سینماگران صهیونیسم

کارگزاران و دست اندرکاران سینمای صهیونیسم به ویژه هالیوود، صرفا به هنرمندان و ستارگان هنر هفتم محدود نمی شود. بلکه دامنه آن بسیار گسترده است و همه بخشهای امور سینمایی را در بر می گیرد. مهم ترین آنها عبارتند از: کارگردانان، تهیه کنندگان، بازیگران و ستارگان سینما و صاحبان شرکت های تولید فیلم و سینما و تماشاخانه ها.

در ابتدای شکل گیری این صنعت، ویلیام فاخس از مشهورترین یهودیان عرصه سینما بود. وی بعدها نام خود را به فاکس تغییر داد و شرکتی با همین نام تأسیس نمود. فاکس در مجارستان به دنیا آمد (1879). سپس با خانواده اش به آمریکا کوچید و در یک فروشگاه لباس به کار مشغول شد. نخست سالن نیکلودیون را در سال (1904) خرید و سپس توانست با گسترش کار خویش زنجیره ای از سالنهای نمایش فیلم را بخرد. سپس به عرصه پخش و تولید روی آورد و شرکت بلندآوازه فاکس برای سده بیستم را تأسیس نمود (1915).

این وضعیت برای امثال فاکس نیز پیش آمد؛ کسانی همچون هری کان، رئیس شرکت کلمبیا، و ساموئول گلدوین که در ورشو به دنیا آمد. وی در آغاز به دستکش سازی روی آورد و سپس در (1913) شریک جسی لاسکی، شوهر خواهرش شد و به جهان سینما وارد گشت.

لاسکی از جویندگان طلا بود و پس از آن که وکیل هنرمندان شد با برخی شرکتهای تولید سینمایی مانند یونیورسال و P.K.Oهمکاری نمود. بعد از این بود که گلدوین شرکت مترو را تأسیس نمود. لوییس مایر نیز که در روسیه به دنیا آمد، با یک نمایش خانه آغاز کرد که پس از چندی به سالن نیکلودیون تبدیل شد و بعد در تأسیس شرکت مترو با گلدوین مشارکت نمود.

کارل لیمل، مؤسس یونیورسال نیز که در آلمان به دنیا آمد با یک نمایش خانه کوچک در شیکاگو کار خود را آغاز کرد (1906). پس از آن بود که نمایش خانه های زنجیره ای و سپس شرکت پخش و تولید خود را پایه گذاری نمود. تأسیس شرکت پارامونت در سال (1917) به لطف کوششهای آدلف زوکور بود که در مجارستان به دنیا آمد و به عنوان تاجر پوست، کار خود را در نیویورک آغاز نمود. سپس با خرید یک سالن نیکلودیون به جهان سینما وارد شد.

ارنی بالاپان (1971ـ1887) از سال (1936) رئیس پارامونت بود. از مهمترین خانواده های یهودی که در صنعت سینما پیشرو بود، خانواده وارنو است که از چهار برادر لهستانی تبار تشکیل شده بود.

سومین دهه قرن بیستم ـ خصوصا در هنگام بحران بزرگ اقتصادی ـ بسیاری از پیش کسوتان بزرگ سینما از صحنه کنار رفتند.

مایر در 1936، لیمل در 1935 و فاکس در آغازدهه سی بازنشسته شدند. برخی همچون بالاپان و لاسکی نیز به سراغ تهیه کنندگی رفتند. این شغل برای مهاجران یهودی به معنای آن بود که به قشر مرفّه طبقه متوسط ـ که درآمدی ثابت دارد ـ پیوسته اند و از سوی جامعه تا اندازه ای مورد قبول قرار گرفته اند؛ آن هم در شرایطی که سینما وضعیت جدیدی پیدا کرده بود و دیگر، شغل مطرودان و ماجراجویان ـ که یا به ثروت می انجامد و یا به ورشکستگی ـ به شمار نمی رفت.

برجسته ترین افرادی که چنین شغلی یافتند، اروین تالبرگ، دور شاری، برادران سلزینگ و پسران لوییس سلزینگ بودند. کوچکترین این پسران (دیوید) به بزرگترین تهیه کننده تاریخ سینمای آمریکا شهرت یافت. شاید در تعریف وی، گفتن همین نکته بس باشد که او کارگردان موفق ترین فیلم تاریخ آمریکا، یعنی بر باد رفته بود. این خانواده، ثروت خود را در جریان بحران اقتصادی از دست داد. اما خانواده وارنر توانست پا برجا بماند و با تأسیس یک بانک خصوصی بقای خود را تضمین کند.

اعضای خانواده وارنر شرکت خود را از شرکتی شخصی و خانوادگی، به شرکتی بزرگ تبدیل نمودند که شرکتهای در حال ورشکستگی را بلعید و به شرکتی چندملیتی و فراقاره ای به نام شرکت ارتباطی وارنر تغییر یافت.

در سینمای صهیونیسم، برخلاف آنچه که سینماگران مستقل از کار و فعالیت محروم و حتی برخی آنان به زندان محکوم شدند اما "بسیاری از گمنامان عرصه سینما به دلیل برخورداری از حمایت لابی یهود، یک شبه ره صد ساله پیمودند و در ردیف بزرگان سینما قرار گرفتند. از این گروه جمعی یهودی بودند و برخی دیگر صرفا دل در گرو آرمانهای صهیونیسم داشتند و این حکایت تا امروز همچنانباقی است."

الف ـ کارگردانان و تهیه کنندگان و فیلمنامه نویسان:

در سینمای صهیونیسم کارگردانان محدودی توانستند به سرعت مدارج ترقی را طی کنند. اغلب آنها یهودی بودند. از جمله این یهودیان، "کارل مایر یهودی آلمانی، سرگیی آیزنشتاین یهودی روسی و دیوید وارک گریفیس یهودی آمریکایی هستند. شخص آخر، سردمدار یهودیان در سینمای آمریکا به شمار می آید و علی رغم گذشت سالهای بسیار از مرگ او، هنوز در محافل سینمایی یهود از اعتبار بسیاری برخوردار است.

یکی از آخرین نشانه های این توجه و اعتبار، اصرار "کمیته ناظر بر جشنواره سینمایی کن" در اختصاص دادن سی و پنجمین دوره جشنواره کن به این سینماگر است. این جشنواره در ماه مه 1982 برگزار شد و در آن، فیلم نبخش به کارگردانی گریفیس معرفی شد. جای تأسف است که مطبوعات سینمایی جهان عرب نیز از این سینماگر با لقب نابغه بزرگ یاد می کنند."

از دیگر هنرمندان عرصه سینما که به سینمای صهیونیسم خدمت کرد الیاکازان می باشد. وی با خدمت به سازمان سیا و حضور در دادگاههایی که دست راستی های افراطی (کوکلُس کلانها) آمریکا در دهه پنجاه به راه انداخته بودند خشم آزادی خواهان جهان را نسبت به عملکرد خود برانگیخت.

