فدراسیون صهیونیستهای آمریکا

الف ـ تاریخچه:

در فدراسیون صهیونیستهای آمریکا، تا قبل از سال 1970 چندین تغییر و تحول رخ داد و بالاخره در سال 1970 به شکلی سازمان یافت که بتواند به راحتی صهیونیسم آمریکا را در زیر چتر خود بگیر. پس از انتشار کتاب سفید انگلیس در سال 1938، اولین جنبش در جهت برنامه ریزی صهیونیستی و به طور دسته جمعی در آمریکا شروع شد. در کتاب سفید انگلیس پیشنهاد شده بود که می بایست هرچند زودتر مهاجرت یهودیان به فلسطین محدود شود و آمریکا را برای مقابله در این راستا و جلوگیری از مهاجرت در فشار گذاشت. در این رابطه چین ویزمان (Chain Weizmann) ، رئیس سازمان جهانی صهیونیستها از آمریکا بازدید کرد و از سازمانهای صهیونیستی دعوت نمود تا برای انجام یک برنامه عملیاتی مشترک با هم متحد گردند. نتیجه دعوت و تشویق او به اتحاد، تشکیل کمیته ای است به نام اورژانس برای اداره امور صهیونیستی در سال 1939. ولی "دیپلماسی آرلم" ویزمان مورد رضایت همگان قرار نگرفت و در اعتراض به آن خاخام مبارزه جویی بنام آباهیل سیلور (Rabbi Abbahilles silver) توده های یهودی آمریکا را به "دیپلماسی با صدای بلند "دعوت می کرد. با شکست کمیته اورژانس در جلب موافقت یهودیان در انجام اقدامات متحده زمینه لازم برای سیلور آماده شد تا دعوتی که از مردم کرد به صورت تشکیلاتی ملی و جدید در سال 1943 تغییر شکل دهد، این تشکیلات جدید به کمیته اورژانس صهیونیستی آمریکاییان معروف گردید. این کمیته چهار سازمان بزرگ صهیونیستی در آمریکا را شامل می شد. این سازمانها عبارت بودند از: سازمان جهانی صهیونیستها، هداسا، میزاراچی و پاگول صهیون. حدود یکسال بعد این کمیته موفق شد دویست کمیته اورژانس محلی برپا کند که تعداد آنها در مدتی کوتاه به دوبرابر افزایش یافت. کمیتهاورژانس صهیونیستی آمریکاییان نقش بسیار مهمی در آموزش مجریان محلی بازی نمود و به آنها آموخت که چگونه صدای خود را رساتر و مؤثرتر به گوش مردم برسانند. پس از ایجاد اسرائیل هم این کمیته به فعالیتش در این زمینه ادامه داد. بیست و هفتمین کنگره جهانی صهیونیستها که در سال 1968 در اورشلیم تشکیل گردید تصمیم گرفت که جنبش جهانگیر صهیونیستی را با ایجاد سازمانهای منطقه ای و یا با تشکیل فدراسیونهائی در کشورهای جهان تقویت نماید. در مجمعی که در شهر فیلادلفیای آمریکا تشکیل گردید سازمانهای صهیونیستی آمریکا به اتفاق آراء تأسیس فدراسیون صهیونیستهای آمریکا را تصویب کردند. اصولاً علت وجودی این فدراسیون احساس نیازی بود که سازمانهای صهیونیستی در آمریکا داشتند، و آنها اعتقاد داشتند که صهیونیسم را می بایست در ابعاد وسیع تری در آمریکا بشناساند و پیامش را به گوش همه یهودیان آمریکا رساند. و علاوه بر آن توسعه و پیشرفت صهیونیسم در خاورمیانه را نیز به جامعه آمریکائی می بایست معرفی نمود. فدراسیون صهیونیستهای آمریکا به عنوان سازمانی که از عضویت افراد تشکیل شده در ایالت نیویورک به ثبت رسید، و طبق قوانین درآمدهای داخلی آمریکا از پرداخت مالیات معاف گردیده است. هیأت مؤسین این فدراسیون از 16 سازمان صهیونیستی آمریکا و خانه های جوانان وابسته به آنان تشکیل شده. در عین حال هر یهودی آمریکائی که خودش را صهیونیست می شناسد می تواند مستقیما به عضویت این فدراسیون درآید. (این اولین سازمانی است که همچون چتر عضویت "تک تک افراد را زیر پوشش خود اجازه می دهد.) عضویت این فدراسیون برای دیگر سازمانهای یهودی و همچنین مؤسساتی که لزوما صهیونیست نیستند نیز آزاد است. این گونه عضویتها دو نوع می باشند:

