس امنیتی [[اسرائیل|اسرائیل]] [[بازگشت، حق|حق بازگشت]] ندارند.

10 ـ حکومت [[اسرائیل|اسرائیل]] حق دارد اجرای هر یک از توافقنامه های دو جانبه اسرائیلی ـ فلسطینی را در هر زمان که صلاح بداند متوقف کند. به ویژه اگر با منافع سیاسی و امنیتی [[اسرائیل|اسرائیل]] در تعارض باشد و یا موجب آشوب در داخل [[اسرائیل|اسرائیل]] شود.

==تبصره شماره 2 ـ همکاری امنیتی:==

1 ـ سازمان آزادی بخش فلسطین یا حکومت خودمختاری انتقالی فلسطینی حق تأسیس ارتش نظامی فلسطین را ندارد و حفاظت از مرزها برعهده [[ارتش اسرائیل|ارتش اسرائیل]] خواهد بود.

2 ـ [[ارتش اسرائیل|ارتش اسرائیل]] کنترل و حفاظت مرزهای خودمختار فلسطینی را در داخل دولت [[اسرائیل|اسرائیل]] را به عهده خواهد داشت.

3 ـ فلسطینیان در منطقه خودمختار قبل از دریافت مجوز از دستگاه امنیتی [[اسرائیل|اسرائیل]] حق حمل و یا نگهداری سلاح های گرم و مواد منفجره و مواد شیمیایی و سمی را ندارد.

4 ـ امنیت داخلی مناطق حکومت خودمختار فلسطینی با نیروهای انتقالی فلسطینی است که حقوق و اسلحه خود را از وزارت دفاع پلیس فلسطین طبق برنامه و نظام داخلی پلیس [[اسرائیل|اسرائیل]] انجام وظیفه خواهد کرد.

5 ـ حکومت خودمختار فلسطین حق ایجاد سازمان ها یا احزاب و یا جنبش های فلسطینی با هدف ویران کردن [[اسرائیل|اسرائیل]] یا کشتار شهروندان اسرائیلی را ندارد و تعهد می کند که در جهت سرکوب هرگونه تلاش آشکار یا مخفیانه برای تشکیل سازمان های تروریستی فلسطینی اقدام نماید.

6 ـ شهروندان فلسطینی منطقه حکومتخودمختار جز یا مجوز قبلی وزارت کشور [[اسرائیل|اسرائیل]] حق ورود به سرزمین [[اسرائیل|اسرائیل]] را ندارند.

7 ـ حکومت [[اسرائیل|اسرائیل]] حفاظت از مسئولان حکومت خودمختار فلسطینی را در مناطق خودمختار در برابر هرگونه خطر خارجی و داخلی و یا مخالفان یهودی به عهده می گیرد.

8 ـ حکومت خودمختار تعهد می نماید که لیست اسامی گروه های فلسطینی اعم از مذهبی و غیره که با پیمان صلح مخالفند ظرف سه ماه از اجرای این پیمان در اختیار [[اسرائیل|اسرائیل]] قرار داده و فعالیت این گروه ها را تحت کنترل قرار دهد.

9 ـ سازمان آزادی بخش یا حکومت خودمختار فلسطینی متعهد می شود که کلیه سازمان های تروریستی در مناطق خودمختار را منحل کند و همراه با تحویل سلاح های آنان اطلاعات لازم در مورد مخفی گاه های اسلحه در اختیار [[اسرائیل|اسرائیل]] قرار دهد.

10 ـ حکومت [[اسرائیل|اسرائیل]] تعهد می کند که حفاظت جان فرماندهان سازمان آزادی بخش را که به اقامت در [[اسرائیل|اسرائیل]] یا مناطق خودمختار علاقه دارند تأمین کند.

==تبصره 3 ـ همکاری اقتصادی و بازرگانی و مالی:==

1 ـ حکومت اسرائیل تعهد می کند که از اقتصاد مناطق خودمختار فلسطینی حمایت کند.

2 ـ حکومت خودمختار فلسطینی با سرمایه گذاری و ایجاد پروژه های بازرگانی و صنعتی توسط سرمایه داران اسرائیلی در مناطق خودمختار موافق است.

3 ـ دولت [[اسرائیل|اسرائیل]] بودجه خاصی برای اعضای حکومت خودمختار فلسطینی و خانواده آنان و از جمله برای تحصیل فرزندانشان اختصاص می دهد.

4 ـ فلسطینیان حق دارند بانک های اختصاصی یا مشترک با [[اسرائیل|اسرائیل]] در مناطق خودمختار تأسیسکنند.