از نامهای برجسته دیگر صهیونیستی در صنعت سینمای هالیوود، نیکلاس مایر کارگردان است. او فیلم تخیلی استارتریک را ساخته است که وقایع آن در قرن بیست و سوم رخ می دهد.

از دیگر کارگردانان معروف، جان شلزینگر، دیوید کرامنبرگ کارگردان یهودی الاصل کانادایی، لاری پرس و آرتورپن کارگردان فیلم بانی و کلاید هستند. در میان فیلمنامه نویسان برجسته، دو نام یهودی به چشم می خورد: هووارد کوبین و دیوید شابر که مشترکا فیلمنامه فیلم تقلّب را نوشتند.

"شبکه جهانی اینترنت طی اقدامی معنی دار، فهرست مفصلی از یهودیان شاغل در هالیوود ارائه کرده که نام بامسمایی نیز برای آن برگزیده است: آیا هالیوود یهودی است؟!. در این فهرست 28 صفحه ای که به اعتراف تنظیم کننده آن هنوز هم کامل نیست، اسامی 1500 نفر از یهودیان شاغل در هالیوود (اعم از تهیه کننده، کارگردان، بازیگر، نویسنده فیلمنامه، سازنده موسیقی و سایر مشاغل سینما) گردآوری شده اند و اسامی بسیاری از مشاهیر سینما را در این فهرست مطول می توان یافت.

از میان تهیه کنندگان یهودی هالیوود: آدولف زوکر، ساموئل زنتسر، جوئل سیلور از شهرت بیشتری برخوردارند.

در فهرست کارگردانان یهودی با اسامی مشهورتری مواجه می شویم. برخی آنان عبارتند از:

اریک فون اشتروهایم، ژوزف فون اشترنبرگ، ارنست لوبیچ، ماکس افولس، دیوید کروننبرگ، فریتس لانگ، ویلیام شاتنر، استنلی کوبریک، رومن پولانسکی، سیدنی لومت، بیلی وایلدر، کلود للوش، ژان لوک گدارد، مل بروکس، پیتر باگدانوویچ، استیون اسپیلبرگ، وودی آلن، سیدنی پولاک، راب راینر، ساموئل گلدوین، اندیا کرمن، مایک نیکولز، تیم برتون، ران سیلور، تونی راندال همگی یهودی اند و برخی از آنان تهیه کننده آثار خود نیز محسوب می شوند."

"غولهای (گردن کلفتهای) یهودی هالیوود مدتها پیش به این نتیجه رسیدند که اگر بخواهند پول بیشتری به دست بیاورند باید فیلمهایی که در جامعه به نمایش درمی آیند دارای گرایشهای مسیحی باشند. در حقیقت، آنها شخصا می خواستند با جامعه غیر یهودی مخلوط شوند. در نتیجه سوموئل گلدفیش، نام خود را به ساموئل گلدوین تغییر داد و سیسیل بی. د اصرار داشت که او یک غیر یهودی است، تا زمان مرگش هنگامی که یک حاخام متصدی مراسم کفن و دفن او شد. هر یک از توسعه دهندگان برجسته یهودی صنعت فیلم سازی، همسران یهودی خود را طلاق داده و با هنرپیشه های زیبا و آینده دار مسیحی ازدواج کردند.

این مسأله افرادی چون نوئیس بی مایر، ساموئل گلدوین، جک وارنر، دیوید. ا. سکزنیک و هری کوهن را در برمی گیرد. آنها با بازیگران یهودی بسیاری که آنها را ستارگان سینما تبدیل کرده بودند، دستوراتی مبنی بر تغییر اسامی یهودیشان به اسامی مسیحی دادند. این مطلب همچنین شامل جراحی پلاستیک بینی ستارگان یهودی چه زن و چه مرد می شد.

مهمترین کارگردانان سینمای صهیونیسم که در راه سیطره صهیونیسم بر این صنعت و در جهت اهداف آن نقش بسزایی داشته اند عبارتند از:

1 ـ دیوید وارک گریفیث:

دیوید وارک گریفیث از سینماگران مبتکر و پیشرو اهداف استعمار آمریکا و صهیونیسم بین الملل در دوره اول سینمای صهیونیسم به شمار می آید. وی در 23 ژانویه 1875 در شهر گرانژ در ایالت کنتاکی به دنیا آمد. پدرش پزشکی بود که در سواره نظام قشون جنوب خدمت می کرد و به هنگام شروع جنگهایداخلی، سرهنگ بود. در پی جنگ داخلی خانه پدر گریفیث ویران شد. گریفیث در سن ده سالگی به شرایط شمالی ها آشنا می شود که در قالب نظامیان به جنوب می آیند و غارت می کنند. او تصویر خشنی از شمالی ها (یانکی ها) در ذهن خود ثبت نمود و با دیگران به احیای مجدد گروه نژادپرست کیو - کوکلُس - کلان دست زد.

ژرژ سادول در مورد وی می گوید:

"نژادپرستی جلوه ای است از شخصیت گریفیث که از تربیت و بینش دوران نوجوانی اش ناشی می گردید. تضاد در شخصیت او، یعنی نژادپرستی و در عین حال انسان دوستی به نظر موجه است. او فرزند خانواده ای بود که همه چیز خود را در جنگ از دست داده بود. تمام جنوبی ها به گونه سنتی و موروثی، ضد سیاه پوست بودند و او نیز نمی توانست خود را از یک چنین ایدئولوژی بر کنار دارد. گریفیث بعد از اشتغال به کار روزنامه نگاری و شاعری و همکاری با یک گروه نمایشی، با یکی از بازیگران گروه نمایش به نام لیندا آژیدشن ازدواج کرد. به عنوان نویسنده به استودیو ادیسون راه یافت و از آن جا به مؤسسه بیوگراف وارد شد و با اودین اس پورتر آشنا شد. و با او و همچنین با مک کاچن فیلمساز بیوگراف به کار پرداخت. و سرانجام به پشت دوربین رفت."

گریفیث در سال 1915 فیلم تولد یک ملت را ساخت؛ گرچه این اثر صامت بود و بعدها فیلم برباد رفته به نوعی همین فیلم را تکرار می کرد، اما هر دو، ویژگی خاص خود را دارند. وی سال بعد، فیلم دیگر خود به نام تعصب را به نمایش گذاشت که در ادامه فیلم تولد یک ملت بود.

هر یک از عوامل فیلم تولد یک ملت بعد از همکاری با گریفیث، خود اساتید سالهای بعد سینمایهالیوود شدند. سینمای هالیوود که با گریفیث مهر خود را بر این هنر نوظهور زده بود، با فیلمهای بعدی، به ترویج و القای ایدئولوژی پرداخت.

2 ـ والتر الیاس دیسنی:

والتر الیاس دیسنی (Walter Elias Diseny) از جمله فیلمسازان هالیوود است که بیش از چهل سال تولید فیلمها و برنامه های سرگرم کننده معروف و هنری شرکت والت دیسنی (WaltDiseny) را انجام می داد. وی فردی با استعداد درخشان در هنر تصویرگری و فیلمسازی بی نظیر بود که آثار زیادی بر فرهنگ مردم آمریکا بر جای نهاد. فیلمها و برنامه های آن به عنوان برنامه های خانوادگی قلمداد می شدند. "شخصیت های کارتونی وی، فیلمهای انیمیشن و پارکهای دیدنی او در جهان شناخته شده است.