(1) "سازمانهای وابسته که برنامه اورشلیم را می پذیرند و نیازی نیست که اعضاء آن حتما صهیونیست باشند."

(2) "آژانسهای مربوطه" که معمولاً توسط صهیونیستها کمک مالی شده و به صورت انستیتوهای ملی همواره در ارتباطی فزاینده با جنبش صهیونیستی می باشند. سازمانهای وابسته، فدراسیون عبارتند از: فدراسیون سفاردی، انجمن اولیای آمریکایی و اسرائیلی و اتحادیه زنان برای اسرائیل. آژانسهای مربوط به فدراسیون عبارتند از: بنیاد جوانان صهیونیست آمریکا و صندوق ملی یهودیان. در سال 1983 فدراسیون جمع اعضای خود را بیش از یک میلیون تن اعلام کرد. سازمانهای منطقه ای فدراسیون صهیونیستهای آمریکا در ابتدای کار از 23 فدراسیون مهمی که وظیفه آنان هماهنگ کردن فعالیتهای صهیونیستی محلی بود تشکیل می شد. اما بعد از مدتی روشن شد که این سیستم کارایی لازم را ندارد. و به سبب محدودیتهای مالی و نیروی انسانی تصمیم گرفته شد تا ساختار سازمانهای منطقه ای تغییر داده شود و سازمانهائی به وجود آید که از هر نظر کامل باشند در این رابطه و در سال 1980 ادارات سازمانهای منطقه ای در سه شهر بزرگ آمریکا یعنی بوستون، شیگاگو و لوس آنجلس متمرکز گردیدند که هر یک به ترتیب، شرق، مرکز و غرب آمریکا را زیر پوشش خدماتی خود قرار دادند. این سه سازمان بزرگ توسط یک رئیس و یک مدیر اجرائی اداره شده و فعالیتهای صهیونیستی 22 شهر دیگر را در اطراف خود سرپرستی می کردند. در کتاب سال یهودیان آمریکا اهداف فدراسیون صهیونیستهای آمریکا چنین توصیف شد. "تحکیم و همبستگی کوششهای سازمانهای موجود در زمینه های آموزشی، جوانان، امور عمومی و محلی و همچنین دعوت همه سازمانها و افراد همفکر به اجتماع در جامعه ای وسیع تر." این فدراسیون علاوه برآنچه که ذکر شد، پیاده کردن برنامه ای را به عهده دارد که با اجرای آن از فرهنگ یهودی در جوامع یهودیان آمریکا استقبال بیشتری شده و علاوه بر آن به قبول معنویت مرکزی اسرائیل به عنوان وطن یهودیان و تداوم زندگی به راه و رسم یهودی تحقق بخشد، ضمنا با قبول اینمسئولیت از طرف فدراسیون که اجرای محتوی برنامه اورشلیم وظیفه اوست، این فدراسیون کوشش می کند تا در جوامع یهودی آمریکا و جوامع وسیع تر آمریکاییان نفوذ نماید. هدف فدراسیون از این کوشش تقویت مقرراتش نسبت به اهداف صهیونیستی است و به عبارت دیگر تحقق مرکزیت اسرائیل و ملیت یهود. در جوامع وسیع تر آمریکاییان، هدف اصلی فدراسیون معرفی اسرائیل است در این رابطه به "مسائل این کشور، اقدامات انجام شده، ایده های اجتماعی، علاقه مندی اسرائیل به ارزشهای دموکراتیک آمریکائی و چگونگی منافع آمریکا و اسرائیل" می پردازد. فدراسیون صهیونیستهای آمریکا همانند دیگر سازمانهای صهیونیستی برای مدتی از کاهش اهمیت و تأثیر کوششهایش سخت رنج می برد، اوراهام چنکر عضو هیأت مدیره سازمان جهانی صهیونیستها در این باره می گوید: "فدراسیونهای منطقه ای به عنوان عاملی با نفوذ، فعال و پرجنب و جوش در جوامع یهودی توسعه نیافته اند در بهترین موقعیت فعالیت این فدراسیونها محدود به هماهنگی و معرفی بوده، تا آنجا که به نظر سازمانهائی چون تقاضای یهودیان متحد و کرن هی سود، فدراسیونهای صهیونیستی جزء حالت ترمز، سد، رقیب و حتی تشکیلاتی زائد، در معرفی اسرائیل به عموم، نقش دیگری نداشته اند."

