کاریکاتور و عکس
صهیونیستها توانسته اند با پول خود مشهورترین کاریکاتوریستها را بخزند و روی آنها تأثیر بگذارند. ازجمله این کاریکاتوریستها می توان به هربلوک کاریکاتوریست مجله واشنگتن پست ومولدن کاریکاتوریست کرونکل و زیب کاریکاتوریست بستون کلوپ اشاره کرد. کاریکاتورها نیز دارای مضامینی است که مؤید مواضع صهیونیستها و مخالف با مسلمانان است. به طوری که عناوین طرحهای خود را با کلماتی همچون دشمن، یک دنده، پست و فرومایه، تروریست، بی تمدن و متخلف نام نهاده اند. این طرحها و کاریکاتورها توانسته است رویارویی و دشمنی با مسلمانان و فلسطینیان را تبلیغ و ترویج کند.
یکی از مجله های پرتیراژ به نام هفته نامه ریدر (The weekly Reader)که در اکثر مدارس آمریکا توزیع می شود تصاویری از عربها به عنوان اشخاصی زشت، مضحک، وحشی و حیله گر چاپ می کنند و جالب تر اینکه کاریکاتور مجله که تصویر عربها را در حال آماده شدن برای حضور در جنگ جهانی سوم کشیده، جایزه اول را به خود اختصاص داده است.
صهیونیستها به منظور سلطه خود بر جهان و در جنگ با اسلام و مسلمانان تنها به کاریکاتور اکتفا نکرده اند بلکه بسیاری از چاپخانه ها و کارخانه های تولید پارچه را برای چاپ عکسهای مبتذل و توهین آمیز به مقدسات مسلمانان به خدمت گرفته اند. به عنوان نمونه:
در لندن برخی از مجلات سکسی تصاویر شرم آور و زننده ای از زنان لخت چاپ شده که خود را به وسیله تکه هایی از کاغذ روزنامه که بر آنها آیات قرآن نقش بسته بود، پوشانده اند.
در بروکسل پایتخت بلژیک، آیات نخست سوره های مریم و بقره بر روی اوراق بسته بندی چاپ شده تا یهودیان از آنها در اردوگاههای خویش استفاده کنند.
صهیونیستها نام مقدس مکه را برای مراکز فساد و هرزگی در شهر گلاسکوی انگلستان و برخی دیگر از شهرهای اروپایی برگزیده اند، تا مسلمانان را به سُخره گرفته و استهزاء کنند. در آمریکا نوعی دستمال توالت ساخته شده که بر روی آنها مطالبی اهانت آمیز نسبت به علمای اسلام چاپ شده است.
در فروشگاههای مارکس اسپنسر در لندن نیز لباسهای زیری به دست آمده که بر لایه درونی آنها عبارت لااله الاالله حک شده است.
در اروپا نیز نوعی کاست دیسکو به بازار راه یافت که بر روی آنها برخی از آیات قرآن کریم نقش بسته بود. همچنین در قبرس یک یهودی تولیدکننده کفش، بر تخت کفشهای ورزشی نام جلاله الله را حک کرده است.
آنچه تهدید صهیونیسم را درباره سلامت هنری جوامع اسلامی جدی تر می سازد از یک سو به ظاهر فریبی، جذابیت کاذب، فریبندگی شرقی، تلألو و درخشندگی، احساسات تند و افراطی، شهوت گرایی و بدبینی شدید هنر یهودیان بازمی گردد و از سوی دیگر از این واقعیت ناشی می شود که خصیصه نژادی، یعنی عمیق ترین و بنیادی ترین کشش درونی انسانها، به واسطه صدها گرایش دیگر عصر یهود ضعیف و مغشوش شده است.