وی در سال 1928 شخصیت دوست داشتنی میکی موس را در فیلم کارتونی خود ابداع کرد که بلافاصله صاحب شهرت شد. در دهه های بعد، دیسنی سرگرم ساخت فیلمهای کارتونی شد که بسیار مشهور شدند. فیلمهایی مانند هفت کوتوله و سفید برفی (1937)، پینوکیو (1940)، فانتزیا (1940)، بامبی (1942) و همچنین فیلمهای سینمایی چون رابین هود (1952)، جزیزه گنج (1950)، دو هزار فرسنگ زیر دریا (1954)، خانواده رابینسون (1960)، استاد فراموشکار (1960) و مری پاییز (1964) نمونه هایی از آن می باشند.

وی با اینکه از لحاظ سیاسی جزو محافظه کاران و بسیار پر تلاش و ضد کمونیست بود، در تمامی مراحل تهیه و تولید فیلمها تلاش بسیاری می نمود و نیز برنده جایزه آکادمی و صدها جوایز و مدال شد."

در سال 2005 میلادی خانم دایانا دختر والتردیسنی اعلام کرد که به زودی موزه ای از وسایل این طراح هنرمند را برای دیدن عموم مردم آماده می کنند. در این موزه علاوه بر اشیاء مربوط به این هنرمند، فیلمی از والتر دیسنی نیز به نمایش در می آید که روایتگر حیات وی از زمان کودکی تا کهنسالی است.

3 ـ دیوید مامت:

وی فیلمنامه نویس و نمایش نویس آمریکایی است. در سال 1984 جایزه ادبی پولیتزر را برای نمایشنامه فیلم گل سرخ دره کوهستانی به دست آورد.

از جمله آثاری که مامت به نگارش در آورده یا در نگارش آن نقش داشته است، می توان به فیلمهایی چون پستچی همیشه دوباره زنگ می زند، تسخیرپذیران، سگ را بجنبان و سرقت اشاره کرد.

دیوید مامت در تابستان سال 2002 میلادی برای شرکت در جشنواره فیلم اورشلیم به فلسطین اشغالی سفر کرد. در جشنواره اورشلیم وی خلاصه ای از فیلم گل سرخ دره کوهستانی را که درباره تاریخ نیروی هوایی رژیم صهیونیستی نگاشته شده ارائه داد. وی در این مراسم ابراز امیدواری کرد که بتواند این سناریو را در اسرائیل به فیلم تبدیل کند و از آن اثری قابل توجه و خوب در آورد. وی همانند دیگر غلامان حلقه به گوش صهیونیسم از سوی اربابان اسرائیلی اش در این جشنواره مورد تقدیر و تحسین قرار گرفت.

مامت در سفر به فلسطین اشغالی، توانایی اسرائیلی ها را در ادامه زندگی عادی و روزمره خود با وجود حملات تروریستی! فلسطینیان مورد ستایش قرار داد. وی همراه شهردار قدس یعنی ایهود اولمرت از مناطقی که طی 22 ماه گذشته در آن عملیاتشهادت طلبانه صورت گرفته بود، بازدید کرد و به اصطلاح، محل کشته و زخمی شدن اسرائیلی ها را دید.

وی پس از این بازدید، در حالی که هیجان زده به نظر می رسید گفت:

"من افراد زیادی را می بینم که به کسب و کار عادی خود ادامه می دهند. این همان چیزی است که مرا واقعا تحت تأثیر قرار داده است."

همچنین اظهار داشت:

"من یک یهودی وفادار و یک دوست اسرائیلی هستم"

4 ـ کرک داگلاس:

کرک داگلاس از جمله ستارگان و کارگردانان معروف هالیوود است. وی تا کنون از رژیم صهیونیستی حمایت های زیادی کرده و اغلب فیلمهای تولیدی اش در راستای منافع صهیونیسم است. یک بار نیز با موشه دایان وزیر جنگ رژیم صهیونیستی ملاقات داشته است. وی در سال 1983 به مناسبت تأسیس رژیم صهیونیستی، نامه تبریکی به سران این رژیم نوشت و صهیونیستها با حرص و ولعی عجیب در آگهی های تبلیغاتی و سینمایی خود از آن استفاده کردند. حتی هفته نامه اسکرین اینترنشنال چاپ انگلیس نیز متن آن را بدین مضمون منتشر ساخت:

"سی سال قبل وقتی سایه فریب را در اسرائیل می ساختم، غذا بسیار کم بود و مردم در خوردن غذا صرفه جویی می کردند. اما با این وجود من هر روز، تخم مرغ نیمرو شده می خوردم، در حالی که مردم فقط می توانستند در ماه دو عدد تخم مرغ بخورند. حالا همه چیز عوض شده و اوضاع فرق کرده است.اما من هرگز یاد و خاطره فداکاری اسرائیلی ها را که در ساخت این فیلم به من کمک کردند، فراموش نمی کنم. به نظر من اسرائیل یک کشور کوچک با مناظر طبیعی بسیار متنوع است که می توان در آن به راحتی از داستانهای تورات، فیلمهای وسترن و عشقی ساخت."

کرک داگلاس آنقدر مورد توجه رژیم صهیونیستی قرار گرفت که هنگامی که مرکز پژوهش یهودیت در کنار دفتر سازمان نارالتوارة (آتش تورات) در بیت المقدس افتتاح شد. یکی از طبقات فوقانی این مرکز که سالن تئاتر است به نام کرک داگلاس نامگذاری شد. وی به همراه پسرش مایکل داگلاس، از بارزترین اعضای هالیوود سازمان آتش تورات به شمار می روند. کرک مبلغ دو میلیون دلار برای تأسیس این مرکز کمک کرده است. همچنین او و پسرش توانستند کاترین جونز هنرپیشه سینمای هالیوود را قانع سازند تا به یهودیت بگرود. بدین شکل اولین گامهای یهودی سازی ستارگان هالیوود و بقیه مشاهیر سینمای جهان برداشته شد.

5 ـ رومن پولانسکی:

رومن پولانسکی در سال 1933 در خانواده ای یهودی لهستانی الاصل در پاریس به دنیا آمد. در سال 1936 وی در سن سه سالگی به همراه خانواده اش به لهستان بازگشت. در لهستان پدر و مادر پولانسکی در محله یهودی نشین شهر کراکوف به اسارت نیروهای آلمان نازی در آمدند. آنها سپس به بازداشتگاههای نازیها فرستاده شدند. در سال 1941 مادر پولانسکی در آنجا فوت کرد و رومن توسط یک خانواده کاتولیک از ماندن در بازداشتگاه نجات یافت.

