نمایش مبدأ برای فعالیت سیاسی، کمیته های


        

با اصلاح قوانین انتخاباتی فدرال آمریکا در سالهای 1974 و 1976 که کمکهای افراد را به کاندیداهای سیاسی به 1000 دلار محدود نمود. این کمیته ها همچون یک نیروی سیاسی مهم به وجود آمده و شکل گرفتند، بدین ترتیب هر گروه از افراد که یک کمیته را تشکیل می داد می توانست به ازای هر نفر از گروه تا 500 دلار به هر کاندیدا در هر دور از انتخابات کمک نماید.

تا سال 1982، 3300 کمیته از این نوع در ایالات متحده به وجود آمد که حدود نیمی از آنها جنبه صنفی و معرف منافع صاحبان پیشه های مختلف بود و نیمی دیگر شامل گروههای متنوعی می شد از جمله، انجمن ملی تفنگداران، موافقین متوقف کردن سلاحهای اتمی، اتحادیه های کارگری و مسیحیان انجیلی.

جمع کمکهای این نوع کمیته ها به کاندیداهای کنگره از 3/55 میلیون دلار در 1980 به 7/83 میلیون دلار افزایش یافت. به طور کلی کاندیدا شدن و انتخاب گردیدن برای پستهای مهم در سطح فدرال، از نوع کارهایی است که در آمریکا هزینه زیادی دارد و کمک مالی کمیته ها در این جریان بسیار پراهمیت است.

شبکه طرفدار [[اسرائیل|اسرائیل]] خیلی زود اهمیت و کاربردهای این کمیته ها را تشخیص داد. زیرا از مدتها قبل موضوع کمکهای مالی مستقیم به کاندیداهای انتخاباتی برای شبکه مشکلاتی را ایجاد کرده بود. در حالی که شبکه از تمامی عوامل لازم برای انجام چنین کمکهائی برخوردار بود ولی به علتمحدودیتهای قانونی، این نوع کمکها مقدور نبود. از طرفی [[کمیته امور عمومی آمریکا و اسرائیل|کمیته امور عمومی آمریکا و اسرائیل]] هم به عنوان یک لابی و بسیاری از سازمانهای یهودی هم به علت برخورداری از معافیت مالیاتی قانونا نمی توانستند چنین کمکهائی را انجام دهند.

اما با پیدایش [[فعالیت سیاسی، کمیته های|کمیته های فعالیت سیاسی]] که اکثرا هم در حدود سال 1980 به وجود آمدند این وضع به کلی تغییر یافت. تعدادی از کارکنان کمیته امور عمومی و افراد وابسته به آن حتی از کار خود در کمیته کناره گیری نمودند تا با تمام توان به تشکیل کمیته های بزرگ برای فعالیتهای سیاسی بپردازند، از طرف دیگر خود کمیته امور عمومی نیز در این موضوع پیشی جسته و چند کمیته بزرگ برای کمک مالی به کاندیدای مورد نظرش ایجاد نمود. تشکیل چنین کمیته هائی فقط اختصاص به لابی نداشت، بلکه این کمیته ها طیف وسیعی از مردم که عضویت یکی از سازمانهای یهودی را داشتند دربرمی گرفت. یکی از روزنامه نگاران اسرائیلی که از آمریکا بازدید کرده در این رابطه چنین می نویسد. "برای انتخابات نوامبر 1984 یهودیان فعالیت وسیعی را سازماندهی کرده بودند و صحبت از این بود که 70 تا 80 کمیته برای فعالیتهای سیاسی به نفع کاندیداهای طرفدار [[اسرائیل|اسرائیل]] تشکیل شده، فکر می کنم کاملاً حدود فعالیتها به جهاتی از من مخفی می گردید ولی اگر تعداد کمیته ها چند صد هم گفته می شد جای تعجب نداشت، زیرا که علاوه بر کمیته های تشکیل شده، در بسیاری از محلها یهودیان، مسیحیان انجیلی و اتحادیه های کارگری که هر دو گروه از طرفداران [[اسرائیل|اسرائیل]] اند مشترکا کمیته هایی برپا کرده بودند."

هیچ یک از سی و سه کمیته ای که مشخصا برای حمایت از [[اسرائیل|اسرائیل]] تشکیل گردیده بودند در نامشان حتی اشاره و یا کنایه ای هم از نام اسرائیل، خاورمیانه و یا سیاست خارجی دیده نمی شد. این موضوع بیشتر منعکس کننده سازش بین اعضای کمیته امور عمومی و رهبران جوامع یهودی بود و یا به عبارتی سازش بین اعضای کمیته که قاطعانه ازاسرائیل و به نفع آن فعالیت کرده و یهودیانی که بیشتر در فعالیتهای خود جنبه های سنتی را رعایت نموده و سعی داشتند تا در جریان انتخابات، تهمت خریداری سیاستمداران به آنها زده نشود و از قدرت پول یهودیان حرفی به میان نیاید.

