نمایش مبدأ برای دیمونا، مرکز هسته ای


        

[[دیمونا، مرکز هسته ای|مرکز هسته ای دیمونا]] (دیمونه) مشهورترین نیروگاه هسته ای است که رژیم صهیونیستی در آن برای تولید سلاح هسته ای فعالیت کرده است. این مرکز که در سال 1986 توسط مهندس اسرائیلی "مردخای وانونو" افشا شد در صحرای جنوب "نقب" واقع شده است.

عکسهای ماهواره ای نشان می دهد که رژیم صهیونیستی در آن برای پنهان کردن این مرکز از انظار عمومی آن را به وسیله درختان فراوان به طور کامل استتار کرده بود، به گونه ای که شناسایی و تفحص درباره آن کاری بسیار مشکل می باشد.

در دوره زمامداری "ژمولیه" و مارشال "دوگل" در [[فرانسه ـ اسرائیل، روابط|فرانسه]] نتیجه همکاری هسته ای رژیم صهیونیستی با فرانسه، برپایی و تجهیز نیروگاه هسته ای "دیمونا" در سرزمینهای اشغالی فلسطین در نزدیکی مرز مصر بود.

دکتر "خلیل الشقاقی" کارشناس استراتژی در امور امنیتی رژیم [[اسرائیل|اسرائیل]] و منشور بررسی برای منع فعالیت هسته ای در خاورمیانه اعلام کرد: "نیروگاه هسته ای دیمونا از مهم ترین پایگاه هسته ای این رژیم می باشد."

تاکنون بیش از 200 بمب هسته ای در این نیروگاه تولید شده است. این مقدار بمب می تواند همه ملتهای منطقه را از بین ببرد و حتی بر خارج از منطقه خاورمیانه نیز تأثیر بگذارد.

چگونگی دفن زباله های این نیروگاه تاکنون یک راز باقی مانده است، اما برخی بر این باورند که رژیم صهیونیستی این زباله ها را در صحرای نقب دفن می کند و یا در دریای سرخ می ریزد.اظهارنظرهایی نیز در میان منابع بین المللی صورت گرفته است که نشان می دهد، انتشار تشعشعات و مواد پرتوزای نیروگاه دیمونا ـ که در سال 1967 م ساخته شده است ـمی تواند فاجعه دیگری مانند آنچه در نیروگاه هسته ای "چرنوبیل" اتحاد جماهیر شوروی سابق رخ داد، بیافریند.

راکتور تسلیحاتی [[اسرائیل|اسرائیل]] خصوصیات مهم منحصر به فردی دارد. آن نوع گرافیتی است که با آب سنگین سرد می شود، آمیزه ای که برای تولید پلوتونیوم مرغوب تسلیحاتی ایده آل است. همچنین می توان راکتور دیمونا را به صورت آن لاین (online) از نو سوختگیری کرد، یعنی در حالی که راکتور کار می کند سوخت مصرف شده را بیرون کشید. برای درآوردن میله های سوخت حاوی پلوتونیوم تازه لازم نیست تمام راکتور را از کار بیندازیم. آن همچنین نوع مطلوب پلوتونیوم را تولید می کند ـ درصد بسیار بالایی از پلوتونیوم 239 ـ بالاخره اینکه آزمایش مجدد میله های سوخت جهت استخراج پلوتونیوم در راکتور دیمونا نسبتا آسان است زیرا سطح رادیو اکتیویته نسبتا پایین است.

تصاویر جدیدی که ماهواره های تحقیقاتی سازمان "ایکونوس" از این نیروگاه تهیه کرده اند، نشان می دهد که احتمالاً [[اسرائیل|اسرائیل]] برای 200 عدد کلاهک هسته ای پلوتونیوم تولید کرده است. رژیم صهیونیستی از سال 1971 تا 2003 برجهای خنک کننده نیروگاه های دیمونا را تعویض نکرده است. این مسأله نشان می دهد که حجم فعالیت این نیروگاه ها از آن سال تاکنون تغییر زیادی نکرده است. انجمن دانشمندان علوم هسته ای آمریکا می گوید، سازمانهای اطلاعاتی در سال 1990 میلادی اعلام کرد که رژیم صهیونیستی از 75 تا 130 کلاهک هسته ای در اختیار دارد.