5 ـ حکومت خودمختار فلسطینی می تواند در مناطق خودمختار عوارض و مالیات بگیرد.

6 ـ حکومت خودمختار فلسطینی خرید و فروش زمین در مناطق، خودمختار برای شهروندان اسرائیلی را مجاز می داند و تسهیلات لازم برای ثبت مالکیت آنها ایجاد خواهد کرد.

7 ـ فلسطینیان حق ایجاد یک فرودگاه غیرنظامی در غزه را دارند که امنیت این فرودگاه توسط نیروی مشترک فلسطینی، اسرائیلی تأمین خواهد شد.

8 ـ دولت [[اسرائیل|اسرائیل]] مسئولیت جمع آوری کمک های مالی و اقتصادی در مناطق خودمختار فلسطینی را به عهده دارد و حکومت خودمختار فلسطینی حق دریافت هیچ گونه کمک رسمی یا غیررسمی بدون اطلاع قبلی دولت [[اسرائیل|اسرائیل]] را ندارد. این کمک ها باید در بودجه کل دولت [[اسرائیل|اسرائیل]] واریز شود.

9 ـ بودجه حکومت خودمختار فلسطینی جزء جدایی ناپذیر بودجه دولت [[اسرائیل|اسرائیل]] خواهد بود که تحت عنوان توسعه و عمران مناطق خودمختار منظور خواهد شد.

10 ـ حکومت خودمختار فلسطینی حق ندارد هیچ گونه پیمان یا توافقنامه مربوط به پروژه های اقتصادی یا مالی یا بازرگانی را بدون بررسی قبلی آن از سوی دولت [[اسرائیل|اسرائیل]] امضا کند.

11 ـ پول رایج رسمی در [[اسرائیل|اسرائیل]] و مناطق خودمختار فلسطینی "شیگل" [[اسرائیل|اسرائیل]] خواهد بود.

12 ـ صادرات و واردات هرگونه کالا و مواد غیرنظامی در مناطق خودمختار فلسطینی از طریق وزارت بازرگانی و وزارت خارجه [[اسرائیل|اسرائیل]] انجام می شود و حکومت خودمختار به تنهایی حق انجام آن را ندارد.

13 ـ حکومت خودمختار فلسطینی حق به کارگیری ارزهای خارجی یا گرفتن وام را ندارد مگر اینکه با قوانین بازرگانی و مالی اسرائیل منطبق باشد.

14 ـ دولت خودمختار فلسطینی حق هیچ گونه فعالیت مالی، اقتصادی و بازرگانی با فلسطینیان مقیم خارج منطقه خودمختار یا فلسطینیان مقیم کشورهای مجاور را ندارد و ارسال هرگونه کمک به فلسطینیان باید از طریق پیمان مستقیم میان [[اسرائیل|اسرائیل]] و [[کشورهای عربی ـ اسرائیل، روابط|کشورهای عربی]] میزبان انجام شود.

15 ـ دولت [[اسرائیل|اسرائیل]] در جهت ایجاد زمینه های کار و تجارت میان فلسطینیان و کشورهای [[نفت|نفت]] خیز عرب تلاش می کند و زمینه به کارگیری تخصص فلسطینیان در خارج یا اجازه بازگشت به داخل را فراهم خواهد کرد.

16 ـ حکومت خودمختار فلسطینی تعهد می کند که [[اسرائیل|اسرائیل]] را در راه دستیابی به پروژه های بازرگانی و اقتصادی در [[کشورهای عربی ـ اسرائیل، روابط|کشورهای عربی]] پس از امضای پیمان صلح با دیگر [[کشورهای عربی ـ اسرائیل، روابط|کشورهای عربی]] یاری دهد.

17 ـ فلسطینیان در مناطق خودمختار باید ترویج کالاها و صنایع [[اسرائیل|اسرائیل]] و تحصیل در دانشگاه های اسرائیلی را در اولویت قرار دهند.

==تبصره شماره 4 ـ همکاری تبلیغاتی:==

1 ـ سازمان آزادی بخش فلسطین و دولت [[اسرائیل|اسرائیل]] توافق می کنند که حملات تبلیغاتی علیه یکدیگر را متوقف کنند.

2 ـ فلسطینیان و [[اسرائیل|اسرائیل]] توافق می کنند که تبلیغات مشترک خود را برای مبارزه با بنیادگرایان و تروریست ها در [[اسرائیل|اسرائیل]] و دیگر [[کشورهای عربی ـ اسرائیل، روابط|کشورهای عربی]] به کار گیرند و همچنین در جهت مبارزه با دشمنان روند صلح [[اسرائیل|اسرائیل]] و فلسطین تلاش کنند.

