صهیونیسم رادیکال

صهیونیسم رادیکال (Radical Zionism)جریان صهیونیستی است که در بینش و پایگاه طبقاتی با صهیونیسم تجدیدنظرطلب و یا صهیونیسم عمومی چندان فرقی نداشت. این جریان در سال 1923 در خلال کنگره سیزدهم صهیونیسم به عنوان نوعیمخالفت با نرمس وایزمن با دولت انگلستان و آمادگی او برای دست برداشتن از حقوق یهودیان در فلسطین به وجود آمد. صهیونیسم تجدیدنظرطلب هم در همین زمان پدید آمد. چه بسا که اگر هر دو گروه در اختلافشان با جریان کارگری صهیونیستی اتفاق نظر نداشتند، با هم سرشاخ می شدند. هر دو گروه مخالف ویژگی های سوسیالیستی وطن گزین کارگری بودند، اما رادیکال ها معتقد بودند که اسکان سوسیالیستی تنها راه موجود است.

رادیکال، اتحادیه ای از صهیونیست های رادیکال برای تحقق رهایی ملت یهود از طریق تغییر ساختار زندگی این ملت، تأسیس کردند. اتحادیه معتقد بود که اسکان و مهاجرت از طریق تملک اراضی به شیوه مالکیت ملی انجام شود؛ همچنین اتحادیه می کوشید به سرمایه گذاری های شخصی [در فلسطین] کمک کند. در سال 1930 که در صفوف صهیونیست های عمومی انشعاب پدید آمد، صهیونیست های رادیکال به جناح لیبرال پیوستند و از این پویند اتحادیه جهانی صهیونیست های عمومی پدید آمد.

مأخذ:

1. المسیری، عبدالوهاب: دایره المعارف یهود، یهودیت و صهیونیسم، ترجمه مؤسسه مطالعات و پژوهش های تاریخ خاورمیانه، دبیرخانه کنفرانس بین المللی حمایت از انتفاضه فلسطین، جلد ششم، چاپ اول، پاییز 1382.