پیشوتو، بنیامین (1890-1834)

بنیامین پیشوتو (Benjamin Peixotto)وکیل و دیپلمات یهودی آمریکایی است که در نیویورک متولد شد. خانواده او از یهودیان سفارادی بودند که در اوایل قرن نوزدهم از آمستردام به ایالات متحده مهاجرت کرده بودند. در کلیولند زندگی می کرد و در کار تجارت پوشاک بود. در عین حال در رشته حقوق درس خواند و به سیاست پرداخت و در یکی از روزنامه های محلی کلیولند، سرمقاله سیاسی می نوشت؛ همچنین در زمینه امور مربوط به یهودیان ایالات متحده به فعالیت پرداخت و در سال 1863 به سازمان پسران عهد (بنای بریت) پیوست و در همان سال به عنوان رئیس مجمع عالی سازمان انتخاب شد و این سمت را برای چهار دوره حفظ کرد.

پیشوتو از تلاش های مجمع برای برپایی پناهگاهی برای ایتام یهودی در کلیولند در سال 1869 پشتیبانی می کرد. همین طور او از پایه گذاران اتحادیه طوایف عبری آمریکایی و نشریه منورا منثلی بود.

اهمیت پیشوتو در این است که او اولین سرکنسول آمریکا در رومانی بود. وی در سال 1870 از سوی رئیس جمهور آمریکا، "پولیسس گرانت" بهاشاره بعضی از ثروتمندان یهودی آمریکا، به ویژه خانواده "اسلیگمان نامزد" این مقام شد. انتخاب او به سرکنسولی آمریکا در رومانی، پس از آن بود که وضعیت یهودیان رومانی روبه وخامت گذاشت و سرکوب و ظلم و ستم بر آنان شدت گرفت؛ هدف از ارسال پیشوتو فشار بر دولت عثمانی به منظور آزادسازی یهودیان و بهبود وضعشان بود.

نظر به این که دولت آمریکا برای چنین پستی (سرکنسولگری در رومانی) ردیف بودجه نداشت، گروهی از ثروتمندان یهودی آمریکا و سازمان های اسرائیلی و چند تن از شخصیت های یهودی فرانسوی و انگلیسی سرشناس و در رأس آنها "سر فرانسیس گلدسمید"، بودجه این منصب را تأمین کردند.

پیشوتو در رومانی موافق شد با "شاهزاده شارل"، حاکم رومانی مناسبات دوستانه ای به هم زند. او در رومانی اقدام به تأسیس مدارس یهودی و گروه های فرهنگی کرد. همچنین پیشوتو تلاش کرد تا یهودیان رومانی در چارچوب واحدی، متحد کند. بنابراین سازمان "جماعت صهیون" را پایه گذاشت که بعدها با سازمان پسران عهد (بنای بریت) مرتبط شد. در خلال پنج سالی که پیشوتو در رومانی به سر برد، حمله و هجوم بر ضد یهودیان و نیز اجرای قوانین ضدیهودی فروکش کرد.

همچنین پیشوتو با همکاری بعضی شخصیت های سرشناس یهودی اروپایی نقش مهمی در فراخوان به تشکیل کنفرانس بروکسل در سال 1872 بازی کرد؛ در این کنفرانس درباره وضعیت گروه های یهودی بالکان بحث و گفتگو شد.

در واقع اعزام پیشوتو به رومانی و تلاش های او در آنجا و حمایت مالی و سیاسی شخصیت هایبزرگ یهودی اروپا و آمریکا از وی، فقط انگیزه ای انسانی نداشت، بلکه اصلی ترین و مهم ترین انگیزه، بهبود اوضاع و احوال یهودیان رومانی در شرایط فروپاشی اقتصادی و اجتماعی منطقه در آن دوره بود تا مبادا سیل مهاجرت این یهودیان به سوی اروپای غربی و ایالات متحده سرازیر شود، زیرا نتیجه چنین مهاجرتی به خطر افتادن جایگاه طبقاتی و اجتماعی یهودیان ثروتمند همانند شده (آسیمیله) غربی بود.

در تأیید این برداشت، باید به این نکته اشاره کنیم که وقتی پیشوتو پیشنهاد کرد که درهای مهاجرت به ایالات متحده به روی یهودیان رومانی باز شود، با مخالفت و حمله شدید یهودیان غربی روبه رو شد که قبلاً او را تأیید و حمایت می کردند. همچنین یهودیان رومانی نیز خود با این برنامه صهیونیستی مخالف بودند؛ چون این برنامه حقوق سیاسی آنها را در وطنشان زیر سؤال می برد. طبعا، تنها قدرتی که از تلاش های پیشوتو [در هجرت دادن یهودیان رومانی] پشتیبانی می کرد، دولت یهودستیز رومانی بود.

مأخذ:

1. المسیری، عبدالوهاب: دایره المعارف یهود، یهودیت و صهیونیسم، ترجمه مؤسسه مطالعات و پژوهش های تاریخ خاورمیانه، دبیرخانه کنفرانس بین المللی حمایت از انتفاضه فلسطین، جلد ششم، چاپ اول، پاییز 1382.