میانگین سالانه تولید پلوتونیوم در این نیروگاه ها 20 کیلوگرم است. "اسرائیل" تنها دولتی به شمار می رود که با وجود داشتن حجم گسترده ای از امکانات هسته ای از اعتراف به آن خودداری و با هرگونه بازرسی و بازدید کارشناسان بین المللی ازنیروگاه دیمونا مخالفت کرده است. کما این که حاضر نشده است معاهده مربوط به ممنوعیت گسترش سلاحهای هسته ای را امضا کند. رژیم صهیونیستی تاکنون سیاست سکوت در مورد فعالیت های هسته ای خود را پیش گرفته و مدعی است که اولین دولتی نیست که سلاحهای هسته ای را وارد خاورمیانه کرده است.

رژیم صهیونیستی احداث نیروگاه دیمونا را در سال 1953 میلادی با همکاری [[فرانسه ـ اسرائیل، روابط|فرانسه]] که در آن زمان روابط بسیار نزدیکی با این رژیم داشت، آغاز کرد. این نیروگاه در سال 1967 فعالیت خود را آغاز کرد و انرژی خود را آغاز کرد و انرژی آن 26 مگاوات ارزیابی شده که سالانه قادر به تولید 8 کیلوگرم پلوتونیوم بوده این رژیم با این مقدار انرژی قادر به تولید سلاح هسته ای خواهد بود. آمریکا نیز با کمک مالی و کمکهای مختلف دیگر از جمله انتقال مقداری پلوتونیم، رژیم صهیونیستی را در ساخت این نیروگاه یاری داد.

این مرکز هسته ای از نه ساختمان تشکیل شده که در هر یک از آنها نوع خاصی از موادی که در تولید سلاحهای هسته ای کاربرد دارد، ساخته می شود. پلوتونیم، لتیوم و برلیوم که در ساخت بمبهای هسته ای کاربرد دارد، اصلی ترین مواد تولیدی این مرکز هسته ای است. علاوه بر اینها اورانیوم غنی شده و تریتیوم نیز از مواد دیگری است که در این نیروگاه تولید می شود.

علاوه بر این، نیروگاه هسته ای دیمونا یکی از بزرگ ترین مراکز هسته ای سری جهان است و رژیم صهیونیستی از زمان تأسیس این نیروگاه از بازرسی آن به وسیله کشورهای دیگر جلوگیری می کند و به بازرسان سازمان بین المللی انرژی اتمی نیز اجازه نداده است که از این نیروگاه بازدید کنند.

رژیم صهیونیستی تاکنون از امضای معاهده منع گسترش سلاحهای هسته ای که کشورهای عرب آن راامضا کرده اند! خودداری کرده است. حتی خود آمریکا نیز تلاش کرده است که برخی از مسئولان خود را برای آگاهی از برنامه هسته ای و بازرسی مرکز دیمونا به فلسطین گسیل کند، اما رژیم صهیونیستی همان گونه که با بازدید نمایندگان بین المللی از این نیروگاه مخالف است با بازدید آمریکاییها نیز مخالفت کرد اما جاسوسان آمریکایی اطلاع داشتند که [[اسرائیل|اسرائیل]] در دیمونا پلوتونیوم مخصوص [[جنگ|جنگ]] افزار هسته ای تولید می کند. حتی بعدا معلوم شد که اسرائیلی ها اورانیوم تسلیحاتی را از خود آمریکایی دزدیده اند. نکته دیگر این است که تاکنون هیچ کس از خارج از رژیم صهیونیستی موفق به دیدار از این مرکز هسته ای نشده است.

این نیروگاه که به شکل سری زیر نظر کمیته امور امنیت خارجی وابسته به کنیست (پارلمان) قرار دارد آن چنان سری است که حتی اعضای اعضای [[پارلمان اسرائیل|پارلمان اسرائیل]] نیز موفق به بازدید از آن نشده اند.

