نمایش مبدأ برای هیرشفلد، ماگنوس (1935ـ 1868)


        

ماگنوس هیرشفلد(Magnus Hirsheld)دانشمند آلمانی و متخصص در علوم پزشکی و علوم مرتبط با [[سکس|سکس]] و روابط جنسی است. وی در دو شهر براسلاو و استراسبورگ درس خواند و سپس در [[دانشگاه|دانشگاه]] مونیخ در رشته پزشکی به تحصیل پرداخت. در میان سال های 1894 تا 1896 در ماگدبورگ [[آلمان ـ اسرائیل، روابط|آلمان]] به کار مشغول شد. مانند پدرش که پزشکی ماهر بود در بهداشت عمومی تخصص گرفت.

یک سازمان بیمه بهداشتی برای کارگران برپا کرد. اما محاکمه اسکار وایلد شاعر که به انحراف جنسی متهم بود و سپس خودکشی یکی از بیمارانش در آستانه ازدواج سبب شد که بیشتر توجهش به علوم مربوط به امور جنسی و خصوصا انحراف جنسی جلب شود و همه زندگی خود را به پژوهش در این زمینه بگذراند.

هیرشفلد در نخستین اثرش سافو و سقراط (1896) تأکید کرد که تمایلات جنسی نزد منحرفان دقیقا مانند انسان های عادی، برآیند کنش ها و واکنش ها و عوامل بیولوژیکی درون جسم انسان است. این اثر هیرشفلد با استقبال روبه رو شد و همین او را تشویق کرد تا کمیته علمی انسانی را تأسیس نماید. هنگامی که از پارلمان [[آلمان ـ اسرائیل، روابط|آلمان]] درخواست کرد که بخش مربوط به جرایم انحراف جنسی را از قوانین جنایی [[آلمان ـ اسرائیل، روابط|آلمان]] حذف کند، سر و صدای بسیاری را از قوانین جنایی [[آلمان ـ اسرائیل، روابط|آلمان]] حذف کند، سر و صدای بسیاری برپا کرد و مورد توجه قرار گرفت. چهره های برجسته ای همچون مارتین پوپر، هرمان هسه، ماکس بورد، آلبرت انیشتین، توماس مان و این درخواست را امضاء کردند.

از 1908 تا 1923 مجله و سپس سالنامه ای را منتشر کرد که به پژوهش هایی پرشمار و گوناگون درباره انحراف جنسی از زاویه تاریخ، ادبیات، هنر، موسیقی، روان شناسی و... اختصاص داشت. در 1918 پروژه بلندپروازانه خود یعنی تأسیس انستیتو علوم جنسی را به بهره برداری رساند. این انستیتو دربرگیرنده یک درمانگاه، یک دانشگاه آزاد با ترم های درسی و سخنرانی های علمی و یک مرکز پژوهشی با 20 هزار جلد [[کتاب|کتاب]] بود؛ بخشی نیز با نام مشاوره زناشویی داشت که برای نخستین بار در آلمان تأسیسشده بود و سپس به صورتی گسترده در کشورهای دیگر نیز ایجاد شد.

هیرشفلد برای تدریس در [[دانشگاه|دانشگاه]] [[عبری|عبری]] به قدس دعوت شد (1933)، هنگامی که نازی ها بر [[آلمان ـ اسرائیل، روابط|آلمان]] حاکم شدند انستیتو علوم جنسی را بستند و آثار هیرشفلد را آتش زدند. او نیز ناگزیر به [[فرانسه ـ اسرائیل، روابط|فرانسه]] رفت.

==مأخذ:==
#المسیری، عبدالوهاب: '''''دایره المعارف یهود، یهودیت و صهیونیسم'''''، ترجمه مؤسسه مطالعات و پژوهش های تاریخ خاورمیانه، دبیرخانه کنفرانس بین المللی حمایت از انتفاضه فلسطین، جلد سوم، زمستان 1382.