پولانسکی تحصیلاتش را در مدرسه سینماییلودز در ورشو گذراند. پس از مدتی شروع به کار در فیلمهای سایرین کرد (به ویژه نزد هموطنش آندری ویدا). سپس نخستین فیلمهای کوتاهش که عقاید غیر سنتی و علاقه اش به افسانه های خارجی، به طرز عجیبی در آنها نمایان است را آغاز کرد. پولانسکی احساس کرد که زندانی مرزهای لهستان و سیستم دولتی آن شده سیستمی که [نظر او] با آزادی بیان و روحیه نقد کننده اش سازش چندانی نداشت. به همین دلیل در سال 1963 کاری بین المللی را آغاز کرد.

وی همیشه آرزوی ساختن فیلمی درباره لهستان و سالهای جنگ را داشت. او زمانی که کتاب زندگینامه ولادیسلاو اشپیلمن - موسیقدانی که تعریف می کند چگونه توانسته از تبعید بگریزد و با کمک یک افسر آلمانی در ویرانه های ورشو پناه گرفته است - را پیدا کرد، مصمم شد تا طرح بزرگش در مورد تاریخ معاصر کشور خود را به اجرا در آورد. اما حس کرد که این کتاب کهنه به او امکان خواهد داد به تعریف داستان شخصی که هیچ رابطه ای با داستان زندگی او ندارد، بپردازد و در عین حال دوره ای را که تجربه کرده به تصویر بکشد.

مهمترین فیلم او در لهستان چاقو در آب 1962) است. پولانسکی پس از آنکه در سال 1963 به لندن رفت در آنجا سه سال پس از فیلم چاقو، فیلم تنفر (1965) را با شرکت کاترین دونوو ساخت. یک سال بعد فیلم بن بست را ساخت که یک فیلم کمدی است.

اولین فیلم پولانسکی در هالیوود، بچه رزمری (1968) (Rosemarys Bady) نام دارد. این فیلم، یکی از بهترین فیلمهای سینمای وحشت محسوب می شود. فیلمهای مهم دیگر او مکبث، مستاجر، محله چینی ها و تس هستند. فیلم مستأجر دو سالبعد از فیلم محله چینی ها ساخته شد. این فیلم بازسازی فیلم تنفر در یک قالب مردانه بود.

در سال 1969 همسر پولانسکی، شارون تیت هنرپیشه آمریکایی، که باردار نیز بود، همراه تعدادی از میهمانانش در خانه خود توسط گروهی منسوب به خانواده منسون، که از قاتل معروف آمریکایی چارلز منسون پیروی می کردند، به قتل رسید.

پولانسکی در سال 1977 به علت درگیر شدن در یک پرونده اخلاقی از طرف دادگاه متهم شد، ولی قبل از پایان محاکمه، آمریکا را ترک کرد و به فرانسه رفت. او به همین علت به آمریکا برنگشت. زیرا به محض ورود به این کشور، توسط پلیس دستگیر و زندانی می شد.

در سال 1994 فیلم ماه تلخ را ساخت. فیلمی درباره اینکه آدمها چگونه روزگار خودشان را سیاه می کنند. وی یک سال بعد فیلم مرگ دوشیزه را کارگردانی کرد. این فیلم بر گرفته از نمایشنامه معروف آریل دورفمن بود. داستانی است درباره اینکه واقعیت چیست و حقیقت کدام است. در سال 1998 فیلم دیوانه وار را ساخت که داستان سفر دکتر ریچارد واکر و همسرش ساندرا به پاریس است.

رومن پولانسکی در سن 70 سالگی فیلم پیانیست (نوازنده پیانو) را ساخت. ساختن این فیلم به اعتقاد برخی در این سن و سال حیرت انگیز بود. پیانیست ماجرای رنج و تحقیر و مبارزه یک نوازنده برجسته پیانو که یهودی است را در جریان جنگ جهانی دوم روایت می کند. "این فیلم در پنجاه و چهارمین دوره اهدای جوایز فیلم بریتانیا (بفتا) موفق شد جوایز بهترین فیلم و بهترین کارگردان را به خود اختصاص دهد. این موفقیت یک روز پس از آن به دست آمد که شش جایزه سزار سینمای فرانسه نیز بهپیانیست اختصاص یافت."

پولانسکی در مراسم سال 2002 برای فیلم پیانیست نامزد دریافت جایزه اسکار بهترین کارگردان شد. این فیلم سال 2001 نیز برنده جایزه نخل طلایی از پنجاه و پنجمین جشنواره بین المللی فیلم کن شد.

6 ـ استیون اسپیلبرگ:

نک: اسپیلبرگ، استیون

7 ـ آوای موگرابی:

نک: [[موگرابی، آوای

]]

8 ـ گیرت ویلدرز:

گیرت ویلدرز از جمله کارگردانانی است که بر دوستی و روابط خود با رژیم صهیونیستی و مقامات این رژیم تأکید کرده و هیچگاه گرایش اسلام ستیزی خود و هتاکی به دین مبین اسلام را انکار نکرده است. این کارگردان هلندی، در فیلمی که به عنوان فتنه در سال 2008 ساخت به روشنی به پیامبر اسلام حضرت محمد (ص) اهانت و برخی احکام اسلامی را نیز به تمسخر گرفته است. وی در این فیلم تلاش کرده نشان دهد که مخالفت اسلام با روابط نامشروع اخلاقی و همجنس بازی، نوعی عقب ماندگی و مخالفت با تمدن می باشد.

گیرت ویلدرز که پیش از این نام او به خاطر حمایت از تصویب مجازات حبس ابد پس از سه بار ارتکاب جرم دهان به دهان گشته بود، خود را نامزد اکثریت کرسی های پارلمان هلند کرد. اما اعتراض ها و ناآرامی هایی که پس از این ماجرا به وجود آمد باعث کاهش آرای حزب گیرت ویلدرز یعنی حزب دموکراسی و آزادی شد. به طوری که ویلدرز فقطتوانست تنها صاحب یک کرسی در پارلمان شود. پس از این در اوایل سال 2006 با انتشار کاریکاتورهای موهن دانمارکی دومین ضربه بر موقعیت حزب ویلدرز وارد آمد و حزب او به دلیل تحریم مسلمانان و آزادیخواهان فقط سه کرسی پارلمان را از آن خود کرد.

پس از این شکست بود که ویلدرز حزب آزادی را بنیان نهاد. بر همین اساس ناظران میان شکست های سیاسی ویلدرز و حرکت های ماجراجویانه او علیه مسلمانان ارتباط جدی قائل هستند. ویلدرز پس از این به نماد اسلام ستیزی در هلند تبدیل شد، همان کاریکاتورهای موهن را در وب سایت اختصاصی خود نهاد و حمایت خود را از چنین اعمالی سیاه ابراز داشت.