رژیم صهیونیستی پنجمین قدرت هسته ای جهان محسوب می شود. این رژیم علاوه بر در اختیار داشتن بمبهای هسته ای که قادر است آن را از طریق هواپیما پرتاب کند، کلاهکهای هسته ای نیز در اختیار دارد که با موشکهای اریحا شلیک می شوند. برد این موشک 1500 کیلومتر است. احتمال می رود رژیم صهیونیستی بیش از 200 کلاهک هسته ای در اختیار داشته باشد. برخی منابع غربی نیز تأکید می کنند که رژیم صهیونیستی علاوه بر اینها مقدار زیادی اورانیوم و پلوتونیوم در اختیار دارد که برای ساخت 100 بمب هسته ای دیگر کافی است.

رژیم صهیونیستی می کوشد که قدرت تولید خود را در [[دیمونا، مرکز هسته ای|مرکز هسته ای دیمونا]] به سه برابر تولید کنونی اش یعنی از 28 مگاوات به 100 مگاوات برساند.

افنیر کوهین یکی از نویسندگان رژیم صهیونیستی ـ که اکنون در تبعیدگاه اختیاری خود درآمریکا به سر می برد ـ در کتابش تحت عنوان "اسرائیل و بمب هسته ای" می نویسد: "رژیم صهیونیستی و آمریکا توافق کرده اند تا زمانی که این رژیم در فعالیت های هسته ای خود سکوت اختیار کند و آن را به صورت کاملاً سری ادامه دهد و آزمایشهای هسته ای انجام ندهد، آمریکا نیز از برنامه هستی این رژیم چشم می پوشد و فعالیت های آن را نادیده می گیرد."

روزنامه یدیعوت آهارانوت چاپ تل آویو که بخشهایی از محاکمه مردخای وانونو را منتشر کرده است می نویسد: وانونو از کارشناسان مسائل هسته ای رژیم صهیونیستی بود که در [[دیمونا، مرکز هسته ای|مرکز هسته ای دیمونا]] فعالیت می کرد. او متهم است که اسرار برنامه های هسته ای رژیم صهیونیستی را برای خبرنگار روزنامه ساندی تایمز [[انگلیس ـ اسرائیل، روابط|انگلیس]] فاش کرده است. سازمان اطلاعات رژیم صهیونیستی وانونو را که در آن زمان در [[انگلیس ـ اسرائیل، روابط|انگلیس]] به سر می برد، فریب داد و به [[ایتالیا ـ اسرائیل، روابط تجاری|ایتالیا]] کشاند و از آنجا ربود و به فلسطین اشغالی منتقل کرد. وانونو در سال 1986 محاکمه و به 18 سال زندان محکوم شد.

هدف وانونو از انتشار اسرار مربوط به فعالیت های هسته ای رژیم صهیونیستی، تأکید بر این حقیقت بود که رژیم صهیونیستی سلاح هسته ای در اختیار دارد. او همچنین قصد داشت که این رژیم را تحت فشار قرار داده تا فعالیت های خود را با نظارت سازمانهای بین المللی انجام دهد. وی در افشاگری خود اعلام کرده بود که در نیروگاه هسته ای دیمونا سالانه 40 کیلوگرم پلوتونیوم تولید می شود. به گفته کارشناسان این مقدار برای ساخت پنج بمب هسته ای به قدرت انفجاری 20 کیلو تن کفایت می کند.

روزنامه یدیعوت آهارانوت در سال 2001 م با یک کارشناس مسائل هسته ای رژیم صهیونیستی مصاحبه ای انجام داد. او که "اوزی ایپان" نام دارد در [[دیمونا، مرکز هسته ای|مرکز هسته ای دیمونا]] به کار مشغول بود. اوزی گفتکه این مرکز هسته ای دیگر امن نیست. وی بر ضرورت تعطیل کردن این مرکز "پیش از آنکه فاجعه ای رخ دهد" تأکید کرد.