3 ـ طرفین توافق می کنند که به حملاتخصمانه علیه یهودیان و [[صهیونیسم|صهیونیسم]] جهانی پایان دهند و حق تاریخی آنها را به رسمیت بشناسند.

4 ـ فلسطینیان حق ایجاد فرستنده رادیویی و تلویزیونی و انتشار روزنامه با موافقت حکومت خودمختار و مراعات قانون [[تبلیغات|تبلیغات]] [[اسرائیل|اسرائیل]] را دارا می باشند.

==تبصره شماره 5 ـ امور ویژه:==

1 ـ حکومت خودمختار انتقالی فلسطین حق دخالت در امور داخلی یا سیاست خارجی دولت [[اسرائیل|اسرائیل]] را ندارد.

2 ـ حکومت خودمختار فلسطینی حق ایجاد وزارتخانه یا هیئت رسمی یا پلیس تشریفاتی و غیره که سمبل یک دولت مستقل باشد نداشته و در این زمینه باید از رؤسا و پادشاهان کشورها بخواهد که پرچم [[اسرائیل|اسرائیل]] را در کنار پرچم فلسطین بر فراز دفاتر و نمایندگی های رسمی فلسطینی نصب کنند.

3 ـ دولت [[اسرائیل|اسرائیل]] می تواند فعالیت حکومت خودمختار را تحت مراقبت و کنترل قرار داده و در صورت مشاهده اعمال غیرقانونی نمایندگی برای نظارت بر حکومت خودمختار تعیین کند.

4 ـ دولت [[اسرائیل|اسرائیل]] و دستگاه های امنیتی آن حق دارند عناصر فلسطینی و [[اسرائیل|اسرائیل]] تحت تعقیب را در مناطق خودمختار تحت پیگرد قرار دهند بدون اینکه حکومت خودمختار در جریان امر قرار گیرد. پس از رفع مسائل امنیتی جریان به اطلاع حکومت خودمختار خواهد رسید.

5 ـ دولت [[اسرائیل|اسرائیل]] حق دارد فلسطینیان اریحا و غزه را که در خارج به سر می برند به خاطر مسائل امنیتی از بازگشت منع کند.

6 ـ فلسطینیان ساکن اردوگاه های منطقه خودمختار حق ندارند درخواست بازگشت به زادگاه اصلی خود کنند براساس توافقی میان دولت اسرائیلو حکومت خودمختار درآینده در حد مناسب به آنان کمک خواهد شد.

7 ـ فلسطینیان به هیچ وجه حق دخالت در جریان مهاجرت یهودیان به [[اسرائیل|اسرائیل]] را نداشته و توافق در مورد ایجاد شهرک های یهودی نشین در مناطق خودمختار میان طرفین صورت خواهد گرفت.

8 ـ دولت [[اسرائیل|اسرائیل]] می تواند پس از پایان دوره خودمختاری طی یک همه پرسی در مناطق خودمختار فلسطینی یکی از سه وضعیت استقلال کامل یا تشکیل دولت فدرال با [[اسرائیل|اسرائیل]] و یا کنفدرالیزم با اردن را تعیین کند. رأی ساکنین منطقه خومختار نهایی و غیرقابل تجدید خواهد بود.

9 ـ دولت [[اسرائیل|اسرائیل]] می تواند به ساکنان منطقه خودمختار شناسنامه اسرائیلی بدون ذکر اصلیت فلسطنیی بدهد.

10 ـ [[ارتش اسرائیل|ارتش اسرائیل]] می تواند به عملیات امنیتی، استقرار و حراست در مناطق عربی مجاور دست زده بدون اینکه به حکومت خودمختار اطلاع دهد. فلسطینیان حق دخالت در فعالیت [[ارتش اسرائیل|ارتش اسرائیل]] در مناطق عربی مجاور را ندارند.

11 ـ در صورت بروز خصومت نظامی، سیاسی یا تبلیغاتی یا هر دولت عربی مجاور اسرائیل، فلسطینیان در منطقه خودمختار حق دخالت یا دشمنی با [[اسرائیل|اسرائیل]] را نداشته و باید خود را از هرگونه درگیری میان [[اسرائیل|اسرائیل]] و همسایگانش دور نگه دارند.

==مأخذ:==
#مرکز مطالعات و بررسی های استراتژیک خاورمیانه، '''''بولتن خبری هفتگی'''''، "تبصره های توافقنامه ساف اسرائیل"، 1373.