به باور برخی ناظران انگیزه های اسلام ستیزی ویلدرز در صحنه هلند چندان غریب و عجیب نیست چه آن که او مناسباتی نزدیک با اسرائیل دارد. ویلدرز در 25 سال گذشته بیش از 40 بار به سرزمین اشغالی فلسطین سفر کرده و از دوستان نزدیک آریل شارون و ایهود اولمرت به حساب می آید. خود او مدعی است روابط نزدیکی نیز با "موساد" دارد. علاقه او به اسرائیل تا آنجا است که خود در سال 2003 در یک سخنرانی اعتراف کرد: "در طول عمرم سفرهای بسیاری داشته ام؛ از تونس گرفته تا ترکیه و از قبرس تا ایران به همه جا سفر کرده ام. اما هرگز احساسی را که وقتی برای اولین بار بر خاک اسرائیل (سرزمین اشغالی فلسطین) گام گذاردم، فراموش نخواهم کرد." او در 8 سال حضور در پارلمان هلند نیز بارها در پارلمان این کشور از اسرائیل حمایت کرده و با کشورهای مخالف آن از در ستیز درآمده است.

او در مقابل این اظهار علاقه به صهیونیست هاآشکارا تنفر خود را از اسلام ابراز داشته است. او به همین لحاظ به شدت مخالف حضور مسلمانان در هلند است و می گوید اگر مسلمانان هلند می خواهند در این کشور بمانند باید قرآن را به کنار نهند.

سابقه دشمنی ویلدرز با اسلام طولانی است. آن چنان که او در هلند به عنوان یک نژادپرست شهرت پیدا کرده است.

در حالی که طبق قانون اساسی هلند تبعیض قائل شدن میان شهروندان این کشور ممنوع شده است وی در سال 2006 خواستار ممنوعیت فعالیت مدارس اسلامی و مساجد شد. علاوه بر این او بارها اعلام کرده است که به دنبال تصویب قانونی است که هیچ مهاجر مسلمانی اجازه ورود به این کشور را نداشته باشد.

ویلدرز که سالها در سرزمینهای اشغالی فلسطین زندگی کرده است، در پارلمان هلند به عنوان یکی از دوستداران همیشگی رژیم صهیونیستی شهرت دارد. وی به صراحت از قدرت گیری دو جنبش حماس و پیروزی حزب اللّه لبنان ابراز نگرانی کرده است. او در سالگرد حادثه 11 سپتامبر ضمن برگزاری تجمع افراطی علیه مسلمانان، بدترین ناسزاها را علیه مقدسات اسلامی روا داشت. تا جایی که او در وقیح ترین بخش عقایدش، قرآن کریم را با کتاب نبرد من هیلتر مقایسه کرد.

در صحنه سیاسی هلند ویلدرز یک سیاستمدار ورشکسته شناخته می شود. وی پس از شکست های پی در پی در این کشور در صدد برآمد با اتحاد با راستگرایان افراطی فرانسه اتریش و بلژیک جبهه واحدی علیه مسلمانان اروپا به وجود آورد. به همین لحاظ وی در تدارک طرح فتنه از همراهی و حمایت مجموعه ای از نیروهای ضد اسلامی اروپا برخوردارشد.

او در صحنه هلند ادامه دهنده مسیری است که پیش از آن چهره های معروف ضد دینی مانند ایان هرسی علی سیاستمدار سومالیایی الاصل حامی جریانهای ضد دینی و تئون گوگ فیلمساز ضد اسلامی پایه گذار آن بودند. در خارج از هلند نیز ویلدرز، بر پشتیبانی جریان راستگرای اروپا پشتگرم است که نمونه بارز آن در اقدام مؤسسه انگلیسی انتشار دهنده فیلم فتنه نمایان شد.

ب ـ بازیگران:

بازیگران و ستارگان سینمای هالیوود بر طبق عادت و از نظر روحی و معنوی، افراد مسکینی هستند. ظاهر آنها زیباست، ولی از درون تهی هستند. در اصل، تمام ستارگان هالیوود، نه اینکه نتوانند به تماشاگران اَشکال زیبا نشان بدهند، بلکه سطح زندگی آنها آنقدر پایین است که از زندگانی خویش نیز اطلاع ندارند. آنها همگی بی اعتقاد، همجنس باز، بی اراده، معتاد و انسانهای بی هویت هستند. البته برخی آنها از جمله ساده ترین آنها که وسترنها هستند و حتی نقش های دوم و سوم دارند هر یک چند سال تحصیلات آکادمیک سینمایی داشته اند. هر چند که ظاهر زیبای آنها در انتخاب و رشدشان در سینمای صهیونیسم تأثیرگذار بوده است.

نام بردن از تمام بازیگران و ستارگان یهودی سینمای صهیونیسم، کاری ناممکن است. زیرا آنها در همه جا حضور دارند و حتی سینمای کمدی و موزیکال را نیز در چنگ خود گرفته اند. وقتی نام کمدینها و بازیگران فیلمهای موزیکال آمریکا را از نظر می گذرانیم، این نامهای یهودی مشهور در رأس این فهرست قرار می گیرند:

مل بروکس، وودی آلن، باب هوب، جری لوییس، کارل رینر، ژول فایور، برادران مارکس دانی کی که نام اصلی اش دیوید دانیل مینسکای یهودی، وایدی کانیور که نام واقعی اش ادوارد اسکوویچ یهودی است، میکی رونی، جک لمون، آلن آرلین... و دهها نفر دیگر.

فهرست بازیگران یهودی سینمای هالیوود، طولانی است لذا جز انتخاب اسامی مشهورتر گریزی نیست. در گروه مردان این اسامی جلب نظر می کنند:

داگلاس فیر بنکس، کرک داگلاس، مایکل داگلاس، هوریسون فورد، ریچاردگر، داستین هافمن، رابرت ردفورد، رابرت دونیرو، پیتر لوری، جان گارفیلد، جرج سیگال، چارلز برانسون، ارنست بورگناین، هورست بوخهلست، ژان کلود ون دام، تلی ساوالاس، لی کاب، پل نیومن، لی والاش، جان استیوارت، جف گولدبلوم، جری لوئیس، پیتر سلرز، تونی کرتیس، برادران مارکس، یول براینر، ران ریفکین، ادوارد جی رابینسون، مارتین شین، باب هاپکینز، ریچارد دریفوس، فرد آستر، رابرت داونی جونیور، والتر ماتائو، جک لمون، آلن آلدا، رابین ویلیامز، روژه هنی، کوین پولاک، اندی کافمن، آنتونی شه، رود استایگر، باب هاسکینس، مایکل وایز که اکثرا یهودی و بعضا یهودی زاده اند."