عمر مفید این نیروگاه در زمان تأسیس 30 سال برآورد شد.از آن زمان تاکنون هیچ اقدامی برای بستن این نیروگاه صورت نگرفته است. خطر هنگامی تشدید می شود که این گونه مراکز پس از پایان مدت زمان تعیین شده به کار خود ادامه دهد، زیرا ماده نیوترونیومی (کنترل این ماده بسیار مشکل است) که این نیروگاهها تولید می کند، موجب سست شدن سیمان و آهن می شود. اگر چنین وضعیتی رخ دهد تشعشع مواد داخل رآکتورها به خارج نفوذ می کند.

روزنامه یدیعوت آهارانوت در شماره روز 27 فوریه 2002 م نوشت، ایوی ایتام وزیر امور زیربنایی رژیم صهیونیستی فرمانی را به منظور ساخت نیروگاه جدیدی در صحرای نقب در جنوب فلسطین اشغالی برای اهداف غیرنظامی صادر کرده است.

رژیم صهیونیستی مدعی است نیروگاه هسته ای دیمونا که در صحرای نقب واقع است کاربرد تحقیقاتی دارد، اما گزارشهای زیادی در دست است که نشان می دهد رژیم صهیونیستی از این نیروگاه برای تولید بمب هسته ای استفاده می کند.

گزارشهای مختلف در مورد تأثیر فعالیت های هسته ای بر [[محیط زیست، (کمیته ـ توکیو 1992)|محیط زیست]] نشان می دهد که نیروگاههای هسته ای رژیم صهیونیستی مدت 30 سال بیش از 1400 تن اورانیوم خام مصرف کرده اند. البته باید گفته شود که بمب هسته ای در دیمونا تولید نمی شود، بلکه ماده آماده به صورت بسیار سر به مرکز نگهداری سلاحهای هسته ای در شمال حیفا منتقل می شود. گزارشها نشان می دهد که رژیم صهیونیستی هر ساله در حدود 40 کیلوگرم پلوتونیوم تولید می کند. این مسأله نشان می دهد که قدرت فعالیت این نیروگاه به 150 مگاوات می رسد.

براساس گزارشهای مختلف، 35 سال از زمانساخت رآکتورهای هسته ای دیمونا می گذرد. دیوارهای رآکتورها پس از این مدت اکنون به شدت فرسوده شده اند. در این وضعیت مقداری از تشعشعات رادیواکتیو نیروگاه به خارج رسوب می کند. این امر می تواند زیانهای زیست محیطی و بهداشتی بی شماری به همه ساکنان منطقه به صورت عمومی وارد کند.

براساس برخی گزارشها که از دیمونا به دست آمده است، رآکتورهای هسته ای این نیروگاه به سبب انتشار اشعه های پرتوزا با مشکلات فراوانی روبه روست. دیواره های رآکتور از انتشار این اشعه ها به شدت آسیب می بیند. این اشعه های پرتوزا حبابهای گازی ریزی را در دیواره های محافظ بتونی ساختمان تولید می کند و این امر می تواند هر آن ساختمان رآکتور را با خطر تخریب مواجه سازد.

خاطرنشان می شود، تولید پلوتونیوم یکی از خطرناک ترین عملیاتها در جهان محسوب می شود. در جریان تولید هر یک کیلوگرم پلوتونیوم، 11 لیتر ماده سمی و پرتوزا که تاکنون پادزهری برای آن کشف نشده است، تولید می شود.

نیروگاه هسته ای دیمونا با مشکلات متعددی روبه روست. خطر بسیار مهمی که منطقه با آن مواجه است، آزمایشهای هسته ای است که در این نیروگاه انجام می شود. خطرناک تر از این مسأله چگونگی دفن زباله های هسته ای تولید شده در این نیروگاه است. تاکنون هیچ اطلاعاتی از محل دفن این زباله ها به دست نیامده است. البته تاکنون چندین تلاش رژیم صهیونیستی برای خلاص شدن از دست این مواد و دفن آن در مناطق فلسطینی نشین فاش نشده است.

