نمایش مبدأ برای شیربورگ، عملیات سرقت قایقهای ـ 1969


        

عملیات سرقتی بود که توسط صهیونیستها و با توطئه بعضی از دستگاههای اطلاعاتی [[فرانسه ـ اسرائیل، روابط|فرانسه]] صورت گرفت و نتیجه آن دستیابی رژیم صهیونیستی به پنج قایق موشکی بود که ژنرال دُگل به علت تجاوز [[اسرائیل|اسرائیل]] به فرودگاه بین المللی بیروت در سال 1968 تحویل آن را متوقف کرد. این قایقها در بندر نظامی شیربورگ، واقع در ساحل دریای مانش لنگر انداخته بودند.

در پی حمله ای که کماندوهای اسرائیلی در ماه دسامبر 1968، به فرودگاه بین المللی بیروت داشتند، ژنرال دگل اقدام به توسعه بخشیدن تحریم تحمیلی [[فرانسه ـ اسرائیل، روابط|فرانسه]] در زمینه ارسال اسلحه به خاورمیانه از زمان [[جنگ 1967|جنگ 1967]] اعراب و [[اسرائیل|اسرائیل]] کرد، که شامل تجهیزات، منابع و لوازم یدکی می شد. این تحریم شامل 7 قایق جنگی که ارتش صهیونیستی سفارش داده بود نیز می شد. با وجود اینکه "جورج پمپیدو" pompidou که در سال 1969 جانشین ژنرال دگل شد، اعلام کرد که امکان دارد که تحریم بعضی انواع اسلحه به [[اسرائیل|اسرائیل]] لغو شود، [[دایان، موشه (1981 ـ 1915)|موشه دایان]] وزیر دفاع اسرائیل، در اول نوامبر 1969 دستور داد تا اسنادسرقت قایقهای جنگی، برای رئیس هیأت اسرائیلی به منظور خرید اسلحه ای که قبلاً 2 قایق جنگی از همان نوع شیربورگ که در اوایل سال 1969 سرقت شده بود، آماده گردد.

نقشه عملیات اقتضا می کرد که برای سهام گذاری، شرکتی تابع دولتی غیر از دولتهای خاورمیانه و تابع تحریم فرانسه، تشکیل شود تا قایقهای جنگی را از حکومت [[فرانسه ـ اسرائیل، روابط|فرانسه]] خریداری کند. اطلاعات [[اسرائیل|اسرائیل]] این وظیفه را به عهده "میلابرنیر" M.Brenner ـ که یکی از مدیران سرمایه گذار یهودی و مهمترین سهام دار شرکت هوایی پاناما بود ـ گذاشت. وی همچنین موظف به ایجاد شرکتی شریک پاناما ـ به نام استارپورت ـ و نیز بازگشایی شعبه ای از این شرکت در اُسلو ـ (پایتخت نروژ) شد که اداره آن به عهده "مارتن سیوم" گذاشته شد کسی که با وزیر دفاع فرانسه، برای خرید 5 قایق مذاکره کرده بود.

حکومت [[اسرائیل|اسرائیل]] برای تسهیل امر معامله، درخواست قایقها را رها کرد، به عکس آنچه که در مورد هواپیماهای میراژ بدان دست یافته بود.

در جلسه "کمیته وزارتی برای صدور تجهیزات جنگی" در پاریس به تاریخ 18/11/69: با پیشنهاد شرکت استارپورت که قیمت هر قایق را یازده میلیون فرانک فرانسوی (حدود 2 میلیون دلار) اعلام کرده بود، موافقت شد.

برای آماده سازی مقدمات عملیات، ناخدای اسرائیلی "بنیامین تیلم" یکی از افسران نیروی دریایی، به همراهی یکی از اعضای خانواده اش برای اجرای عملیاتی دریایی در شهر لیون در سپتامبر 1969 به [[فرانسه ـ اسرائیل، روابط|فرانسه]] رفت. ولی به مدت 48 ساعت در بندر ـ شیربورگ ـ توقف کرد و در این مدت مطمئنشد که قایقها در بندر تحت حراست شدیدی هستند.

هنوز [[فرانسه ـ اسرائیل، روابط|فرانسه]] با فروش قایقها به شرکت "استارپورت" موافقت نکرده بود که مزمیر 120 ملوان نظامی [[اسرائیل|اسرائیل]] را به شیربورگ فرستاد که بیشتر آنها از یهودیان مراکشی بودند و به زبان [[فرانسه ـ اسرائیل، روابط|فرانسه]] کاملاً تسلط داشتند. در شبهای بیست و چهار و بیست و پنج/12/1969، پنج قایق در بندر شیربورگ به طرف [[نروژ ـ اسرائیل، روابط|نروژ]] حرکت داده شدند. ولی به محض خروج از آبهای محلی فرانسه، مسیر آنها تغییر یافت و به سوی [[اسرائیل|اسرائیل]] روانه شدند. قایقهای فرانسوی هم به دنبال آنها نرفتند زیرا بعضی از مسئولین [[فرانسه ـ اسرائیل، روابط|فرانسه]] با [[اسرائیل|اسرائیل]] هم دست بودند و هنگامی که نیروهای [[فرانسه ـ اسرائیل، روابط|فرانسه]] شروع به جستجو کردند و در مسیر [[نروژ ـ اسرائیل، روابط|نروژ]] به حرکت درآمدند، قایقها در موقع عبور از تنگه "جبل الطارق" تصادفا دیده نشدند. ولی یک روزنامه نگار که با هواپیمایی کوچک بر فراز تنگه پرواز می کرد آنها را دید.

در پی این اتفاق، حکومت [[فرانسه ـ اسرائیل، روابط|فرانسه]] تصمیم به مجازات عده ای از نظامیان خود گرفت و همچنین رئیس قسمت خرید اسرائیلی، دریاسالار لیمون را از کشور خود بیرون کرد و به اسرائیل، اعتراض شدیدی نمود.

==مأخذ:==
#کیالی، عبدالوهاب: '''''موسوعة السیاسة'''''، جلد سوم، مؤسسة العربیة للدراسات و النشر، 1983.