اما بازیگران یهودی ـ صهیونیستی زن سینما که شهرتی همپای بازیگران مرد دارند، بسیارند. از نامهای برجسته، می توان به این عده اشاره کرد:

الیزابت تایلور، آن بنکرافت، باربارا استرایسند، شلی دووال، سارا برنارد، دایان کیتون، جیل کلاب یورگ، کری فیشر، آیلین برشتین، مارت کیللر، ریتا هایورشه، هدی لامار، مریلین مونرو، سیلویا سیدنی، لورن باکال، سوزان انس باک، مارشیا ماسون، دبیرینولدز، دایان کائون، جوآن وودوارد، آدری هیپورن، شلی وینترز، دایان وست، ساندرا بولاک، بولا برینتس، سالی کالرمن، جودی هالیدی، جنیفر رابین، سالی فیلد، سارا جسیکا پارکر، میشله فایفر، لیز تایلور، جرالدین چاپلین ـ "دختر چارلی چاپلین که در فیلمی با گرایش صهیونیستی به نام دختر من راشل بازی کرده است ـ و لیلیانا کاوانی کارگردان ایتالیایی یهودی که فیلم آن سوی درها را کارگردانی کرده است. این فیلم اعراب مراکشی را غرق در لذتهای وحشیانه جنسی نشان می دهد. دیگر آنکه نام جین فوندا را نه به عنوان یک یهودی، بلکه یکی از سرسخت ترین طرفداران صهیونیسم می توان معرفی کرد."

جین فوندا بازیگر فیلم تقلب، سالهای طولانی ادعا می کرد از طرفداران ملتهای زیر ستم است اما سرانجام در آغوش صهیونیسم پناه گرفت. این فیلم نیز مانند دیگر فیلمهای صهیونیستی، اعراب مسلمان را به صورتی زشت به تصویر می کشد.

مجله الوطن العربی در شماره 267 خود نوشته بود:

تلویزیون فرانسه به مناسبت نمایش فیلم تقلب، با جین فوندا گفت وگویی داشت. فوندا در این مصاحبه گفته است: "بزرگترین خطری که امروز پیش روی آمریکاست، اعراب و نفت و دلارهایشان است و من این فیلم را ساختم تا این حرفم را به تمامی جهانیان برسانم."

بسیاری از بازیگران یهودی سینمای صهیونیسم که با کمک صهیونیستها به ستاره سینما تبدیل شدند بنا بر دستوراتی که به آنها رسید نامهایشان را به اسامی مسیحی تغییر دادند. برخی آنها حتی برای تغییر قیافه خود دست به جراحی پلاستیک بینی زدند.

علاوه بر آنچه ذکر شد در فهرست یهودیانمشهور، اسامی آشنایی چون؛ هری هودین، الویس پریسلی، مایکل جکسون، رینگو استار، دیوید کاپرفیلد و مادونا جلب نظر می کند.

صدها ستاره یهودی دیگر در هالیوود هستند که لیست کردن آنها در اینجا غیرممکن به نظر می رسد. اسامی که در زیر می آید آنهایی هستند که خیلی ها فکر می کنند غیریهودی هستند: اداسنر، بی آرتور، جن باری، ریچارد بنجامین، کوین کاستنر، لی جی کاب، جان کولینز، ریچارد دریفاس، تد دانسون، پیتر فالک (کولومبو)، ادی فیشر، هریسون فورد، ریچارد جر، بتی گرابل، شارون جلس، استیون سگال، داستن هافمن، مونتی هال، امی ایروینگ، جک کلاگمن، لئوناردو نیموی، کن الین، ران پرلمن، جورج سگال، ویلیام شاتنر، پیتر استراس، راد استیگر، جین سیمور، باربار والترز، دبر واینگر و برو ویلیس.

اشخاص زیر نیمه یهودی اند:

جون کولینز، گولدی هون، پول نیومن، رابرت دنیرو و جرالدو ریورا

افراد زیر نیز که در رشته کمدی بازی می کنند یهودی هستند:

دیوید برنر، سید سیزر، ریچارد داسون، دان آدامز، نورم کراسبی، جورج جسل، آلن کینگ، کارل رینگر، دان ریکلس، ماتاری، گری شندلیگ، هنری وینکلر و دیوی لترمن.

آنچه که در ورای همه این نامها حائز اهمیت است این نکته می باشد که برخی از این بازیگران مثل کاترین زیتا جونز و مادونا و... یهودی شدند و بعضی دیگر نیز با سفر به فلسطین اشغالی، از رژیم صهیونیستی حمایت کردند.و تعدادی دیگر نیز برای این رژیم کمک مالی جمع کردند. به عنوان نمونه "جک وارنر هنرپیشه هالیوود در جریان جنگ ژوئنسال 1967 میلادی، جشن بزرگی به منظور جمع آوری کمک برای رژیم صهیونیستی ترتیب داد و بازیگران معروف وابسته به صهیونیستها چون فرانک سیناترا، برت لنکستر و هارپ آلبرت در آن شرکت داشتند.

در این مراسم 150 هزار دلار به عنوان کمک برای ارتش رژیم صهیونیستی جمع آوری شد و از همان در زمان هالیوود، صندوق جمع آوری کمک به صهیونیستها تشکیل شد." همچنین "الیزابت تایلور، طی دو سال، یک میلیون و دویست و پنجاه هزار دلار به صندوقهایی که تنها هدفشان جلب کمکهای مادی و نهادینه کردن آن در جهت حمایت از رژیم اشغالگر قدس و اهداف صهیونیسم بود، کمک کرد."

البته "یهودی شدن مادونا و جونز، سفرهای مکرر و منظم ستارگان هالیوود به ویژه آرنولد شوارزینگر به فلسطین اشغالی و هواداری کوین کاستنر، تام هنکس و تام کروز از صهیونیستها مسأله ای تصادفی نبوده بلکه پیرو برنامه و نقشه دقیق و از پیش طراحی شده است. به نحوی که حتی مسئولان رژیم صهیونیستی هم به وجود روابط تنگاتنگ و نزدیک شخصیتهای صنعت ستاره سازی هالیوود و حاخام های مدارس یهودیت در این مرکز سینمایی اذعان دارند.

حاخامها اعتراف می کنند که عکسهایشان به همراه هنرپیشگان طراز اول جهان، محبوبیت و شهرت این سازمان (نارالتوارة) را افزایش داده و باعث می گردد تا سرمایه داران بیشتری به سوی آنان جذب شوند تا بدین شکل از غیر یهودیها برای تحقق اهداف صهیونیستی استفاده شود."

چارلتون هستون هنرپیشه معروف آمریکایی که خود از حامیان صهیونیسم است این واقعیت را کههالیوود تحت سیطره صهیونیستهاست مورد تأیید قرار می دهد و می گوید:

"امکان ندارد در هالییود هنرمندی در فیلم سینمایی خود سخنی علیه صهیونیسم بیان کند، چرا که در این صورت در جایگاهی تاریک و محکوم قرار می گیرد."

مهم ترین هنرپیشگان و بازیگران سینمای صهیونیسم عبارتند از:

1 ـ داستین هافمن:

نک: هافمن، داستین

2 ـ تام کروز:

نک: کروز، تام

3 ـ تام هنکس:

تام هنکس یکی از بازیگران مطرح سینمای هالیوود است که از سوی رسانه ها، مرد خانواده لقب گرفته و بازیگر بیش از یک دوجین فیلمهای موفق و پر فروش بوده است. او در کنار دو تن از سینماگران صهیونیسم یعنی استیون اسپیلبرگ کارگردان و تام کروز بازیگر توانسته استعداد هنری خویش را بیشتر به نمایش بگذارد. "فیلم ترمینال تا به امروز آخرین پروژه همکاری هنکس و اسپیلبرگ است. آنها قبل از این، فیلم نجات سرباز رایان و دسته برادران را که هر دو مضمونی جنگی دارند با هم کار کرده اند و به نظر می رسد که هر دو از این همکاری سازنده راضی و خشنود به نظر می رسند."