حتی کارگران این نیروگاه نیز از اشعه های پرتوزای این نیروگاه در امان نمانده اند. در گزارشی که کانال دوم [[تلویزیون|تلویزیون]] رژیم صهیونیستی آن را پخش کرد، آمده است که دهها تن از کارگران نیروگاه هسته ای دیمونا بر اثر ابتلا به سرطان مرده اند. این درحالی است که مسئولان این نیروگاه و رژیم صهیونیستی این اخبار را که ابتلا به سرطان و سپس مرگ این افراد بر اثر قرار گرفتن در معرض تشعشع رادیو اکتیو بوده است، انکار می کنند.

در گزارش مذکور آمده است، دهها کارگر این نیروگاه به سرطان مبتلا شده اند، اما مسئولان نیروگاه آنان را به عنوان خسارت دیدگان ناشی از قرار گرفتن در معرض تشعشع مواد پرتوزا قلمداد نمی کنند. این گزارش می افزاید، بخشی از این کارگران آسیب دیده از سازمان بیمه ملی ـ سازمان تأمین اجتماعی رژیم صهیونیستی ـ خواسته اند که آنان را به عنوان کسانی که به هنگام کار آسیب دیده اند به رسمیت بشناسد.

در این گزارش به نقل از یکی از کارگران نیروگاه مذکور تأکید کرده است که هر روز در داخل نیروگاه آتش سوزی رخ می دهد و ما بخار گازهای خطرناکی را استنشاق می کنیم. یک کارگر دیگر مبتلا به سرطان نیز گفته است، من بارها خود را در داخل هاله ای از ابرهای زرد رنگ مواد سمی دیده ام.

در همین راستا، گزارش مذکور از مسأله دیگر پره برمی دارد. آبهای سنگین مملو از مواد پرتوزا و زباله های هسته ای به داخل مجراهای آبی که از زیر این نیروگاه عبور می کند، رسوب کرده است. یکی از کارگران آسیب دیده مسئولان نیروگاه را متهم کرد که آنها چند سال پیش، هنگامی که قرار بود "یوسی سرید" وزیر امور [[محیط زیست، (کمیته ـ توکیو 1992)|محیط زیست]] وقت رژیم صهیونیستی از این نیروگاه بازدید کند، زباله های هسته ای این نیروگاه را در گوشه ای مخفی کردند.

یکی از کارگران می گوید، من وارد آن مجرای طبیعی آب شده و زمین را کنده و زباله ها و مواد سمی را در داخل آن چال کرده و با خاک پوشاندم. سپس برای زیبا نشان دادن منظره، چند نهال کوچک در آنجا کاشتیم. پس از این کار، وزیر آمد و پاک بودن همه چیز را مورد تأیید قرار داد!

گزارش کانال دوم [[تلویزیون|تلویزیون]] رژیم صهیونیستینشان داده که دهها تن از 100 کارگر نیروگاه دیمونا که به سرطان مبتلا شده اند، فوت کرده اند. بنابر این گزارش حوادث کاری زیادی در این نیروگاه رخ داده است. از جمله این اتفاقات آتش سوزی در مواد سمی بود که هیچ وسیله ای برای اطفای حریق در اطراف آنها نصب نشده است. بر اثر این آتش سوزی تعداد زیادی از کارگران مجروح شدند که برخی از آنان جان سپردند.

اما اداره این نیروگاه و مسئولان رژیم صهیونیستی این افراد را خسارت دیده ناشی از قرار گرفتن در معرض تشعشعات هسته ای نمی داند.

==مآخذ:==
#ماهنامه '''''ندای قدس '''''نشریه جنبش جهاد اسلامی فلسطین دفتر تهران، سال چهارم 1/6/1382، شماره 72.
#ماهنامه '''''صدای فلسطین اسلامی'''''، نشریه دفتر جنبش حماس فلسطین در تهران، تیر ماه 1382، شماره 41.
#روزنامه '''''شرق'''''، تفاوت دیمونا با بوشهر، شماره 20، 26 شهریور 1382 به نقل از:
#Washington Report on Middle East Affaris.