نمایش مبدأ برای اسموتس، یان (1970ـ1870)


        

[[اسموتس، یان (1970ـ1870)|یان اسموتس]] (Jan Smuts) صهیونیست غیریهودی، سیاستمدار، جنگجو و اندیشمند [[آفریقای جنوبی ـ اسرائیل، روابط|آفریقای جنوبی]] بود که در [[جنگ|جنگ]] بوئر (1905-1904) شرکت جست. سپس در کابینه جنگی [[انگلیس ـ اسرائیل، روابط|انگلستان]] در [[جنگ|جنگ]] جهانی اول شرکت کرد. او دوست شخصی [[وایزمن، حیم (1952-1864)|حیم وایزمن]] و یکی از مبلغان بزرگ [[صهیونیسم|صهیونیسم]] بود. اسموتس در صدور [[اعلامیه بالفور|اعلامیه بالفور]] برای تبدیل فلسطین به میهن یهود و نیز تحمیل سرپرستی [انگلستان ]بر فلسطین نقش داشت. او [[اعلامیه بالفور|اعلامیه بالفور]] را بزرگترین دستاورد [[جنگ|جنگ]] [جهانی اول ]می دانست. همو به تأسیس لشکر یهودی کمک کرد و در سال 1917 به "ژابوتنسکی" گفت: "بهترین سخنی که در عمرم شنیده ام این بود که یهودیان باید برای سرزمین [[اسرائیل|اسرائیل]] بجنگند".

اسموتس معتقد بود که جنبش [[صهیونیسم|صهیونیسم]] تجسم دوباره دولت [[آفریقای جنوبی ـ اسرائیل، روابط|آفریقای جنوبی]] است، که به خاطر آن در سال 1904 جنگیده بود. او نژادپرستی خشن و بی رحم بود و وقتی به نخست وزیری [[آفریقای جنوبی ـ اسرائیل، روابط|آفریقای جنوبی]] رسید (1924-1919 و1948-1939)، قوانین جداسازی نژادی را با بی رحمی تمام به اجرا درآورد و به دست او هزاران سیاه پوست و رنگین پوست کشته شدند (آفریقای جنوبی هم در نظر او سرزمینی بدون ملت بود؛ درست مثل فلسطین درنظر صهیونیست ها)، اسموتس به محض اعلام برپایی دولت اسرائیل، آن را به رسمیت شناخت.

نمی توان گفت که اسموتس اندیشه مشخص و معینی داشت، اما نژادپرستی او که در شکل رد دیگران (که در بیرون از دایره قداست قرار دارند) خود را نشان می داد، در نظام فکری حلولی اندامی (ارگانیک) ریشه داشت. او تفسیرهای ظاهری و لغوی از عهد عتیق را برای توجیه وطن گزینی (انتقال و اسکان) سفیدپوستان در [[آفریقای جنوبی ـ اسرائیل، روابط|آفریقای جنوبی]] و یهودیان در فلسطین به کار می گرفت.

==مأخذ:==
#المسیری، عبدالوهاب: '''''دایره المعارف یهود، یهودیت و صهیونیسم'''''، ترجمه مؤسسه مطالعات و پژوهش های تاریخ خاورمیانه، دبیرخانه کنفرانس بین المللی حمایت از انتفاضه فلسطین، جلد ششم، چاپ اول، پاییز 1382.