این بازیگر هالیوود که تا کنون دو بار برنده جایزه اسکار شده است، در فیلمهای زیادی از جمله کمپ جنگلی، بی خوابی در سیاتل، آپولو 13، مسیرسبز و رمز داوینجی بازی کرده است.

برخی فیلمهای هنکس (و از جمله راهی به فنا اثر گنگستری سام مندس نتوانستند شور و هیجان زیادی در جدون گیشه فروش خلق کنند. این در حالی است که تا چندی قبل فیلمهای او فروش دویست و سیصد میلیون دلاری داشت. با این وجود تام هنکس در صدر پولدارترین ستارگان سینمای هالیوود قرار داشت. طبق گزارش مووی تایمز درباره پولدارترین ستارگان سینما، "تام هنکس با درآمد 100 میلیون و 14 هزار و 906 دلار در صدر پولدارترین ستاره هالیوود قرار گرفته است."

هنکس در فیلم جنگ چارلی ویلسون علاوه بر بازیگری، در کنار گری کوئزمن وظیفه تهیه کنندگی این فیلم را به عهده گرفت. وی همچنین با اسپیلبرگ به روی یک پروژه قدیمی کارتونی تلویزیونی کار کرد. افزون بر آن، روی یک روایت زنده از یک انیمیشن قدیمی برای پرده بزرگ سینما کار کردند و خود هنکس تهیه کنندگی آن را به عهده گرفت.

تام هنکس در میان تأثیرگذارترین شخصیت های سینمای جهان، رتبه 13 و عنوان استاندارد طلایی را کسب کرده است. فروش کلی آثار او دو میلیارد و هشتصد میلیون دلار بر آورد شد، وی در سال 2004 جای فیلم گوریل ها ساخته استیون اسپیلبرگ را گرفت تا در فیلم او هنرنمایی کند. همچنین با تخفیف قابل ملاحظه اش به برادران کوئن در فیلم قاتلین پیرزن نشان داد اهل فیلمهای نامتعارف نیز هست و در این گونه موارد کوتاه می آید، اگر چه این فیلم در زمان نمایش یکی از کم فروش ترین فیلمهای کارنامه اش بود. قطار سریع السیر قطبی نیز دیگر تلاش این هنرپیشه هالیوود در سال 2004 بود.

4 ـ نیکول کیدمن:

نیکول کیدمن از بازیگران زن سینمای هالیوود است. در سال 1990 در فیلم روزهای تندر با تام کروز هم بازی بود. بازی وی علاقه تام کروز را برانگیخت به گونه ای که در همان سال با یکدیگر ازدواج کردند. کار مشترک بعدی این زوج دورتر و دورتر (1992، ران هاوارد) بود. نیول کیدمن و تام کروز در تمام دهه نود هم زوج طلایی هالیوود بودند و به دلیل روابط خانوادگی شان شهره خاص و عام و هر دو ستاره هایی دست نیافتنی هر چند تا آستانه هزاره، هیچ منتقدی این زوج طلایی را به عنوان بازیگر توانا قبول نداشت. وقتی هزاره به پایان رسید کیدمن عروسک زیبای محصولات کارخانه رؤیا سازی بود.

این ستاره هالیوود چنان قدرتمند شده که حتی کارگردانان فیلمها را هم معین می کند. البته از بس نقشهای خوب به او پیشنهاد شده، حرص دیگر ستارگان را از این نقش ربایی ها در آورده است. با فیلمها بحث انگیز تولد، کمدی سبک، همسران استیفورد و فیلم تریلر و پر تحرک و البته پر مغز مترجم خود را به عنوان بهترین هنرپیشه زن سال تثبیت کرد. بازی در فیلم افسون شده توانایی های او را در سینمای فانتزی هم نشان داد.

هنگام فیلم برداری فیلم مترجم در سازمان ملل متحد کوفی عنان دبیرکل سازمان ملل از او خواست تا با ادامه تحصیل، در آینده مسئولیت سلامتی جهانی کودکان را در سازمان ملل متحد بر عهده گیرد.

در سال 2005 نیکول کیدمن در میان تأثیرگذارترین شخصیت های سینمای جهان، رتبه 34 را به دست آورد. رتبه سال قبل او 31 بود. فروش کل آثار او یک میلیارد دلار و فروش سال 2004 او صدمیلیون دلار بود.

5 ـ مادونا:

مادونا آوازخوان آمریکایی و بازیگر زن سینمای صهیونیسم است که "یهودی شد و به مکتب صوفیانه کابالا پیوست و در سازمان نارالتوارة (آتش تورات) تعلیم دیده است." وی در حال فراگیری آموزشهایی در زمینه صوفیگری یهودی موسوم به کابالا، می باشد. وی در هر ترانه ای که خوانده، به دهها میلیون مسیحی توهین کرده و آنها را تحقیر نموده است. ولی شعبه های مذهبی یهود در غرب به توهین و تحقیر مسیحیان توجهی نکردند. آنها به مادنای یهودی لقب مادر مقدس [حضرت مریم مادر حضرت عیسی مسیح (ع)] دادند. این زن بی هویت که به همجنس بازی و فاحشه گری نیز مشغول بود، ضمن خواندن آوازهای زشت، صلیب مقدس را در بین پاهای خود بازی می داد و آن را تحقیر می نمود.

6 ـ جوان باکولا:

جوان باکولا یکی از بازیگران زن سینمایی است که در دام صهیونیستها گرفتار شد. وی که اهل لهستان است تا سال 1981 در 9 فیلم نقش قهرمان را بازی کرد. سپس کشورش را ترک کرد و برای پیشرفت و ترقی دست به دامن شرکتهای فیلمسازی یهودی شد. او ابتدا در کشورش چند فیلم بازی کرد و وقتی دید زمینه پیشرفت خوبی ندارد به پاریس رفت تا شانس خود را امتحان کند. اما در آنجا هم موفق نشد. تا اینکه به آمریکا سفر کرد و این بار شانس در خانه او را زد. وی در آنجا در نقش اول یک فیلم ظاهر شد و طی مدت کوتاهی توانست نظرها را به خود جلب کند.

از همین جا بود که صهیونیستها او را برای بازی در فیلمی با عنوان اینجا قدس نیست انتخاب کردند. داستان فیلم از این قرار است که شش جوان آمریکایی و انگلیسی برای گذراندن اوقات فراغت تابستانی خود به یک کیبوتس (مجتمع مسکونی - کشاورزی مهاجرنشین های یهودی) در اسرائیل سفر می کنند تا در آنجا ضمن کار در مزرعه، اوقات فراغت خود را هم بگذرانند. با گذشت زمان اهالی کیبوتس که از نقاط مختلف جهان مانند آمریکا، آفریقای جنوبی، فنلاند، انگلیس و سوئد آمده بودند بیشتر می شود. این جوانها با دختری اسرائیلی به نام ژیلا (جوان باکولا)، آشنا می شوند و رابطه ای صمیمی بین آنها شکل می گیرد. اما پس از مدتی کیبوتس مورد حمله فلسطینیان قرار می گیرد و این آرامش و روابط صمیم به هم می ریزد.