ب ـ حمایتهای فدراسیون از اسرائیل:

فدراسیون صهیونیستهای آمریکا همواره به صورتی فعال پاسخگوی انتقادات از اسرائیل بود و در سپتامبر 1982 پس از حمله گسترده اسرائیل به لبنان و قتل عام مردم بیروت، رئیس فدراسیون خاخام جوزف استرن استاین نظر رهبریت صهیونیستهای آمریکایی را درباره قتل و عام بیروت چنین بیان می کند." ما مطمئن هستیم که اسرائیلیان مقصر و مجرم نبوده و در جنگ هرگز آنها مردم را برای تیرباران کردن به صف نکرده اند... این عمل راه و رسم یهودی نیست." یکسال بعد پت ریموند رئیس جدیدفدراسیون مجددا این موضوع را به بحث کشانده و می نویسد: "نمی دانم چرا که کشور یهودیان با چنین استانداردهای نامنصفانه و مضاعف اندازه گیری می شود و اگر ما صهیونیستها تنها به مراقبت و هوشیاری خود ادامه دهیم آیا می توان امیدوار بود که در مسائلی مربوط به اسرائیل با واقعیت بیشتری برخورد شده و این دروغهای بزرگ و توقعات زیاد از بین خواهد رفت". فدراسیون همواره فعالیت وسیعی را برای جمع آوری اطلاعات انجام داده و سعی کرده این اطلاعات را به ویژه در اختیار اعضای خود قرار دهد. به طور نمونه در اواخر سال 1975 پس از تصمیم سازمان ملل در مورد صهیونیسم و نژادپرستی، فدراسیون جزوه ای را تهیه و بین اعضای خود توزیع کرد. عنوان این جزوه "راهنمائی برای اطلاعات صهیونیستی و برنامه آموزشی در ایالات متحده" بود جزوه تاریخ نوامبر 1975 را داشت و روی آن مهر زده بودند "فقط برای استفاده داخلی". جزوه خلاصه برنامه ای بود تحت این عنوان که چگونه می بایست از صهیونیسم دفاع نمود. طرق پیشنهادی در این جزوه شامل موارد زیر بود: آگاه نمودن جوامع یهودی با استفاده از سخنرانان، استفاده از رادیو و تلویزیون و روزنامه، شرکت دادن جوامع یهودی در این نوع فعالیت: از طریق نوارهای کاست تهیه شده در اسرائیل، تشکیل کنفرانسهای آموزشی، استفاده از امکانات کمیته ها مثل بولتن، و مراسم مذهبی آنان، خلاصه پیامی که این جزوه داشت در مقدمه آن که قسمتی از آن در زیر نقل می گردد. منعکس شده است. "برداشت اساسی این برنامه تفهیم این حقیقت است که "دشمنان صهیون "یعنی سادات، امین قذافی، عرفات، روسها و دیگران. امروزه حمله خود را علیه اسرائیل به عنوان یک کشور یهودی، یک ملت، و یک عقیده، تغییر داده و این حمله را متوجه صهیونیسم، به عنوان یک توطئه بین المللی نموده اند. باید توجه داشت که این عمل مرحله حمله ای است متمرکز و هماهنگ گردیده بر پیکر کل ملت یهود چه آنها که در اورشلیم زندگیمی کنند و چه آنان که در ایندیانا یا دیگر شهرها و یهودیان متعهد چه آنها که نشانی از صهیونیست بودن دارند و چه آنها که ندارند باید بدانند که اگر در جاو فورا به این جریان به مقابله نپردازیم و اگر برای جوامع عمومی روشن ننماییم که واقعیت صهیونیسم چیست به زودی ناچاریم در مقابل مرحله دوم این حمله دست به اقدام بزنیم یعنی