یکی دیگر از دلایل مؤر بودن [[فعالیت سیاسی، کمیته های|کمیته های فعالیت سیاسی]] به نفع اسرائیل، بصیرانه و سیستماتیک خرج کردن پول از طرف آنهاست. این کمیته ها بیشتر در محلهائی به کاندیداها کمک مالی و اعانه می پردازند که مطمئن باشند کمک مالی آنها واقعا مؤر است به عنوان مثال بزرگترین کمیته از این نوع، یعنی [[فعالیتهای سیاسی، کمیته ملی|کمیته ملی فعالیتهای سیاسی]] به طرفداری از [[اسرائیل|اسرائیل]] هیچگاه به سناتورهای معروف کمک نمی کنند، چون اطمینان دارند که انتخاب آنها حتمی است. در عوض به سناتورها و نمایندگانی کمک می کنند که رقابت فشرده ای دارند و کمک مالی به آنها شانس انتخاب شدنشان را بیشتر می کند. همانند لابی طرفدار اسرائیل، یکی از دلایل توانائی و قدرت این کمیته ها ناشی از این موضوع است که در سیاستهای خارجی تنها بر روی یک مسأله تمام فعالیتهای خود را متمرکز می کنند و این استراتژی به آنها فرصت می دهد تا پول را به بهترین و مؤثرترین شیوه ممکن صرف نمایند.

بدین ترتیب سیاستمدارانی مورد توجه کمیته ها هستند که در مسأله کمک نظامی و اقتصادی، آمریکا به [[اسرائیل|اسرائیل]] موضع طرفدار داشته و یا در پروسه تصمیم گیریهای سیاسی آمریکا مؤرند. در سنا اعضای کمیته روابط خارجی و کمیته فرعی آن در مورد خاورنزدیک و امور آسیائی مد نظرند. در مجلس نمایندگان اعضای کمیته روابط خارجی و کمیته های وابسته به آن مورد نظر کمیته ها می باشند. طبق نوشته روزنامه وال استریت ژورنال در سال 1981 ـ 1982 [[فعالیت سیاسی، کمیته های|کمیته های فعالیت سیاسی]] 355550 دلار برای برنده شدن و یا شکست دادن اعضای کمیته خارجی مجلس نمایندگان آمریکا پول خرج کردند، از 11 نماینده ای که در سال 1982 از کمیته ها بیش از ده هزاردلار کمک دریافت نموده و انتخاب گردیدند 4 نفرشان در کمیته روابط خارجی و خصوصی قرار داشته و بقیه هم در سمتهای رئیس و یا اعضای کمیته ها و کمیته های فرعی انتخاب گردیدند. به طور تخمین یکی از نمایندگانی که از طرفداران سرسخت [[اسرائیل|اسرائیل]] محسوب می شود برای رسیدن به ریاست کمک فرعی سیاست خارجی آمریکا در مجلس نمایندگان 30000 دلار از کمک کمیته ها استفاده نمود.

به هرحال هر دور انتخاباتی مجلسین آمریکا تا کنون نشان داده که کمیته های حامی [[اسرائیل|اسرائیل]] به طور مرتب هم از نظر نفوذ و هم از نظر تعداد افزایش داشته اند، روزنامه وال استریت ژورنال در فوریه 1985 در این زمینه چنین نوشته است: "کمکهای کمیته های [[اسرائیل|اسرائیل]] به کاندیداها و سازمانهای احزاب در انتخابات سال 1984 تقریبا به دو برابر این کمکها در سال 1982 یعنی به مبلغی حدود 6/3 میلیون دلار رسید.

از نظر تعداد هم این کمیته ها به دو برابر یعنی حدود 70 کمیته رسید. اگر چه پرداختی کمیته های یهودیان در کل 4 درصد کمکهای کمیته های سیاسی است. مع الوصف قدرتشان ناشی از تمرکز شدید کاندیداها و کمیته های کنگره است که در مورد کمکهای خارجی فعالیت دارند و این موضوعی است که کمتر مورد علاقه دیگر لابیهاست. از 82/1 میلیون دلاری که صرف کاندیداهای سنا شده، 44 درصد خرج مخالفت با سناتورهایی گردیده که به نفع فروش آواکس به عربستان سعودی در سال 1981 رأی دادند. با این پولی که خرج شد از انتخاب 2 سناتور جلوگیری به عمل آمد که یکی از آنها مخالف سرسخت اسرائیل، سناتورپرسی از ایلی نویز بود. طبق آمار موجود 825/321 دلار برای شکست او خرج گردید. علاوه بر این مایکل گولاند یکی از سرمایه داران بزرگ یهودی با پیوستن به یکی از کمیته های حامی [[اسرائیل|اسرائیل]] 1/1 میلیون دلار خرج یک برنامه تلویزیونی و نامه نگاری مستقیم علیهسناتورپرسی نمود. کنتس بیالکین رئیس مجمع ضد افتراء از کمیته های حامی [[اسرائیل|اسرائیل]] دفاع کرده و می گوید: "شک نیست که وجود این کمیته ها عامل کمک کننده بسیار مهمی در کنار فعالیتهای جوامع یهودی و لابی طرفدار [[اسرائیل|اسرائیل]] است."

به هرحال افزایش و ازدیاد این کمیته ها موجب قدرت و تأثیر بیشتر آنها خواهد شد زیرا که این کمیته ها بر یک موضوع و هدف تأکید دارند و به همین جهت موفقیت بیشتری هم خواهند یافت.

==مأخذ:==
#اوبرین، لی: '''''سازمانهای یهودیان آمریکا و اسرائیل'''''، ترجمه ع ناصری، مؤسه تحقیقاتی و انتشاراتی نور، 1369.