7 ـ مریل استریپ:

از دیگر هنرپیشگان زن، می توان از خانم مریل استریپ هنرپیشه نامدار هالیوود نام برد. وی تا کنون 13 بار نامزد جایزه اسکار شده است و جایزه یک عمر فعالیت سینمایی مؤسسه فیلم و سینمای آمریکا را از آن خود کرده است.

در مراسم اهدای این جایزه به استریپ 54 ساله، بازیگرانی چون جیم گری، جک نیکلسون، شرلی مک لین نیز حضور داشتند. در این مراسم که در سالن تئاتر کودک هالیوود برگزار شد دایان کیتون، جیمز رود نیز حضور داشتند. استریپ علاوه بر بازی در فیلمهایی چون کریمر علیه کریمر و اقتباس در مجموعه ای تلویزیونی به نام فرشتگان در آمریکا به کارگردانی مایک نیکولز نیز ایفای نقش کرده است.

8 ـ سیدنی پواتیه:

سیدنی پواتیه یکی از هنرپیشگان آمریکایی است که مانند بسیاری از هنرمندان دیگر در دامان صهیونیسم افتاد. وی در اصل یک سیاه پوست زنگباری است که ستاره اقبالش در هالیوود خوش درخشید و توانست جایزه اسکار بهترین بازیگر مرد را در سال 1963 تصاحب کند. در واقع او نخستین بازیگر سیاه پوست در تاریخ جشنواره های سینمایی بود که چنین جایزه ای را دریافت می کرد. دیری نگذشت که سندیکای یهود برای این بازیگر معروف دندان طمع تیز کرد و پس از مدتی فیلم کشتیهای بلند از سوی این سندیکا به وی پیشنهاد شد.

9 ـ بروک شیلدز:

از دیگر هنرپیشگان سینما که برای صهیونیستها کار می کنند می توان به ستاره مشهور آمریکایی بروک شیلدز اشاره نمود. وی در فیلمی به نام صحراها از تولیدات شرکت صهیونیستی کنن به کارگردانی مناخیم گولان صهیونیست بازی کرد. مضمون این فیلم توهین به اعراب و اسلام بود.

10 ـ انگرید برگمن:

از دیگر بازیگران مزدور صهیونیسم می توان به انگرید برگمن اشاره نمود. وی در فیلمی به نام زنی که گولدا نامیده می شد بازی کرد. این فیلم درباره زندگی نخست وزیر (سابق) رژیم صهیونیستی خانم گولدا مایر بود.

11 ـ جین فوندا:

یکی دیگر از بازیگران و هنرپیشگان طرفدارصهیونیسم خانم جین فوندا هنرپیشه صاحب نام آمریکایی است. این چهره با سابقه هالیوود از طرف یک مؤسسه بین المللی و غیر دولتی آمریکایی به نام V-Day که بنیادی فمینیستی است در سال 1381 برای سفر به سرزمینهای اشغالی فلسطین وارد تل آویو شد. هدف از سفر او به فلسطین اشغالی، ارتقای صلح بین اسرائیل و همسایگان عربی اش عنوان شد. وی در این سفر با گروههای فعال غیردولتی دیدار و گفتگو کرد.

مآخذ:

1. المسیری، عبدالوهاب: دایره المعارف یهود، یهودیت و صهیونیسم، ترجمه مؤسسه مطالعات و پژوهشهای تاریخ خاورمیانه، دبیرخانه کنفرانس بین المللی حمایت از انتفاضه فلسطین، جلد سوم، زمستان 1382.
2. سماواتی، زهرا: سلطه رسانه ای صهیونیسم در آمریکا، مؤسسه چاپ و نشر عروج، تهران 1383.
3. پلاتونوف، الگ: آیا آمریکا نابود خواهد شد؟، ترجمه داوود اقبالی، معاونت فرهنگی ستاد مشترک سپاه، تهران 1383.
4. طبیعت شناس، سعید: صهیونیسم و سینما، انتشارات قبله اول، 1383.
5. شریف زاده، رامین: "هالیوود و فرهنگ سازان شیطانی"، کتاب نقد، شماره 32، پاییز 1383.
6. مجله نداءالمقاومة، "هالیوود و صهیونیسم"، ماهنامه دفتر حزب الله لبنان در تهران، شماره 38، مراداد 1384.
7. مجله نداء القدس، سال سوم، شماره 54، 1/7/1379.

ـ ابوغنیمه: "رسانه های جهان در پوشش مرئی و

1. نامرئی صهیونیسم" ترجمه فتاح احمدی، نشریه میراث جاویدان، سال اول، شماره سوم، ص 111.
2. نشریه سینما، شماره 384.
3. حبیبی، مجتبی: "تضعیف ادیان الهی در جاده عریض سینمای صهیون" روزنامه جوان، ضمیمه هنر، 23 خرداد 1384، شماره 1763.
4. روزنامه همشهری، "یک پیانیست بدون پیانو" 25/12/1381؛ "برش هایی از سینمای پولانسکی"، 29/11/1381؛ "شوپن در ویرانه ها"، احمد غلامی، 29/11/1381؛ "موفقیت غیرمنتظره پیانیست در بفتا"، 6/12/1381؛ "گفتگو با تام هنکس بازیگر ترمینال"، ترجمه کیکاووس زیاری، 13/7/1383.
5. روزنامه اطلاعات، "برندگان اسکار امسال کیستند"، ضمیمه، 15 اسفند 1381؛ "برندگان اسکار امسال کیستند"، ضمیمه، 15/12/1381؛ "ضمیمه"، 2/4/1384، شماره 23386؛ "ضمیمه"، 1/4/1383، شماره 23084؛ "ضمیمه"، 24 اسفند 82.
6. روزنامه ایران، 21/1/1387، شماره 3899؛ 15/1/1387، شماره 3894.
7. روزنامه رسالت، "پرده ای به نام سینما - گفتگو با مجید شاه حسینی" 30 تیر 1383، شماره 5344؛ "ستارگان یهودی بر فراز هالیوود"، ترجمه مهران شباهنگ، 21/7/1383، شماره 5413؛ "هالیوود؛ کمینگاه صهیونیسم"، 18/4/1383؛ "تام هنکس در فیلمی سیاسی بازی می کند"، 2/5/1384 و 18/4/1383 ؛ "پشت پرده هالیوود" ترجمه مهران شباهنگ، شماره 5326، تیر 1383.
8. روزنامه اعتماد، 20/5/1384، شماره 901.
9. روزنامه کیهان، "هالیوود در تسخیر یهودیان"، 10/6/1384.