مقابله ای مستقیم با تبلیغات ضد سامیسم در تمام جوامع محلی و در سرتاسر خاک آمریکا. فدراسیون صهیونیستهای آمریکا به منظور تأمین ارتباط بیشترین جوامع یهودی آمریکا و اسرائیل با کمک بنیاد جوانان صهیونیست آمریکا برنامه ای را تحت عنوان "استادان در محل" ترتیب داد. فدراسیون از طریق این برنامه تعدادی از دانشمندان، روزنامه نگاران، مربیان و مقامات رسمی اسرائیل را برای بازدیدهای دو هفته ای به آمریکا دعوت کرده و آنها ضمن بازدید خود از جوامع یهودی در سخنرانیها، بحثهای گروهی شرکت کرده و اطلاعاتی درباره اسرائیل پخش می کنند. فدراسیون صهیونیستهای آمریکا به کمک سازمان مسافرتی خود به نام بنیاد سمینارهای اسرائیل هیأتهای مختلفی از دانشگاهیان، متخصصان، افراد مذهبی و گروههای تجارتی و محلی را برای بازدید به اسرائیل می فرستد. علاوه بر این فدراسیون به کمک سازمان جنبش مهاجرت در آمریکای شمالی و مرکز مهاجرت در اسرائیل، فعالیتهائی را برای تشویق به امر مهاجرت به اسرائیل انجام می دهد. بدین منظور سعی می شود تا با تشکیل کنفرانسها، درهای تفریحی، بازار مکاره و ایجاد نمایشگاهها فرصتهای موجود در اسرائیل را به عموم بشناساند. فدراسیون صهیونیستهای آمریکا توسط فدراسیونهای منطقه ای سالروز و سالگرد وقایع مهم را با مراسمی خاص برگزار می نماید. نمونه ای از این مراسم، جشن سالروز استقلال اسرائیل است که با جنبشهای خیابانی، توأم با رقص، کنسرت. دایر نمودن کارناوال، و تشکیل غرفه های مختلف برگزار می شود. هدف از برگزاری چنین مراسمی صرفا قرار دادن اسرائیل و پیشرفتهای آن کشور در معرض دیدعموم است. در میان این مراسم به روز مخصوص "اورشلیم" اهمیت بیشتری داده شده و هدف از آن تدریجا درخواستی است برای به رسمیت شناختن بین المللی این شهر به عنوان پایتخت اسرائیل. در سال 1980 در رابطه با "روز اورشلیم "86 نمایشگاه توسط جوامع یهودی در سرتاسر آمریکا ترتیب داده شد. کاروان صهیونیستها که یک مرکز مسافرتی است از نظر مالی توسط بخش اطلاعات سازمان جهانی صهیونیستها اداره شد و اغلب کارکنان آن یهودیان آمریکائی هستند که در اسرائیل زندگی می کنند. این مرکز همه ساله تورهائی را برای بازدید از 20 شهر آمریکا ترتیب می دهد. برای افراد تحصیل کرده و دانشگاهی فدراسیون، شورای آکادمیک صهیونیستها را تأسیس کرده که از این طریق، اعضای دانشکده های دانشگاههای سرتاسر کشور به نفع اسرائیل و آرمانهای آن، به فعالیت می پردازند. در سال 1982 این شورا اقدام به چاپ و توزیع راهنمائی نمود که "آموزش صهیونیسم و اسرائیل برای دانشگاه "عنوان داشت. این راهنما که به همراه بررسی تاریخ صهیونیسم و اسرائیل منابع و مأخذی را نیز برای مطالعه بیشتر درباره نظریات صهیونیستی معرفی می نمود.

مأخذ:

1. اوبرین، لی: سازمانهای یهودیان آمریکا و اسرائیل، ترجمه ع ناصری، مؤسه تحقیقاتی و انتشاراتی نور، 1369.