جوانان، سازمانهای صهیونیستی

یکی از مؤسه های آموزشی صهیونیستی که در محدوده سنی 18ـ14 سال فعالیت می کنند، سازمانهای صهیونیستی جوانان است. این سازمانها پیش از ایجاد دولت اسرائیل به وجود آمده اند. در آن دوره نوعی برخورد بین این سازمانها و مدارس یهودی وجود داشت، تا آن حد که بعضی از مدارس در اندیشه بودند که دانش آموزان را از عضویت در آن منع کنند. ولی این برخورد میان سازمانها و مدارس پس از تشکیل دولت اسرائیل کاهش یافت. و به این اعتبار که سازمانهای جوانان مکمل مدرسه اند، دولتو مدارس شروع به تشویق و پشتیبانی از آنها نمودند و نوعی توافق ضمنی بین این دو نهاد زیرلوای شعار "مدرسه آموزش می دهد و سازمانها پرورش" پدید آمد.

از بطن این شعار می توانیم اهداف سازمانهای صهیونیستی را که در تداوم بخشیدن به صهیونیسم به وسیله خلق نسلهای جدیدی از صهیونیستهای پایبند و معتقد کوشش داشتند، بیرون بیاوریم. دستیابی به این اهداف از طریق تأکید بر پیشگامی در عقیده و عمل، مشارکت خودجوش و داوطلبانه در ایجاد شهرک های یهودی نشین تازه تأسیس، کار در مناطق محروم، انجام تکالیف مشکل و ایجاد نتایج مثبت نسبت به کاردستی، صورت می گیرد. بدین لحاظ سازمانها ادامه تحصیل را خوش نمی دارند، بلکه پیوستن به کار در شهرکها و آبادیهای صهیونیستی تازه تأسیس را می پسندند. همچنین رشد پیوندهای میان جوانان اسرائیل و آداب یهودی و مستحکم ساختن روابط بین جوانان عضو این سازمانها را دنبال می کنند.

این سازمانها با کمک به طبقات محروم و مهاجران یهودی در جهت درهم آمیختگی با محیط، در حل مشکلات اجتماعی اسرائیل همکاری می کنند و از طریق این همکاری، پیوند جوانان با مؤسات مختلف جامعه رشد می کند و روح مسئولیت و رهبری در میان ایشان پرورش می یابد.

سازمانهای صهیونیستی جوانان در برنامه خود بر جنبه های فرهنگی مربوط به تاریخ یهود، ادبیات عبری، جغرافیای فلسطین، ایدئولوژی صهیونیسم، شخصیتهای برجسته صهیونیست و وقایع روزمره تأکید می کنند و بر مراسم فولکلوریک، ورزش، راهپیمایی، جهت دهی و خط دادن سیاسی و آماده ساختن جوانان برای زندگی در کیبوتز نیزو تمرکز دارند. در همه اینها فاصله گرفتن از روشهای کلاسیک آموزشی در مدارس مراعات می شود. بر این اساسسازمانهای صهیونیستی جوانان به برپایی اردوهای آموزشی که برای آنها بسیار مهم است، عنایت ویژه ای دارند و افراد کارآزموده بر اداره و سرپرستی آنها نظارت می کنند.

این اردوها ممکن است نصف روز طول بکشد و ممکن است تا یک ماه ادامه یابد، در داخل شهر یا خارج آن باشد و یا داخل مدرسه یا ساحل دریا و یا در جنگلها برگزار شود.

در این اردوها معمولاً 80 تا 100 شرکت کننده وجود دارد و اردوهای ویژه ای نیز برپا می شود که 1000 شرکت کننده را دربرمی گیرد و شرکت کنندگان در آن را به گروههای 100 نفره تقسیم می کنند.

در این اردوها فعالیتهای متنوع پیشاهنگی و فرهنگی جریان دارد. برخی از اردوها روشهای جدیدی را به کار گرفته اند. به این ترتیب که فعالیتهای اردو بر محور یک تصور و پنداشت اصلی، مثلاً تصور "زندگی در قصر سلیمان"، دور می زند. سپس شرکت کنندگان با تصور زندگی کردن در آن قصر ـ به همان گونه که تورات توصیف کرده است ـ در اردو فعالیت می کنند. بنابراین دکور اردو، با الهام از آن تصور برپا می گردد و شعارها از امثال و حکم سلیمان انتخاب می شود و همگی در کار، دکور، تئاتر، نوشتن سرودها، آماده ساختن گروهها و هیأتها همکاری می کنند.

مأخذ:

1. عطاری، عادل توفیق: التربیة الیهودیة فی فلسطین المحتلة و الدیاسبورا، مؤسة الرسالة، بیروت 1980.